วันที่ 18 วันจันทร์อีกแล้ว...(6 มิถุนายน 2559)

สวัสดีวันจันทร์ สัปดาห์ที่ 4 ของการฝึกสอน เวลามันผ่านไปเร็วจังนะ ยังรู้สึกว่าเมื่อวานยังวันศุกร์อยู่เลย อาทิตย์แรกของการอบรมทักษะภาษาจีนในวันเสาร์-อาทิตย์ (09.00-12.00) เวลาในการทำแผนการสอน ทำสื่อ บันทึกกลังสอน นู้น นี่ นั่น ที่ต้องทำก็ลดลงไป คาดว่าอาทิตย์นี้การส่งแผนล่วงหน้าก็คงโดนสายอีกเช่นเคย ฉันคิดว่าบางทีการปรับตัว มันก็ไม่ได้ช่วยอะไรให้ดีขึ้นเลย เพราะถูกวันนี้...เวลาไม่เคยพอจริง ๆ...ไม่ ๆ ๆ ไม่บ่นนะ เดี๋ยวก็ผ่านไป อดทนเข้าไว้นะร่างกาย อย่าเพิ่งอ่อนแอเลย “อดทน สู้ ๆ” คำสุดหรู และยอดฮิตในชีวิตทุกวันนี้

เข้าสู่การฝึกสอนอย่างเป็นทางการด้วยวิชาภาษาไทยในคาบแรก วันนี้สอนเรื่อง อักษรสามหมู่ ด้วยการให้เทคนิคการจำสำหรับนักเรียน เป็นต้นว่า ไก่ จิก เด็ก ตาย บน ปาก โอ่ง (อักษรกลาง) ผี ฝาก ถุง ข้าว สาร ให้ ฉัน (อักษรสูง)

จากนั้นก็ตามมาด้วยคำถามนอกเรื่องมากมาย “ทิชเชอร์ก้อย...ผีอะไรหรอครับ แล้วผีมันฝากถุงข้าวสารให้ยังไงหรอครับ...” เอ่อ...คือมันก็น่าหัวเราะอยู่นะ แต่เด็ก ๆ คะ มันไม่ใช่ผีอะไรทั้งนั้นแหละค่ะ มันคือเทคนิคการจำ 555 ก็มัวแต่สอนเพลิน จนลืมดูเวลา...อ่าว นี่จะหมดคาบแล้วหรอ ยังไม่ได้สั่งงานนักเรียนเลย งั้นค่อยต่อในคาบซ่อมเสริมละกันค่ะ

ครึ่งแรกของการเรียนการสอนในวันนี้ผ่านไปด้วยดี ต่อวิชาคณิตศาสตร์ในคาบเรียนที่ 4 หลังทานข้าว เริ่มรู้สึกแล้วว่าการต้อนเด็กให้มาเรียนในคาบบ่าย...มันเป็นอะไรที่ท้าทายในอีกเรื่องหนึ่ง ต้องสรรหามาสารพัดวิธี...จูงใจเด็กให้มาเรียนคณิตศาสตร์แสนสนุกของเราให้ได้ สุดท้ายก็ได้ผล (แต่ก็ใช้เวลานานพอสมควร)...

ผ่านพ้นไปกับการสอนในวันนี้ แต่ยังไม่พ้นกับกองงานของนักเรียนที่ต้องตรวจอยู่เต็มโต๊ะ ที่แทบจะไม่มีที่ว่างแล้ว ทั้งยังต้องตรวจ...อย่างละเอียด ก็ยิ่งช้าเข้าไปใหญ่ จนมีความรู้สึกว่า บางทีเราก็ตรวจงานไม่ทัน...

และวันนี้ในรอบหลาย ๆ วัน มีโอกาสได้กลับหอก่อนเด็กหมดโรงเรียน แต่ก็เกือบ 5 โมงเย็นอยู่ดี เนื่องจากว่าวันนี้จะไปร่วมเสียความเสียใจกับอาจารย์ชาตรี (คุณพ่อของเรา) ที่ท่านได้สูญเสียบิดาซึ่งเป็นบุคคลอันเป็นที่รักของท่านไป “ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ” และก็เลยถือโอกาสนี้ได้พบปะกับเพื่อน ๆ อีกครั้ง...ขอให้ทุกคนอดทน และผ่านพ้นทุกอย่างไปให้ได้