วันที่ 17 วันที่ฉัน…ป่วย (8/06/2559)

วันนี้ตื่นมาแต่เช้า แต่กลับไม่ได้ไปโรงเรียน อาการปวดท้องกำเริบ ทำให้ไม่ได้ไปโรงเรียน แต่ก็ยังฝากกิจกรรมและใบงานให้คุณครูพี่เลี้ยงไป พร้อมกับโทรไปขออนุญาตลาป่วยกับทางโรงเรียน สิ่งที่ได้จากการโทรหาครูพี่เลี้ยงคือ บอกให้พักผ่อนเยอะๆไม่ต้องห่วงที่โรงเรียน แต่วันนี้ครูทำน้ำลูกหว้าในชั่วโมงสู่ความเป็นเลิศ (อดกินเลยนะคะ) และเมื่อโทรไปหาครูฝ่ายวิชาการ ท่านไม่รับสายจึงให้เพื่อนไปบอกให้ สิ่งที่ได้คือ เพื่อนกลับมาที่หอพร้อมกับบอกว่า ไปหาหมอกันค่ะ ครูบอกให้มาพาไปกลัวเป็นไส้ติ่ง และเพื่อนความสบายใจฉันจึงไปกับเพื่อน และตรวจดูอาการแล้ว ไม่ได้เป็นไส้ติ่งแต่เป็นอาการลำไส้แปรปรวนเพราะทานข้าวไม่เป็นเวลา และได้ทานยาแล้วกลับมานอนพัก

แม้ในวันที่ฉันป่วยแบบนี้ ก็ยังมีเรื่องราวดีๆ จากคนรอบข้างได้ อยากขอบคุณคุณครูทุกท่านที่เป็นห่วง และขอบคุณเพื่อนที่ดูแลกันมาตลอด ฉันคิดว่าจากนี้ต้องดูแลตัวเองดีๆ อย่าให้ได้เจ็บป่วยอะไรอีก นั่นคงจะเป็นสิ่งที่ดีไม่น้อย