ความสุขจากการรอคอย
วันนี้ เป็นเช้าที่ผมตื่นสายกว่าทุกวัน และเป็นเช้าที่ลูกชายตื่นก่อนผม
เพราะว่า วันนี้เป็นวันหยุด ผมไม่มีภารกิจอะไร นอกจากรอคอยลูกชาย ที่มีนัดกับเพื่อน ๆ
และจะกลับมาพบผมตอนเที่ยงตรง เพื่อเดินทางกลับบ้าน
เมื่อผมตื่นนอน ผมได้ยินเสียงลูกร่ำลา และสายตาเห็นลูกยกมือไหว้
ผมจึงบอกว่า อย่าลืมกินข้าวที่ร้านข้างล่าง
ตื่นขึ่นมาดื่มน้ำ และดื่มกาแฟ เปิดประตูหลังห้องรับสายลมเย็น ๆ อ่านหนังสือที่ค้างไว้
ดู "ไลน์" ทั่ว ๆ ไป แต่ไม่ทั้งหมด เพราะมีหลายกลุ่มมาก ไลน์ที่ดูประจำ
เป็นครอบครัวฝั่งผม ภรรยา และกลุ่มเพื่อน
วันนี้ เป็นวันเกิดพี่สาวคนโต จึงต้องเข้าไปอวยพร หลังจากนั้นก็ตรวจดูเมลว่า มีใครติดต่อมาบ้าง
มีอะไรที่สำคัญต้องทำ และติดต่อกลับ นับเป็นกิจวัฒน์ประจำวันในช่วงเช้าของผม
ต่อมา เริ่มเก็บขน เก็บกระเป๋า และเตรียมเสื้อผ้านำไปซักที่บ้าน
และเริ่มทำความสะอาดห้อง ห้องเล็ก ๆ ทำได้ไม่ยาก เริ่มจากล้างห้องน้ำ อ่างล้างมือ กระจก โถส้วม
ทำความสะอาดทุกซอกมุมของห้อง จัดหนังสือ และสมุดของผม และลูกให้เป็นระเบียบ
จัดเตียง หมอน ผ้าปู ที่นอน รู้สึกมีความสะอาด และสบายตา
สุดท้ายผมทำความสะอาดตู้เย็น เพราะต้องถอดปลั๊กตู้เย็น ทุก 2 สัปดาห์
ผมได้ความรู้จากนักวิชาการด้านพลังงานว่า เราสามารถถอดปลั๊กตู้เย็นได้ทุกสัปดาห์
ไม่เป็นการสิ้นเปลืองไฟฟ้า เหมือนที่ผมมีความรู้เดิมมานานแล้ว
สิ่งที่กลับไปกินต่อที่บ้าน สิ่งไหนที่จำเป็นต้องทิ้ง (555 มีหลายอย่าง ที่ซื้อไว้จนหมดอายุ)
และมีสิ่งไหนที่จำเป็นต้องกินเดี๋ยวนี้ ดีเหมือนกัน ที่ทำควาทสะอาดตู้เย็น
ทำให้ผมไม่ต้องลงไปร้านอาหารข้างล่าง ผมจึงทำเมนูง่าย ๆ ตามสิ่งที่มีอยู่
มีข้าวสวยเมื่อคืน มีไข่ไก่ ผักกาด นำมาผัดรวมกับเครื่องปรุงนิดหน่อย
น้ำตาล ผงปรุงรส และพริกป่น
หน้าตาสวยงาม และเมื่อกินรู้สึกอร่อย คงเป็นเพราะสิ่งใดที่เราทำกับมือ
ความรู้สึก และรสชาติ ย่อมทวีคูณเป็นธรรมดา
นับเป็นการรอคอยที่มีคุณค่า...
เวลาทำให้เราต้องเดินไปข้างหน้า แต่เวลาไม่มีวันย้อนคืนมาเหมือนเดิม
เวลาไม่เคยพูดอะไรกับเรา แต่กลับให้อะไรเรา ได้มากกว่าคำพูด
เวลาไม่ได้ทำให้เรา ลืมอะไรไปง่ายๆ เพราะถ้าเราอยากลืม มันอยู่ที่ ” ใจ ” ไม่ใช่ “เวลา”
ผมจึงบอกกับลูกเสมอ ๆ ว่า โลกให้เวลากับเราเท่า ๆ กัน แต่ไม่ทุกคน ที่มีเวลาเท่า ๆ กัน
แต่สิ่งที่ทำให้เวลาคนเราแตกต่างกัน คือ จิตใจ
โทมัส อัลวา เอดิสัน ได้ทดลองสร้างหลอดไฟ 10,000 ครั้ง ไม่มีครั้งใดเลยที่สำเร็จ คนหลายคนบอกเขาว่า คุณกำลังล้มเหลวในสิ่งที่คุณกำลังทำ เขาตอบกลับไปว่า " ผมไม่ได้ล้มเหลว แต่ผมเพียงพบกับ 10,000 วิธีที่มันใช้ไม่ได้" หลังจากคำพูดนี้ เขาได้ทดลองต่อ และสามารถทำหลอดไฟหลอดแรกได้ในการทดลองครั้งที่ 10,001 นั้นเอง
พี่เมย์ รัชนก อินทนนท์ มือ 1 ของนักแบดมินตันระดับโลก กับความสำเร็จในชีวิตที่ผ่านมา เพราะการใช้เวลาในการฝึกซ้อมอย่างหน่วงหนักและยาวนาน ตั้งแต่ 4-5 ขวบ หมั่นเพียรในการฝึกฝนตลอด 365 วัน วันละ 7 ชั่วโมง หรืออย่างน้อยไม่ต่ำกว่า 3 ชั่วโมง
แต่อย่างไร ก็ตาม "เวลา" มีการเดินทางไม่แตกต่างกับ "สายน้ำ"
เมื่อผ่านไปแล้วไม่มีวันหวนกลับ
แต่สิ่งที่เรา “เสียไป” กับ “เวลา” แลกกับสิ่ง “ที่ได้กลับมา” ก็คือ “ความเข้าใจ” เสมอ
เพราะเวลาไม่ได้ทำให้เรา ลืมอะไรไปง่ายๆ เพราะถ้าเราอยากลืม มันอยู่ที่ ” ใจ ” ไม่ใช่ “เวลา”
### เช้าวันเสาร์ที่มีเรื่องเล่าผลักดันให้ผมเขียน 18-6-2559
ความเห็น (4)
อ่านแล้วภารกิจเก็บทำความสะอาดบ้านเหมือนกันเลยค่ะ แต่ยังไม่ถึงคิวล้างตู้เย็น
เป็นเวลาเช้าเสาร์สบาย ปล่อยเวลา ปล่อยใจโล่ง ๆ ให้เวลาพักใจ พักกาย พักผ่อนบ้าง
ขอให้เดินทางกลับบ้านอย่างมีความสุขนะคะ .... เชื่อว่าเวลาทุกนาทีมีค่าเสมอ
...การไม่ปล่อยเวลาให้ผ่านไป...เวลามีค่านะคะ...
ความสุขที่ยายมีคือ..ปล่อยปลด..เวลา..และไม่รอคอยมัน..เพราะมันก็เป็นเช่นนั้นเอง...พระอาทิตย์ขึ้นก็สว่างมืดลงอาทิตย์..อัสดง..5
ทำกินง่ายๆก็มีความสุขครับ
ขอบคุณมากๆครับ