"กลัว"

“กลัว”

ความกลัวนี่มันเป็นจินตนาการ

ที่โหดร้ายที่มากมายกว่าความจริงที่มันจะเกิด

ความกลัวนั้นเป็นอดืต ปัจจุบัน หรืออนาคต

หลายคบอกว่า ความกลัวมักมองถึงอนาคตที่มันจะเกิด

หลัวจะเป็นแบบนั้น กลัวจะเป็นแบบนี้

แต่ฉันบอกว่า ความกลัวเป็นปัจจุบันขณะ

ที่จิตเราไม่อยู่กับปัจจุบัน

แต่จิตเรานั้นดันจดจำอดีต หรือเหตุการณ์

ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ส่วนใหญ่มักเป็นความโชคร้าย

อาจแค่เคยเห็น เคยได้ยิน หรือประสบด้วยตนเองมา

แล้วคิดปรุงแต่งเชื่อมโยงว่า ต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น

กับตัวเอง คนรัก ครอบครัว หรือแม้แต่สังคม

ส่งผลให้เกิดความไม่มั่นคงในความรู้สึก

เกิดความหวาดระแวง กังวล กลัว เกิดขึ้นใน

ปัจจุบันขณะ แต่ จิตไม่รับรู้ว่า นี่คือปัจจุบัน

ที่มันผ่านช่วงเวลาที่เลวร้ายมาแล้ว และก็ไม่ได้มี

เหตุ เวลา บุคคล สภาพแวดล้อม เช่นเดิมอีก

จึงได้ แต่ กลัว กลัว กลัว ...............

เมื่อไหร่ จะออกจากความกลัว ?

ก็เมิ่อจิตรับรู้ได้ว่า ปัจจบุบันเรารู้สึกกลัว

และรู้ว่า สิ่งที่ทำให้เรากลัวคืออะไร

ปัจจัยที่จะเกิด ขึ้นจริงในสิ่งที่เรากลัวนั้น

มันมีครบหรือไม่ เช่น เหตุ เวลา บุคคล สภาพแวดล้อม

แน่นอนทุกอย่างย่อมเปลี่ยนไป ไม่เหมือนเดิม

ที่เราเคยรู้ ได้ยิน ได้ฟัง หรือเคยประสบ มา

เช่นนั้นแล้ว เราจะไม่กลัว เพราะปัจจัยเหล่านั้น

ไม่สามารถประกอบเชื่อมโยงถึงอนาคตได้

แต่สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นมันล้วนมีเหตุและปัจจัยนั่นเอง

เช่นนี้แล้วจะต้องกลัวอะไร แม้แต่ความตาย

เราก็ไม่ต้องกลัวอีกเลย

เข้มแข็งนะ....อย่าได้กลัว.....

ชลรรธร