เริ่มต้นชีวิตนักศึกษาฝึกสอน ( 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 )

วันแรกของการฝึกสอนที่โรงเรียนสันป่าสักวิทยา อำเภอแม่แตง จังหวัดเชียงใหม่ก่อนอื่นขอเกริ่นก่อนว่าตัวฉันมาโรงเรียนแบบไม่ต้องเร่งรีบเท่าไหร่เพราะตลอดระยะเวลาเทอม 1 นี้ได้มาพักที่บ้านพักครูในโรงเรียน แต่ก็ต้องตื่นเช้ามาเพราะเด็กๆนักเรียนเล่นมาโรงเรียนแต่เช้านี้สิ ตัวครูเลยต้องตื่นขึ้นมาทำธุระส่วนตัวแล้วก็ออกจากบ้านพักไป พบปะคุณครูในโรงเรียนและเด็กที่น่ารัก

วันนี้ 16 พฤษภาคม 2559 โรงเรียนหลายๆแห่งต่างก็เปิดเทอมวันนี้ และโรงเรียนสันป่าสักก็เช่นกันก็เปิดเทอมเด็กๆทุกคนต่างแต่งตัวใหม่ ขาวสะอาดกันมาโรงเรียน เด็กๆดูมีความสุข ผู้ปกครองก็มาส่งลูกหลานโดยเฉพาะเด็กใหม่ เด็กนักเรียนชั้นป.1 ที่เพิ่งเข้าเรียนชั้นประถมมันทำให้นึกย้อนไปในวัยเด็กเลยทีเดียวที่ตอนเด็กๆเคยร้องไห้ ตอนที่แม่มาส่งที่โรงเรียนแล้วก็ต้องต่อเห็นแล้วก็ตลกตัวเองเหมือนกันงานนี้ แต่ก็เข้าใจว่าวัยเด็กตัวเขาจะติดกับพ่อแม่แต่เมื่อพ่อแม่มาส่งส่งลูกให้อยู่ในความรับผิดชอบ และดูแลแล้วเราในฐานะคุณครูก็ต้องทำหน้าที่ให้เต็มที่ สอนให้เขาเข้มแข็ง ยืนหยัดได้โดยไม่ติดกับพ่อแม่มากเกินไป และเช้านี้ทางโรงเรียนก็นำเด็กนักเรียนมาเข้าแถวหน้าเสาธง ซึ่งเด็กนักเรียนในปีนี้เกือบหกร้อยกว่าคน ถือว่ามากขึ้น แล้วการเปิดเทอมในวันนี้ก็เด็กๆก็ได้รับโอวาทจากผู้อำนวยการโรงเรียนเพื่อเป็นกำลังใจในการเรียนและถือเป็นการต้อนรับเด็กๆเข้าสู่โรงเรียน พอผู้อำนวยให้โอวาทเสร็จสิ้น ครูปรียานุช ก็ให้พวกเรานักศึกษาฝึกสอนขึ้นแนะนำตัวต่อเด็กๆว่าได้อยู่ประจำชั้นไหน ทำการสอนในรายวิชา ชั้นป.อะไร และวันนี้ทางโรงเรียนก็ได้ครูภาษาอังกฤษ จากมาหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่เข้ามาแทนครูคนเก่า ชื่อว่าครูวุฒมาทำการสอนในรายวิชาภาษาอังกฤษ สำหรับตัวดิฉันถือว่ามีความคุ้นเคยกับทางโรงเรียนสันป่าสักมาพอสมควรเพราะเมื่อตอนปี 4 ได้มาทำการบริหารวิชาการชุมชนอยู่ทีโรงเรียนแห่งนี้ก็เลยสนิทกับเด็กๆเป็นส่วนใหญ่ เด็กนักเรียนจำชื่อได้ บางคนก็เรียนว่าครูขนมวง(โดนัท)ซึ่งครูปรียานุชบอกว่าภาษาบ้านเราเรียกขนมโดนัทว่าขนมวง เด็กๆเลยเรียกแบบนี้ พอเสร็จกิจกรรมหน้าเสาธงก็เป็นการให้ครูประจำชั้นพาเด็กนักเรียนไปดูจุดบริการ เวรประจำวันที่ตนเองได้รับผิดชอบ แล้วก็มีการประชุมเลือกหัวหน้าห้องในแต่ละห้องของตัวเอง ก็เลยทำให้กินเวลาคาบที่ 1 และ คาบที่ 2

ก่อนที่จะไปทำการสอนก็ได้มีการประชุมกับหัวหน้าฝ่ายวิชาการก่อนว่าในการประเมินในการสอนนั้นจะมีอยู่สามครั้งที่ทางโรงเรียนให้คะแนนคือครั้งแรกครูหัวหน้าฝ่ายวิชารจะเมินก่อนแต่ยังไม่ให้คะแนน ดูว่าเหมาะสมไหมว่าเนื้อหานี้เหมาะสมกับเด็กนักเรียน แล้วครั้งที่สอนเราได้รับหน้าที่ให้สอนวิชาไหน ชั้นไหนก็เลือกครูให้ทำการนิเทศในวิชาที่ตนถนัด ซึ่งก็มีครูประมาณ 5 คนครูประจำชั้น ครูประจำวิชา แล้วครั้งที่สามก็ครูหัวหน้าฝ่ายวิชาการที่ต้องให้คะแนน แล้วก็มอบหมายให้ทำหน้าที่ประจำชั้นกับครูพี่เลี้ยง ตัวดิฉันได้ ครูนวพรรณ ใคร้ยงยงค์ ที่ประจำอยู่ชั้นป. 5/2 แล้วก็ขึ้นไปพบกับครูประจำชั้นและนักเรียนทำการแนะนำตัวเด็กนักเรียนก็ดูตื่นเต้น มันเหมือนเป็นการเริ่มฝึกหน้าที่ครูแล้วจริงๆสินะ แล้วพอนั่งดูตารางสอนในวันจันทร์นี้คาบเช้าก็ได้รับมอบหมายให้สอนในวิชา วิทยาศาสตร์ โดยได้เริ่มสอนที่ห้อง ป.3/1 เป็นห้องแรก เด็กห้องนี้เยอะมากมีเด็กทั้งหมด 37 คนก่อนจะเริ่มท่องไว้ในใจเลยว่ามันต้องผ่านไปด้วยดีสินะ คาบแรกนี้ก็ยังไม่ได้เริ่มการสอนอะไรเยอะมาก โดยคาบแรกนี้ก็เป็นการให้นักเรียนทราบถึงหน่วยการเรียนรู้ว่าในหน่วยแรกของการเรียนนี้เราจะเรียนรู้เกี่ยวกับเรื่องอะไรก็อธิบายให้ทราบคร่าวๆ แล้วก็มีการให้แนะนำตัวทำความคุ้นเคยกับนักเรียนก่อนเริ่มทำการสอนในคาบถัดไปในวันพรุ่งนี้ ดีที่ยังมีความคุ้นเคยกับเด็กตอนอยู่ ป.2 ห้องแรกผ่านพ้นไปแต่ก็ใช้เสียงเยอะพอสมควร แล้วก็พักรับประทานอาหารเที่ยง มื้อแรกที่สันป่าสักเป็นข้าวมันไก่อร่อยเหมือนเดิมทุกครั้ง แล้วก็มีผลไม้คือมะม่วง ครูแอบมีการทักล้อเล่นว่าก่อนมานี้ชั่งน้ำหนักก่อนนะแล้วตอนไปก็ชั่งน้ำหนักก่อน เพราะคนที่เคยมาทุกครั้งก็น้ำหนักขึ้น

คาบบ่ายนี้มีรับผิดชอบสอนห้อง ป.5/3 ในรายวิชาวิทยาศาสตร์ ก็มีการแนะนำเกี่ยวกับเรื่องราวที่ต้องการเรียนในหน่วยนี้เช่นกันแล้วก็ให้นักเรียนทำการบ้านโดยการสำรวจลักษณะของตัวเองว่ามีความคล้ายกับพ่อ แม่ ปู่ ย่า ตา ยาย อย่างไร ซึ่งเด็กห้องนี้ตั้งใจเรียน ตอนแรกๆอาจจะยัง แต่เราก็พูดเสริมเข้าไปเด็กก็ปฏิบัติเป็นอย่างดี พอหมดคาบก็ย้ายตัวเองมาสอนในรายวิชาวิทยาศาสตร์ป.3/2 เด็กห้องนี้ถ้าเปรียบเทียบกับ 3/1 แล้วถือว่าเหนื่อยน้อยลงกว่าห้องแรก แต่คิดไปคิดมาอาจจะเหนื่อยทีหลังก็ได้ พอหมดคาบสอนตลอดทั้งวันในส่วนของทางโรงเรียนก็มีกิจกรรมลดเวลาเรียนเพิ่มเวลารู้ โดยก็ไม่มีอะไรมากก็มีการประชุมรวมเพื่อที่จะทำการเลือกชุมนุม แล้วก็เกี่ยวกับเรื่องของทรงผม เรื่องของการแต่งตัว มีการแจ้งชื่อครูประจำชุมนุมให้นักเรียนทราบว่า โดยตัวดิฉันนี้ได้อยู่ชุมนุม ฟุต ฟิต ฟอ ไฟ เกี่ยวกับภาษาอังกฤษก็จะรับเด็ก ป1-3 หลังจากนั้นแล้วก็ปล่อยเด็กนักเรียนกลับบ้านเป็นชั้นๆ

พอตกเย็นก็มานั่งพิมพ์ใบสมัครกิจกรรมชุมนุมที่ห้องพักประจำที่นั่งทำงานเพื่อที่จะได้ให้เด็กไปกรอกในวันอังคารถัดไป สำหรับวันนี้ก็ขอตัวไปพักผ่อนในช่วงเย็น พรุ่งนี้มาติดตามต่อกับการฝึกสอนในวันที่ 2 ของการอยู่ทีโรงเรียนสันป่าสักวิทยาค่ะ

การทำอะไรสักอย่างถ้าเรามีความตั้งใจแล้ว เชื่อว่าคงไม่มีอะไรที่ไม่ประสบความสำเร็จ อาจจะออกมาไม่สมบูรณ์ร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่มันก็ทำให้เราภูมิใจอยู่ว่าทำแล้วเด็กประสบความสำเร็จ คิดเป็น ทำเป็น แค่นี้ตัวครูก็ภูมิใจแล้ว