สื่อของครู....ส่งผลต่อการเขียนของหนูมากเลยนะ ( 10 มิถุนายน 2559 )

และแล้ววันนี้ก็มาถึงอีกแล้ว วันศุกร์สุดสัปดาห์ มีความสุขจัง :):

เอาเด็กไม่อยู่....

เช้านี้ฝนทำท่าเหมือนจะตกลงมา ก่อนที่นักเรียนจะเข้าแถว ครูก็เลยให้ นักเรียนเข้าแถวหน้าห้องเรียน เราก็ทำหน้าที่คุมนักเรียนชั้น ป.3 ทั้งสองห้อง เพราะวันนี้ครูป.3 ติดภารกิจทั้งคู่เลยค่ะ ในระหว่างรอเพลงชาติดังขึ้น นักเรียนจัดแถวเสร็จแล้ว ครูแอมป์ก็เลยได้โอกาส ถ่ายรูปนักเรียนทีละคน เพื่อเอาไปทำบอร์ดสมาชิกห้องซะเลย .... เมื่อเพลงชาติดังขึ้น นักเรียนก็ทำกิจกรรมกันไป แต่พอทำเสร็จเท่านั้นแหละ ระหว่างที่ครูเวรประจำวันพูด นักเรียนแตกเป็นรังผึ้งเลยค่ะ ไม่มีใครสนใจฟังเลยแม้แต่คนเดียว ไม่รู้จะทำยังไง ก็เลยรวบรวมเสียงทั้งหมดที่มีอยู่ ตะโกนบอกให้เงียบ หารู้ไม่ สู้เสียงนักเรียนทั้งระเบียงไม่ได้เลย ไม่มีใครฟัง บางคนแอบนั่ง คุยกัน เล่นกัน อะไรก็มี บอกทางนี้เงียบ ทางโน้นเอาอีก เจอแบบนี้สู้ไม่ไหวค่ะ ไม่รู้จะทำยังไงจริงๆ ครูวุฒิขึ้นมาก็แล้ว ครูอุ้มถือไม้มาก็แล้ว นักเรียนไม่มีความเกรงกลัวเลย ....แต่หลังจากนั้นซักห้านาทีได้ พอครูปรียานุชขึ้นมาเท่านั้นแหละ ทั้งระเบียงเงียบโดยอัตโนมัติ นักเรียนทุกคนกลัวครูปรียานุชมาก....

หกคาบรวด....

วันนี้ครูแอมป์เหมาชั่วโมงสอน หกคาบรวดค่ะ เพราะว่าเมื่อวานไปร่วมงานศพพ่อ อาจารย์ชาตรี ก็เลยแลกคาบสอนมาไว้วันนี้หมดเลย ....สตรองค่ะ ...ท่องไว้!!!

เมื่อต้องเป็นพยาบาล....

และแล้วคาบสามวันนี้ ขณะสอนห้อง ป. 2/3 ก็เจอกับตัวแล้วค่ะ นักเรียนคางแตก เลือดออกเต็มปาก เดินร้องไห้เข้ามาในห้อง ตกใจมาก!! เพื่อนนักเรียนในห้องพากันแตกตื่น แอบกลัวเลือด แต่สตรองสู้ กลัวนักเรียนจะเป็นอะไรมาก ดีนะที่ห้องพยาบาลอยู่ใกล้ ก็เลยพาไป ล้างหน้า ทำความสะอาดแผล ถึงแม้ว่าจะไม่เป็นอะไรมาก แต่ก็ต้องรวบรวมสติอยู่เหมือนกันนะ แอบสั่น กลัวใส่ยาผิด นักเรียนก็ร้องไห้ไม่หยุด ถามว่า เจ็บไหม....ไปโดนอะไรมา....ก็ไม่บอกร้องไห้อย่างเดียว ครูล่ะไม่รู้จะทำยังไง จนครูประจำชั้นมา ก็เลยให้จัดการต่อ... แล้วเราก็กลับไปสอนต่อ ได้แค่ร้องเพลงในขั้นนำ สามรอบหมดชั่วโมงซะละ ก็เลยปล่อยนักเรียนไปทานข้าวกลางวัน...

ครูนั่นตัวอะไร....

ตั้งแต่เขียนกระดานให้นักเรียนดู หรือให้นักเรียนเขียนตาม น้อยครั้งมากที่นักเรียนจะไม่เดินมาถามว่า “นั่นตัวอะไร” แล้วครูก็ต้องบอก หรือไม่ก็ลบ แล้วเขียนใหม่ วันนี้ก็เลยแก้ปัญหา... โดยการทำบัตรคำ ครูแอมป์ลองทำบัตรคำ เป็นสองแบบ แบบที่หนึ่ง คือพิมพ์ แล้วก็ปริ้น แบบที่สองก็คือ เขียนเอง แบบที่เขียนเองเป็นคำศัพท์ เกี่ยวกับคำทักทายอาเซียน ในภาษาอังกฤษ ใช้กับนักเรียนชั้น ป.3 ติดบนกระดานให้นักเรียนสะกด อ่าน และเขียนลงในสมุด แบบที่พิมพ์แล้วก็ปริ้น เป็นคำศัพท์ภาษาอังกฤษเกี่ยวกับ 12 เดือน ใน 1 ปี ใช้กับนักเรียนชั้น ป. 2 ตอนแรกคิดนะว่า แบบที่เราพิมพ์แล้วปริ้นก็ต้องดีกว่า เพราะมันมีความเป็นมาตรฐาน แต่ที่เราเขียนเอง บางตัวอักษรเราก็เขียนตามแบบของเราเอง พอวันนี้ได้ใช้สื่อที่ว่า กับนักเรียนชั้นป. 2 ก็ให้นักเรียนเขียนคำศัพท์ ตามบัตรคำของครู หลังจากนั้นก็รอเอางานนักเรียนไปตรวจเลย....ก็นั่งตรวจไปเรื่อยๆ สอง สาม คนแรก ก็ไม่แปลกใจอะไร คิดว่านักเรียนคงเขียนผิด แต่พอเยอะเข้าๆ นักเรียนเกือบครึ่งเขียนตัว a เป็นตัว d กันหมดเลย กลับไปดูบัตรคำ นึกว่าตัวเองพิมพ์ผิด ก็ไม่ผิดนะ ...ก็เลยลองสังเกตดูดีๆ อีกที ประเด็นคือ พบว่า นักเรียนเอาขีดด้านข้างของตัวเอ (a) มาด้วย แล้วบางคนเขียนยาวมันก็เลยกลายเป็น ตัวดี (d) แทน กว่าครูจะเก็ท ก็เอาซะค่ำเลย 555....

....ก็เลยอยากจะฝากถึงคุณครูทั้งหลาย ว่า...ถ้าจะทำสื่อสิ่งพิมพ์ ก็คงต้องเลือกดูให้ละเอียดกันนิดนึง โดยเฉพาะที่เป็นตัวหนังสือ และยิ่งเป็นเด็กเล็ก ๆ ป.1 , 2 ก็คงต้องเลือกฟร้อนกันหน่อยล่ะค่ะ เอาที่อ่านง่ายๆ และครูคงต้องอธิบายเพิ่มเติมให้เด็กเข้าใจกันด้วย เพราะสื่อของครู..มันส่งผลต่อการเขียนของหนูๆมากเลยนะ

[ธิ]

ดีจังค่ะ ถอดบทเรียนตัวเอง