วันที่ 26 สมาธิมาปัญญาเกิด แต่สมองครูตะเหลิดไปไกล ( 22 มิถุนายน 2559 )

สวัสดีวันพุธ

หน้าฝน ใช่จะเกิดแต่ฝน

อากาศแจ่มใสจังเลย ต้อนรับการมาเข้าค่ายคุณธรรมวันที่สอง

สำหรับวันนี้ กิจกรรมมีอะไรบ้างนั้น คุณครูไม่สามารถรู้ได้จริงๆ

วันนี้ ลงหลักปักฐาน ณ นอกตัววิหารวัด

เนื่องจากกก................

คณะครู กำลังเตรียมตัวสำหรับการประเมิณระดับเพชร

ที่คราวนั้นได้ได้มีการทดสอบประเมิณ โดยเจ้าหน้าที่สาธารณสุข (แบบไม่จริงจัง)

ปรากฏว่าผลไม่ผ่าน เอกสารยังไม่โอเค

วันนี้ คุณครูทั้งหลายจึงได้พร้อมใจกันมา เตรียมเอกสารกัน

รวมทั้ง นักศึกษาฝึกสอนทั้งหลาย ก็เป็นส่วนหนึ่งในการเตรียมด้วย

เป็นการปั่นงานที่ยาวนานมาก ตั้งแต่เช้าจนถึงดึก

ดึกจริงๆ สามทุ่มน่าจะประมาณได้

ส่วนตัวฉัน........... ออกมาจากวงโคจร ตั้งแต่ 4 โมงเย็น

เพราะ ต้องไปเยี่ยมบ้านนักเรียนพร้อมกับครูพี่เลี้ยง

วันนี้สภาพบ้านของนักเรียนที่ได้ไปเยี่ยม จะมีความแตกต่างจากคราวที่แล้วเป็นอย่างมาก

เป็นเด็กที่บ้านมีฐานะเอาซะหน่อย อยู่ดีกินดี แต่ก็ไม่ถึงกับรวย

ดูหน้าน้อง ไม่ค่อยยิ้ม ก็เป็นคนที่ยิ้มยากคนนึงในห้อง พูดน้อยมาก

รอยยิ้ม พิมพ์ใจ ครอบครัวที่มีอยู่มีกิน ไม่ทุกข์ร้อนอะไร ในเรื่องของการใช้จ่ายเงิน

ครอบครัวนี้เป้นอีกครอบครัวหนึ่งที่ดูจากภายนอก จะเป็นครอบครัวที่มีฐานะ เพราะเป็นบ้านจัดสรร

แต่เมื่อลองได้สอบถามสภาพความเป็นอยู่ดูแล้ว เป็นอีกหนึ่งครอบครัวที่น่าเป็นห่วงเช่นกัน

เพราะ ทุกวันนี้เงินที่ใช้จ่ายในครอบครัว เป็นเงินของคุณปู่ที่กำลังป่วย เป็นเงินจากการเกษียณอายุราชการ

เป็นเงินรายรับเพียงทางเดียว และมียายคนเดียวที่เป็นคนดูแลเด็กๆ และปู่ที่กำลังป่วยเพียงคนเดียว

พ่อแม่แยกทางกัน ทิ้งภาระลูกทั้งสองให้ยายเพียงคนเดียว

ทำให้บางทีเด็กถูกละเลย ตามความคิดเห็นของฉัน เด็กคนนี้เป็นเด็กที่ฉลาดคนหนึ่ง แต่ฉลาดแบบแกมโกง ถ้าไม่ปลูกฝัง หรือ สอนดีๆ อาจจะทำให้เด็กเดินทางไปในหนทางที่ผิดก็ได้

บางครอบครัวดูมีเงิน มีทองใช้ แต่ใครจะรู้ได้ว่า บางครั้ง ความรวยทางด้านวัตถุ ไม่สามารถเติมเต็มสิ่งที่เรียกว่าครอบได้