เช้าของวันนี้ได้จัดกิจกรรม รณรงค์กำจัดลูกน้ำยุงลาย คว่ำกะลา และที่ๆมีน้ำขังที่เป็นแหล่งเพาะพันธ์ยุงลาย ซึ่งฉันได้ดุแลควบคุมนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ในการทำกิจกรรม โดยนักเรียนต้องสำรวจบริเวณเขตพื้นที่ที่ตนเองรับผิดชอบ หากเจอให้คว่ำน้ำทิ้งและนำทรายอะเบตไปใส่เพื่อไม่ให้ยุงมาเพาะพันธ์ได้ ระหว่างทำกิจกรรมก็พบทั้งกะละมัง แหล่งน้ำขัง ซึ่งเด็กนักเรียนชั้น ป.1 ส่วนใหญ่ก็ช่วยเหลือกันดี และตื่นเต้นมากเวลาที่เห็นลุกน้ำยุงลายที่อยู่ในแหล่งน้ำขัง พากันชี้และบอกครูว่าเคยเห็น เดี๋ยวมันจะโตเป็นยุง และมีคำถามมากมายเกี่ยวกับยุง ซึ่งเราก็ต้องตอบเด็กๆให้เข้าใจด้วย มีเด็กนักเรียนคนหนึ่งบอกว่า ลูกน้ำยุงลายเป็นลูกอ๊อด เดี๋ยวจะกลายเป็นกบ ฉันหัวเราะและบอกว่า ไม่ใช่ มันคือลูกน้ำของยุงไม่ใช่ของกบ คนละแบบกัน ว่าแล้วก็พาไปดูลูกอ๊อดที่สระบัวข้างๆห้องเรียน เพื่อให้เข้าใจมากขึ้น บางทีความคิดของเด็กๆก็สร้างรอยยิ้มและเสียงหัวเราะได้ เพราะเป็นเด็กจึงคิดแบบนี้ได้ จนบางครั้งมองย้อนดูว่าตัวฉันเองบางทีก็คิดซับซ้อน บางเรื่องก็น่าจะลองคิดง่ายๆเหมือนเด็กๆบ้าง ก็คงจะดี
และในชั่วโมงภาษาไทยก็ได้ให้นักเรียน
ป.3 ทำกิจกรรมแสดงบทบาทสมมติเกี่ยวกับนิทานที่ได้เรียนรู้
ให้นักเรียนทุกคนมีส่วนร่วมในการทำกิจกรรม โดยได้ทำสื่อคือหมวกตัวละคร
และขอนักเรียนที่จะเป็นอาสาสมัครออกมาแสดง มีทั้งคนที่เป็นกระต่าย เป็นเสือ จระเข้
และต้นไม้ เมื่อถึงตอนทำกิจกรรมนักเรียนทุกคนสนใจและครูพี่เลี้ยงก็ได้ร่วมเล่นกับเด็กๆนักเรียนด้วย
เป็นบรรยากาศการเรียนที่ดีมากๆอีกวันหนึ่ง
และเมื่อบอกนักเรียนว่าคราวหน้าใครอยากแสดงให้เตรียมตัวไว้ได้เลย
ทุกคนแย่งกันพูดว่าตนเองอยากแสดง ฉันคิดว่าบรรยากาศการเรียนแบบนี้
ก็คงเป็นสิ่งที่ทุกคนอยากให้เกิดขึ้นในทุกๆชั่วโมงของการเรียนรู้แน่นอน
ไม่มีความเห็น