ก้าวที่ยี่สิบสาม...ครูหรือเพื่อนเล่น ( 16 มิถุนายน 2559 )

สวัสดีวันพฤหัสบดี...

วันพฤหัสบดีจะเป็นวันที่มาโรงเรียนเช้าเป็นพิเศษเพราะต้องมาทำหน้าที่ครูเวรประจำวัน ต้องมาถึงโรงเรียนก่อนเจ็ดโมง และวันนี้ก็ทำหน้าที่ยืนเวรตรงประตูหน้าโรงเรียนเช่นเคยรอรับนักเรียนเข้าโรงเรียนตอนเช้า การยืนเวรหน้าประตูโรงเรียนต้องรอจนกว่านักเรียนทำกิจกรรมเคารพธงชาติเรียบร้อยแล้ว เพราะต้องรอดักจับนักเรียนที่มาสาย แต่จากการสังเกตตั้งแต่มายืนเวรหน้าประตูทุกสัปดาห์ไม่ค่อยมีนักเรียนที่มาสายเลย แสดงว่าเด็กยังพอมีความรับผิดชอบต่อตนเองพฤติกรรมของเด็กมันจะเป็นตัวสะท้อนถึงผลของการอบรมสั่งสอนที่ครูได้พร่ำสอนไป

ตอนกลางวันครูเวรประจำวันต้องทำหน้าที่ตักอาหาร ดูแลความเรียบร้อยของโรงอาหาร และทำหน้าที่ขายน้ำดื่มให้กับนักเรียน นี้คือหน้าที่ของครูเวรประจำวันตอนกลางวัน ครูไม่ใช่แค่จัดการเรียนการสอนแต่ครูต้องทำได้ทุกอย่างที่เกี่ยวกับนักเรียน ที่เกี่ยวกับโรงเรียน

พฤติกรรมของเด็กคือกระจกสะท้อนถึงการอบรมสั่งสอน และนิสัยใจคอของเด็ก เด็กก็มีทั้งที่งดงาม และมีทั้งที่ต้องขัดเกลาจากหินก้อนหยาบให้กลายเป็นหินก้อนงาม ๆ อีกมาก พฤติกรรมของเด็กที่เจอวันนี้มันสะท้อนให้รู้สึกว่าเด็กกลุ่มนี้นี้ค่อนข้างที่จะไม่มีสัมมาคารวะ ไม่รู้จักกาลเทศะ ถึงแม้จะเป็นเพียงนักศึกษาฝึกสอน แต่ก็มีระยะห่างซึ่งกันและกัน นักเรียนควรรู้จักเคารพซึ่งกันและกันบ้าง ไม่ใช่มาทำเหมือนกับฉันเป็นเพื่อนเล่นของเธอ เราไม่เคยรู้จักกันหรือสนิทกันเด็กนักเรียนห้องฉันยังไม่กล้าทำกับฉันแบบนี้เจอพฤติกรรมเด็กแบบนี้เลยหันไปอบรมเสียที เห็นน่าฉันเงียบแบบนี้ เจอเด็กไม่มีสัมมาคารวะแบบนี้ ก็ขอโหดใส่หน่อยก็แล้วกัน ให้มันรู้กันไปว่าเล่นผิดคนแล้ว เจอเด็กพฤติกรรมแบบนี้ก็ไม่ไหวมันสะท้อนให้เห็นเลยว่าการอบรมสั่งสอนที่ให้เด็กไปเด็กมันไม่สำนึก มันคิดไม่ได้เลยหรือ หรือว่าระบบการอบรมสั่งสอนของครูมันล้มเหลว ทางโรงเรียนควรจะทำอย่างไรที่จะสร้างจะขัดเกลาอนาคตของชาติให้งดงามได้มากกว่านี้...