วันที่ 1 การเริ่มต้นชีวิตนักศึกษาฝึกสอน (16 พฤษภาคม 2559)

วันนี้เป็นวันเริ่มต้นการเป็นครูฝึกสอนวันแรกของชีวิต เป็นวันเริ่มต้นของการเปลี่ยนแปลง การปรับตัว การเริ่มเข้าสู่วิชาชีพครู เป็นวันที่ได้ลงมือปฏิบัติจริงหลังจากที่เรียนในภาคทฤษฎีจากในรั้วมหาวิทยาลัย 4 ปี จากการให้ความรู้โดยอาจารย์ที่มากความสามารถหลาย ๆท่าน วันนี้ เตรียมตัวด้วยความเร่งรีบเพราะเมื่อคืนนอนดึกเนื่องจากเตรียมสื่อการสอนและตรวจความเรียบร้อยของแผนการสอน การเดินทางไปโรงเรียนรถไม่ติดมากเพราะเป็นช่วงเวลาเช้า ถึงโรงเรียนประมาณ 7.30 นาฬิกา ซึ่งมีเพื่อนรออยู่ที่โรงเรียนแล้วหนึ่งคน จากนั้นก็เข้าไปยังห้องสมุดซึ่งเป็นห้องพักที่ครูพี่เลี้ยงประจำอยู่ ในห้องนั้นมีโต๊ะแต่ไม่มีที่ให้นั่งเพราะของยังวางอยู่ วันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรกมีผู้ปกครองมาส่งบุตรหลานทำให้เห็นว่านักเรียนที่เรียนที่นี่มีหลากหลายเชื้อชาติ เพราะตั้งอยู่ใจกลางเมือง พอแปดนาฬิกาก็มีการเข้าแถวหน้าเสาธง รองผู้อำนวยการมีการชี้แจงกฎบางส่วนให้นักเรียนที่เข้าใหม่ทราบ มีการแนะนำครูประจำชั้นของแต่ละชั้น ที่นี่จะเข้าแถวในโดมจึงไม่ค่อยมีปัญหาเรื่องความร้อน โรงเรียนเปิดสอนตั้งแต่ระดับอนุบาลถึงมัธยมศึกษาตอนต้นเป็นโรงเรียนขยายโอกาส หลังจากเข้าแถวเสร็จประมาณ 8.30 น. ในคาบแรกจะยังไม่มีการเรียนการสอนแต่จะมีการเข้าพบครูประจำชั้นของแต่ละชั้นครูพี่เลี้ยงของฉันประจำอยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่6/1 หลังจากนั้นก็มีประกาศให้นักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาเข้าห้องประชุมเพื่อชี้แจงกฏ ระเบียบ ของโรงเรียน โดยมีการชี้แจงรายละเอียดจากรองผู้อำนวยการทั้งสองท่าน จากนั้นก็มีการฝึกการเข้าแถวให้นักเรียนแล้วปล่อยให้นักเรียนไปรับประทานอาหารที่โรงอาหาร รายการอาหารของวันนี้เป็นผัดกระเพรา ผลไม้คือแตงโม ในโรงอาหารจะมีร้านขายน้ำ ไอศกรีม ก๋วยเตี๋ยวให้นักเรียนเลือกทาน ทานเสร็จฉันจึงช่วยตรวจความเรียบร้อยในการล้างจานของนักเรียน พอทำภารกิจเสร็จพวกเราก็นั่งรับประทานอาหารที่โต๊ะครูข้างนอกห้อง ที่มีครูนั่งอยู่ก่อนสองสามท่าน แล้วพวกเราก็นั่งทานกันสี่คนอย่างเงียบ ๆ พอช่วงบ่ายซึ่งเข้าเรียนในเวลาเที่ยงครึ่ง ฉันยังอยู่ห้องสมุดทำหน้าที่ช่วยครูลงทะเบียนหนังสือ จัดหนังสือ ติดบาร์โค้ด วันนี้ยังไม่ได้ทำหน้าที่ในการสอน ครูพี่เลี้ยงก็ยังจัดตารางสอนยังไม่ลงตัวแต่ก็ทราบตารางในบางส่วน ยังไม่ค่อยรู้จักอาคาร ยังไม่คุ้นกับสถานที่ ยังไม่รู้จักชื่อครูแต่ละท่าน วันนี้มีเพื่อนต่างเอกที่มาฝึกสอนร่วมกันอีกสามคนแต่ก็ยังไม่ได้ทำความรู้จัก

ในวันนี้คิดถึงโต๊ะอาหารที่เคยนั่งทานกับเพื่อนเคยพูดคุยเรื่องราวต่าง ๆให้กันฟังเรื่องสัพเพเหระทั่วไปซึ่งเป็นช่วงเวลาหนึ่งที่เราจะได้ร่วมสะท้อนบางอย่างร่วมกันมันเป็นช่วงเวลาที่ดีนะตอนนี้ทำได้คือนั่งทานเงียบ ๆ กันสี่คน คิดถึงช่วงเวลาที่ได้หัวเราะเสียงดัง ๆดังไปทั่วอาคารก็ไม่มีใครมาว่าเพราะพวกเรามีกันแค่ 41 คนที่เรียนในอาคารนั้น คิดถึงอาจารย์ที่เคยมาสอนคิดถึงคำพูดของอาจารย์หลาย ๆท่าน คิดถึงครูที่โรงเรียนที่เคยไปช่วยงานทุกวันศุกร์ที่มีคำทักทาย การพูดคุย มีรอยยิ้มที่สดใส มีคำแนะนำ คอยช่วยเหลือและอำนวยความสะดวกอย่างดี ต้อนรับอย่างดี คิดถึงรสชาติขนมจีนที่ทานทุกวันศุกร์แต่ก็ไม่เคยเบื่อ คิดแม่ครัวที่แสนใจดี วันแรกนี้ทำให้ฉันเข้าใจและเห็นถึงความแตกต่าง คำว่าบริบทที่เปลี่ยนไป และสำคัญที่สุดตอนนี้ที่ต้องทำคือการปรับตัว การยอมรับในความเปลี่ยนแปลง ต้องอดทนให้มากขึ้น สำคัญที่สุดคือทำหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายให้เต็มความสามารถบนความถูกต้องในทุก ๆ วัน ในวันแรกนี้ถือว่าฉันโชคดีที่มีครูพี่เลี้ยงใจดี เป็นวันที่เริ่มต้นที่ไม่หนัก และหวังว่าในทุก ๆ วันต่อจากนี้จะมีการเปลี่ยนแปลงในทางที่ดี ฉันจะพยายามปรับตัวให้เข้ากับบริบทให้ได้

เขียนใน GotoKnow โดย ศศิธร ฟองจันทร์
ใน บันทึกการฝึกสอนของนางสาวศศิธร ฟองจันทร์ (ภาคเรียนที่ 1/2559)

คำสำคัญ (Tags): #ศศิธร ฟองจันทร์#ed55151032#stp55151032#นักศึกษาโครงการผลิตและพัฒนาครูสู่ความเป็นเลิศ#มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่#นักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู

หมายเลขบันทึก: 606647เขียนเมื่อ 16 พฤษภาคม 2016 23:58 น. ()แก้ไขเมื่อ 17 พฤษภาคม 2016 22:47 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน