วันที่ 31 วันอังคารสีชมพู 21062559

วันอังคารสีชมพูจริง ๆ เหมือนกันวันนี้

คณิตศาสตร์ เพิ่งรู้สึกว่าสอนประสบความสำเร็จแบบสวยงามครั้งแรก เกมปลาทูจิ้มมือใช้ได้ผลจริง ๆ บวกกับทำโทษไก่ย่างหมอลำหน้าชั้นเรียน ขอบคุณความสุขวันนี้ทดแทนความทุกข์เมื่อวาน

วันนี้คาบชุมชุม ทำการดีดสี เด็ก ๆ ตั้งใจทำ บางคนเอาผ้ากันเปื้อนมาจริงจัง

ถ้าชีวิตคือศิลปะ สีที่เเปดเปื้อนและความเลอะเทอะก็คงเหมือนทุกสิ่งอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ที่ช่วยขัดเกลาให้ชีวิตสวยงาม เหมือนสีที่สร้างสรรค์ผลงานออกมาให้มีคุณค่ามากยิ่งขึ้น

พอทำงานเสร็จ เอ้า แชะรูป ณ มุมเดิมของชุมนุมเรา

ก่อนเลิกชุมนุมต้องช่วยกันเก็บโต๊ะ บางคนไม่ช่วยเพื่อนเก็บ บอกให้มาเก็บก็ไม่ยอมเก็บ เราจึงได้เรียนรู้ว่า บางสิ่งบางอย่างเฉพาะเเค่โรงเรียนก็สอนไม่ได้ พอสอนชุมนุมเสร็จต้องรีบวิ่งไปสอนพิเศษต่อ ได้รับมอบหมายให้จัดการกับเด็กคนเดิม สตีฟ เด็กชายที่แก้มนุ่มยิ่งกว่าซาลาเปา เด็กชายที่จำชื่อเราไม่ได้ เมื่อวานเราไม่ได้มาสอนเขา เพราะได้ไปช่วยห้อง ป.1 เด็กชายสตีฟถามครูเก้ว่า ครูที่ใส่เเว่นไปไหน ทำไมวันนี้ไม่มาสอนตีฟ ขอบคุณที่นึกถึงครูนะครับสตีฟ

หลังเสร็จจากสตีฟ ก็ไปช่วยกลุ่มสาระเรียนรู้ภาษาไทยจัดบอร์ดความรู้วันสุนทรภู่ จนถึงหกโมงครึ่ง

วันนี้ใช้พลังงานเยอะ กินข้าว 2 จานไม่เป็นไร แม่ไม่ว่า ^^

[อ.ต๋อย]

ยินดีด้วยครับครู ใช่แล้ว หากสอนให้รู้เพียงวิชา ตำแหน่งหน้าชื่อก็คืออาจารย์ แต่ถ้าสอนให้เข้าใจชีวิตแบบนี้ เขาเรียกครูครับ