วันที่ 9 เหมือนลอยอยู่ในอากาศ

หลังจากเมื่อวานต้องอยู่เวรรอจนนักเรียนกลับบ้านโดยปลอดภัยทุกคน ครูเวรจึงจะได้กลับ พอถึงหอก็สลบไป
ตื่นมาก็อาบน้ำ ปั่นงานต่อจนถึงตีสี่ครึ่งเช้านี้เป็นเช้าที่แทบจะหมดแรงในการเดินเพราะเมื่อเช้าได้นอนชั่วโมงครึ่ง
เพลียมากกำหนดส่งแผนการสอนสามอาทิตย์ในวันนี้ ซึ่งบันทึกหลังสอนยังไม่เสร็จน่าเศร้าจริง ๆ ชีวิตฝึกสอน
วันนี้กิจกรรมเริ่มที่การเข้าแถวหน้าเสาธงมีความเข้มงวดมากขึ้น ต้องทำแบบนี้แหละเด็กถึงจะมีวินัยมากขึ้น
เด็ก ๆคุยกันเสียงดัง การดำเนินการจึงเริ่มช้า เด็ก ๆก็ยืนไปเรื่อย ๆ จนในที่สุดยืนนานจนเริ่มดำเนินการถ้าเสียงยังไม่เงียบก็จะไม่มีการเริ่ม
ท่านรองผู้อำนวยการเป็นผู้ควบคุมแถวเอง
คาบแรกสอนด้วยความมึน ๆ แต่ก็ผ่านพ้นไปได้ เพราะเป็นช่วงที่ให้นักเรียนสะสางงานของตนเอง หลังจากนั้นคาบที่สามก็มีสอน
แต่ก็ผ่านพ้นไปได้ด้วยดีเช่นกัน วันนี้ยอมรับเลยว่าเครียดและกดดันที่งานของตนเองยังไม่เสร็จและไม่สมบูรณ์แต่ความเครียดนี้ก็เบาลง
เพราะมีครูพี่เลี้ยงดีคอยช่วยเหลือพิมพ์ใบบันทึกข้อความให้และคอยให้คำปรึกษา จนในที่สุดทำมาเกือบจะเป็นลมแต่ก็ยังไม่ได้ส่ง!!!
เพราะเอกสารยังเรียบเรียงไม่เรียบร้อย ยังไม่ได้จัดทำหน้าปก ต้องทำโพสอิสแปะหน้าที่ต้องให้ฝ่ายบริหารเซ็นต์ ต้องมีแฟ้มสำหรับใส่แผนทั้งหมด
ครูพี่เลี้ยงบอกว่าเราจะให้เขาเซ็นต์เราต้องคอยอำนวยความสะดวกเขา และต้องทำงานให้เรียบร้อย มันทำให้ฉันรู้ว่าเมื่อเราโตขึ้นการทำงานต้องเรียบร้อยมากขึ้น ไม่ใช่เรื่องมาก แต่เพราะเป็นการฝึกให้เรามีความพร้อมและเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น การทำงานจึงต้องระดับคุณภาพเท่านั้น ต้องขอบคุณครูพี่เลี้ยงที่คอยสอน ถึงแม้ว่าวันนี้ไม่ได้ส่ง:((( แต่ก็ถือว่าได้หอบแฟ้มกลับไปทบทวนและตรวจทานอีกครั้ง
ปล.เหมือนตีสี่ครึ่งจะไม่มีความหมายแต่ก็อุ่นใจละกัน เย็นนี้จะนอนให้เต็มอิ่มเลยสงสารร่างกาย
ขอบใจนักเรียนที่ตั้งใจเรียนในวันที่ครูสภาพเหมือนลอยในอากาศ
ขอบคุณดวงใจดวงน้อย ๆ พวกนี้นะ ดีใจที่ตั้งใจทำให้ครู;))

ในชั่วโมงคณิตศาสตร์หลังจากเสร็จสิ้นการสอนในชั้นป.4/1 ก็มีนักเรียนพับกระดาษหัวแล้วเอามาให้ทีละคนบอกกับเราว่า "ครูหนูให้หนูตั้งใจพับมากเลยนะครูเก็บไว้ดี ๆ ล่ะ" ค่ะครูสัญญาว่าครูจะเก็บไว้