วันที่ 13 วันที่รู้สึกแย่กับการสอน :( (1 มิถุนายน 2559)
เวรประจำวัน....
เช้านี้กับเวรรับนักเรียนหน้าโรงเรียน เวรประจำวันพุธ รอรับนักเรียนจนหมด ถึงจะเดินไปเข้าแถว การมีครูมายืนรอรับนักเรียนอยู่ที่หน้าโรงเรียน เป็นการสร้างความอุ่นใจ และสร้างความเชื่อมั่นให้กับผู้ปกครองที่มาส่งลูกหลานของตน ว่าเด็กจะมาอยู่โรงเรียนอย่างปลอดภัย มีคนดูแล เด็กทุกคนก่อนเข้าโรงเรียนจะไหว้ และก้มตัวเดินผ่าน ซึ่งต่างจากวันแรกที่ต้องบอกก่อนถึงจะทำ เมื่อทำมาเรื่อยๆ เริ่มเป็นกิจวัตรก็จะทำโดยอัตโนมัติ ครูไม่ต้องบอก
- สวัสดีครับ / สวัสดีค่ะ ^^
เช้านี้กิจกรรมหน้าเสาธงประกอบไปด้วยการใส่บาตรเหมือนทุกอาทิตย์ และมีอีกหนึ่งอย่าง คือมีผู้ใหญ่ใจดีมามอบตู้เย็นให้กับห้องคหกรรมของโรงเรียน รับมอบโดยผอ.และคณะครู เช้านี้กิจกรรมจึงค่อนข้างนาน กว่าจะเริ่มเรียนคาบแรกได้ก็หมดไปเกือบครึ่งชั่วโมง ต่อจากมอบเสร็จก็เป็นกิจกรรมใส่บาตรต่อ วันนี้ฉันนำของไปใส่บาตรด้วยนะ ไม่ลืมแล้ว...
- ป้าผู้ใจดีมาพร้อมกับตู้เย็น ตู้ใหญ่
- สาธุ ^^
หลังจากกิจกรรมหน้าเสาธงจบลง ก็เริ่มสอนวิชาสังคมศึกษาให้กับนักเรียนชั้นป.6/1 ก็เป็นเช่นเคย กว่านักเรียนจะฟังได้ ก็ต้องใช้เวลา กว่าจะทำธุระส่วนตัวอะไรเสร็จ เวลาก็ผ่านไปเร็วนัก คาบแรกจึงดำเนินไปโดยมีการปรับเปลี่ยน ไม่เป็นไปตามแผนการสอนที่วางไว้ เนื่องจากเวลามีจำกัด และปรับเปลี่ยนไปตามความเหมาะสม พอคาบแรกจบลงก็ต่อด้วยป.6/2 เวลาที่ใช้สอนจะมากกว่าคาบแรก จึงทำให้สอนไปตามแผนได้มากกว่า นักเรียนให้ความสนใจกับวีดีทัศน์ที่นำมาให้ดู คิดตาม วิเคราะห์และตอบได้เมื่อครูถาม หลังจากสอนเสร็จก็มีการสรุปการทำงาน/การบ้านของนักเรียน บอกงานค้างที่นักเรียนยังไม่ได้ส่ง ซึ่งถือว่าการสอนผ่านพ้นไปได้ด้วยดี
- เมื่อมีการ์ตูนมาให้ดู สนใจกันเชียว...การ์ตูนอริยสัจ 4
หลังจากสอนเสร็จก็ไปช่วยน้องลูกหมูคิดเลขต่อ ฝึก ฝึก ฝึก ต้องใช้วิธีการทวนซ้ำ ฝึกทุกวัน ถึงจะทำให้จำได้ แต่ถ้าสอนไปครั้งเดียวจะไม่จำ ดังนั้นต้องย้ำ และสอนซ้ำ ให้เกิดความเข้าใจที่แท้จริง
วันนี้เป็นเวรซื้อน้ำแข็ง แต่ลงมาช้า เพราะพึ่งสอนเสร็จ มอสไปซื้อก่อนเรียบร้อย หน้าที่ คือ การไปจัดผลไม่ใส่จานให้ครู และวางตามจุด ผลไม่วันนี้คือเงาะ กับข้าว คือ ข้าวมันไก่
ช่วงบ่ายสอนวิชาวิทยาศาสตร์ชั้นป.5/2 เป็นวันที่สอนแล้วรู้สึกแย่ที่สุด ไม่ใช่ว่าสอนแล้วนักเรียนไม่รู้เรื่องเหมือนครั้งก่อนนะ แต่สอนไปแล้วนักเรียนไม่ฟังเลย บางคนพูดกัน บางคนทำงานอื่น บางคนลุกเดิน และบางคนเล่นของเล่นกันหลังห้อง ซึ่งทุกวันว่าเหนื่อยแล้ว ควบคุมยากแล้ว แต่วันนี้ยิ่งกว่า ทุกอย่างมารวมกัน พูดอะไรก็ไม่ฟัง ไม่ยอมหยุด จนฉันไม่ไหวแล้ว ฉันเลยหยุดการใช้เสียง และเก็บสื่อที่เตรียมมา เก็บของ เตรียมจะออกจากห้อง และพร้อมกับบอกนักเรียนไปว่า อยากคุยกันงั้นหนูคุยไป ครูไม่สอนล่ะ! แล้วทำหน้านิ่งๆ ทุกคนก็เริ่มรู้สึกผิด มานั่งที่ของตน และเงียบ มีอยู่2-3 คนพูดออกมาว่า พวกเราขอโทษค่ะ ครูสอนเถอะค่ะ! พูดตรงๆ วันนี้รู้สึกแย่กว่าทุกวัน คือฉันเตรียมทุกอย่าง เตรียมมาอย่างดี ซึ่งจะสอนให้นักเรียนแยกส่วนประกอบของดอก คิดแล้วว่านักเรียนต้องไม่เตรียมมา ฉันเป็นครูจึงต้องเตรียมให้ ฉันเตรียมดอกที่เป็นของจริงมาสอน และให้นักเรียนใช้ในการทำกิจกรรม รู้สึกเหนื่อย ว่าสิ่งที่เราทุ่มเท พูดอยู่หน้าห้อง ทำไมไม่มีใครฟังเลย นักเรียนจะรู้ไหมว่าฉันเหนื่อยแค่ไหน :( เกือบร้องไห้อยู่ห้องเรียน รู้สึกแย่จริงๆ แต่ก็ทำไม่ได้ ต้องหน้านิ่งๆเข้าไว้ เฮ้อ!
- ดอกไม้ครูตั้งใจเตรียมมาให้เลยนะ :(
หลังเลิกเรียนช่วยกุ้งจัดเอกสารให้ครู เป็นแบบฝึกให้กับเด็ก และมีนักเรียนมาช่วยทำ นักเรียนชั้นป.4 น่ารัก พูดง่าย พูดเพราะ และมีมารยาท (บางส่วน) แต่พอโตขึ้นจะพูดอะไรไม่ค่อยได้ บางครั้งบอกด้วยการพูดดีๆ แต่ทำท่าทางและการพูดที่ไม่พอใจ ไม่ดีใส่ครู เฮ่อ!
- ช่วยกัน จะได้เสร็จเร็วๆ
ความเห็น (4)
เรียนรู้ต่อไปครับ คุณครูหญิงใหญ่ ;)...
ลูกต้องลองนึกดูว่า
- ตอนที่เราเรียนแล้วคุย ทำไมเราถึงคุย และไม่ฟังครู
- และครูมีวิธีจัดการกับเราอย่างไรที่ทำให้เราเปลี่ยนจากคนที่คุยเป็นคนที่ตั้งใจเรียน
เทคนิควิธีจัดการห้องเรียนชอบคุยมีเยอะค่ะ
- อันดับแรกนะใช้แสดงปกติ ไม่ต้องตะโกนหรือดุใส่ค่ะ
- เงียบไว้ค่ะ เดี๋ยวนักเรียนก็เงียบตาม
- ให้งานทำในห้องเพิ่มเติมค่ะ เป็นเกมส์ก็ได้ค่ะ เช่น Sudoko, puzzle, KenKen
สู้ๆ ค่ะ ไม่มีปัญหาก็ไม่แกร่งนะคะ
