สายหยุดหยุดกลิ่นฟุ้ง ยามสาย
สายบ่หยุดเสน่ห์หาย ห่างเศร้า
กี่คืนกี่วันวาย วางเทวษ ราแม่
ถวิลทุกขวบค่ำเช้า หยุดได้ฉันใด
สำนวนนิราศบทนี้อยู่ในวรรณคดีเรื่องลิลิตตะเลงพ่าย ตอน พระมหาอุปราชยกกองทัพจากหงสาวดีเพื่อมาทำศึกกับกรุงศรีอยุธยา ซึ่งผู้นิพนธ์คือ สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมานุชิตชิโนรส
จากการที่ละครโทรทัศน์เริ่องหนึ่งนำโคลงบทนี้มาประกอบในละคร จนเป็นที่วิพากษ์วิจารณ์อย่างกว้างขวางว่าเหมาะสมและสมเหตุสมผลหรือไม่ อย่างไรก็ตามย่อมแสดงให้เห็นว่าโคลงบทนี้ได้รับความนิยมในวงกว้าง
สายหยุดเป็นไม้เลื้อยกึ่งยืนต้น จะปลูกเป็นต้นหรือปลูกขึ้นเรือนต้นไม้ก็ได้ ลำต้นจะแตกกิ่งสาขาออกมามาก ใบรูปรี ปลายใบแหลม ออกดอกตรงกันข้ามตามข้อกิ่ง ใบสีเขียวสด ดอกเป็นดอกเดี่ยวออกตามโคนใบ มีกลีบยาว 5 กลีบ กลีบบิดเล็กน้อย ดอกมีกลิ่นหอมตั้งแต่เช้าจนเที่ยง ออกดอกตลอดปี ขยายพันธุ์โดยการเพาะเมล็ดหรือตอนกิ่ง แต่เดิมเรียกชื่อว่าสาวหยุด ภายหลังเปลี่ยนชื่อเป็นสายหยุดเพื่อให้เป็นมงคลแก่บ้านที่มีลูกสาว
สายหยุดหยุดก่อนแก้ว สกาวผกา
ยังมิสายอายอา ทิตย์แล้ว
โฉมฉายบ่อายสา มีราช
กลิ่นสุดสายหยุดแก้ว ไป่สิ้นกลิ่นอนงค์ ฯ
พระราชวรวงศ์เธอ กรมหมื่นพิทยาลงกรณ์. สามกรุง
ช่วงนี้สายหยุดออกดอกเยอะค่ะ