หลบไม่พ้น...โดนกุ้งยิง!
********
********
เสียงไก่ขันขยันปลุกให้ลุกตื่น
พอลุกยืน เริ่มนังนุง ยุ่งจังหู
ก็ลูกเรา เจ้าหอยหลอด ยอดพธู
ที่อยู่ๆ เกิดเรื่องยุ่ง กุ้งยิงตา
ตาลูกแก้วลืมไม่ขึ้นมึนนักหนา
ปวดตุบๆ เหมือนโดนทุบ ข้างในตา
สงสัยว่า หลบไม่พ้น โดนกุ้งยิง
แม่มองดู รู้สึกขำ (แต่)ทำหน้าขรึม
บ่นพำพึม เป็นอยู่ได้ ไม่(อยาก)สุงสิง
แต่โชคดี มีวิชา รักษาจริง
ได้จากสิ่ง ที่ประสบ เคยพบมา
ห่อผ้าทบ กลิ้งขลุกขลัก ช่วยรักษา
หมุนเวียนวน จนรายรอบขอบดวงตา
จะนำพา ให้ทุเลา ดูเข้าที
ใช้ความร้อน ช่วยผ่อนคลาย ให้หายปวด
ค่อยๆนวด จนเย็นลง ตรงได้ที่
ทำบ่อยๆ ค่อยๆลอง สองสามสี่
สองวันนี้ก็จะหายสบายตา
ตาโดนใคร ชกที่เบ้า เข้าแล้วหนา...
อ้อ! เป็นฝี เพราะมีเชื้อ มาเจือตา
ใครหนอพา มาให้เรา น่าเขลาจัง
ก็สองตาตั้งอยู่ใกล้บนใบหน้า
สองมือพา เชื้อติดหนับ น่าจับขัง
เขี่ย แคะ ขยี้ ยังมีป้าย ว้าย!รุงรัง
ไม่ระวัง พาเชื้อร้าย กล้ำกรายตา
ปล่อยห้อยแขวน ทิ่มมาลง ตรงใบหน้า
จิ้มหยุกหยิก คันยุกยิก ที่ในตา
เอือมระอา ก็ลูกทำ ให้ช้ำเอง
ทางที่ถูก ลูกควรต้อง ครองสะอาด
อย่าให้ขาด หมั่นล้างมือ ที่ถือของ
เก็บผมเผ้า ให้เข้าทาง ตามครรลอง
จะสมปอง ได้หลบพ้น (ไม่)โดนกุ้งยิง....
ความเห็น (10)
ทึ่งๆ และทึ่งค่ะ พี่เม่ย
เล่าให้ฟังหน่อยเถิดค่ะว่า คิดอะไรอยู่บ้างตอนที่แต่งกลอน หาคำยังไงถึงได้ทั้งความที่ต้องการ แถมยังสัมผัสคล้องจองกันได้อย่างนี้
ยอดเยี่ยมแบบไม่ธรรมดาเลยแหละคุณโอ๋
กลอนเดินไม่สะดุด ความก็กระชับเป็นลำดับเป็นเรื่องราว ไม่อาจเรียนหรือเลียนกันได้ง่ายๆ นับเป็นพรสวรรค์ของพี่เม่ยเขาอย่างแท้จริง ... มีบรรยากาศ ทักษิณ (มงคลนาม=ภาคใต้) สอดแทรกอยู่ด้วย น่ารักดี
ยุ่งจังหู ... น้องทำไหร?
คนเหนือแต่ชอบของใต้เป็นชีวิตจิตใจเลยนิ.
ใช้ไข่ต้ม แก้กุ้งยิง จริงหรือนี่
มันคงมี ที่มา อย่าสงสัย
ที่ไปแอบ ดูมา เห็นอะไร
จึงใช้ไข่ แก้เคล็ด สำเร็จพลัน.
แต่งต่อเล่นเพื่อครื้นเครงครับไม่มีสาระ และไม่เกี่ยวกับกรณีของลูกสาวพี่เม่ยด้วย .. ถ้าจะเกี่ยวอาจเป็นกรณีคนอื่นๆเช่นคุณชายขอบเป็นต้น.
- คำถามของคุณโอ๋ ทำให้พี่เม่ยลองคิดทบทวนว่า เวลาเราเขียนบันทึกในรูปแบบกลอนเนี่ย เราคิดอะไรอยู่หนอ??
- ก็พบว่า ความคิดในตอนนั้นมันไม่เป็นระบบระเบียบใดๆหรอกค่ะ เค้าเรียกว่ากลอนพาไปน่ะ
- ขอบคุณค่ะ สำหรับคำชมจากท่าน ..."ชอบนะคะ ไม่ใช่ไม่ชอบ..."
- เดี๋ยวจะหาโอกาสไปฟ้องคุณชายขอบให้ได้ ในเรื่องที่ท่านพาดพิง
- พี่เม่ยแต่งกลอนเก่งมาก ๆ เลยครับ เป็นกลอนจาก Tacit Knowledge ซึ่งเกิดขึ้นในบ้านที่ยอดเยี่ยมมาก ๆ เลยครับ
- เมื่อตะกี๊แอบไปเห็นประวัติของพี่เม่ย เลยทราบว่าพี่เม่ยจบเทคนิคการแพทย์ น้องสาวผมก็กำลังเรียนสาขานี้ครับ "วิทยาศาสตร์การแพทย์" เรียนที่ มน. ครับ เรียนกับท่านอาจารย์ beeman ด้วยครับ
- สงสัยว่าตอนเรียนจบแล้วจะเขียนกลอนเก่งเหมือนพี่เม่ยหรือเปล่าครับ
- ขอบคุณค่ะที่ชม เรื่องแต่งกลอนเนี่ยของชอบมาแต่เด็กแล้วค่ะ จะรู้สึกสนุกมากเลยในขณะที่กำลังปล่อยให้กลอนพาไป...
- ดีใจค่ะ ที่จะได้ต้อนรับน้องสาวของคุณปภังกรในฐานะคนสาขาวิชาชีพเดียวๆกัน
- เอ...สงสัยน้องจะเก่งกว่าพี่ชายหรือเปล่าคะเนี่ย? ส่วนเรื่องที่ว่าเรียนจบแล้วจะแต่งกลอนเก่งไหมต้องถามอาจารย์ beeman ดูนะคะว่าท่านสอนเรื่องนี้ด้วยหรือเปล่า...อิ..อิ
พี่เม่ยคะ ... รวมคารม คำคมพี่เม่ย เล่ม 1 เสร็จหรือยังคะ ... ขอสมัครเป็นสมาชิกด้วยคนนะคะ
- พี่เม่ยว่าจะรับสมัครสมาชิกก่อน แล้วค่อยระดมทุนจากท่านสมาชิก...เข้าท่าไหมคะ???
ติดใจฝีมือกลอนของคุณพี่
ตัวน้องนี้พยายามนานหนักหนา
ได้แค่เนี้ย....คิดตั้งนานหลายเพลา
แล้วก็ปลงอนิจจากับตัวเอง..
เฮ่อ...ไม่ได้เรื่องเล้ย
สวัสดีค่ะ...พี่เม่ย
- เพิ่งได้มีโอกาสมาอ่านบันทึกเก่าๆของพี่เม่ย..
- " อาจดูช้ากว่าท่านอื่นอีกมากมาย...แต่ก็ไม่ช้าเกินไปใช่ไหมคะ "
- แต่งได้แค่นี้ค่ะ...ท่าน อ.ศุภลักษณ์ หิริวัฒนวงศ์ สบายใจได้ค่ะ
- กลอนทำให้เห็นภาพพจน์มากกว่าบรรยายธรรมดาอีกค่ะ...เพราะมีคำขยายที่ต้องใช้ความพยายามให้เนื้อหาไม่เปลี่ยน...ทำให้ผู้อ่านสบาย...เข้าใจง่าย..แต่ผู้แต่งเหนื่อยหน่อย..
- แล้วแต่งอีกนะคะพี่เม่ย...ชอบมากค่ะ