วันนี้เป็นสองวันก่อนวันจริงของพิธีไหว้ครู
คาบที่ 1 ของวันนี้มีการซ้อมใหญ่ พิธีไหว้ครู
เด็ก ๆ อย่างกับผึ้งแตกรัง
แต่ก็ต้องบินกลับรังอย่างรวดเร็วเมื่อนางพญาอย่างครูน้ำนิ่งเดินเข้ามา
วันนี้เรามีสอนคาบเเรก เลยไม่ได้สอนเลย เด็ก ๆ จะเสียใจเหมือนที่ครูเสียใจไหมนะ
กลัวสอนเด็กไม่ทัน กลัวเด็กลืมที่สอนไป กลัวเด็กไม่เข้า และอีกเยอะแยะมากมายความกลัว
วันนี้ในไลน์กลุ่มของโรงเรียนได้ส่งข่าวเข้ามาว่า เด็กชายชาวอนุบาลวิ่งชนกัน หน้าผากปูด ครูพาไปโรงพยาบาล ทำการเอ็กซเรย์ มอบอกว่าไม่มีอะไรผิดปกติ และอีกสักแปป ก็ส่งเข้ามาอีกว่า เด็กชายชาวประถมเล่นบาสและนิ้วบวม พาไปหาหมอ ทำการเอ็กซเรย์เเล้ว กระดูกไม่หักแค่อักเสบเล็กน้อย
ในใจก็คิดว่าโหขนาดนี้เลยหรอ ถ้าเป็นเราสมัยก่อน คงจะแค่เอาผ้าขยำ ๆ แล้วเป่าไอร้อนที่ผ้านั้นแล้วเอามาประคบก็หายล่ะ
ชีวิตช่างเเตกต่างกันจริง ๆ แต่ถึงจะแตกต่างอย่างไรก็ขอให้หนูเติบโตมาเป็นคนที่ดี
วันนี้คาบสุดท้ายมีกิจกรรมชุมนุม จิตรกรน้อย
วันนี้ทำกิจกรรมสัตว์ตัวน้อยของฉัน
โดยการให้นักเรียนพับกระดาษและตกแต่งสัตว์ของตัวเอง พร้อมกับตั้งชื่อ บางคนตั้งชื่อว่า จุ๊บ จุ๊บ จากครูกลายเป็น หมี เป็นแมวไปซะงั้น แต่ก็ขอบคุณนักเรียนนะคะที่คิดถึงอะไรไม่ออกก็คิดถึงครู ถึงแม้มันจะเป็นสิ่งสุดท้ายที่นักเรียนคิดถึงก็ตาม
ไม่มีความเห็น