การจัดซุ้มครั้งแรก ในงานเปิดโลกวิชาการ โรงเรียนเชียงยืนพิทยาคม

เมื่อวันศุกร์ ที่4 มีนาคม 2559 ที่ผ่านมาโรงเรียนเชียงยืนพิทยาคม ได้จัดกิจกรรมเปิดโลกวิชาการขึ้น โดยได้เชิญชวนโรงเรียนหลายๆโรงเรียนให้มาเข้าร่วมในโครงการครั้งนี้ ดิฉันและเพื่อนๆรวมถึงคุณครูในฐานะกลุ่มเยาวชนฮักนะเชียงยืน ก็ไม่พลาดโอกาสที่จะได้นำเสนอความรู้และกิจกรรมต่างๆที่พวกเราได้ดำเนินงานมามากกว่า1 ปีแล้ว

ก่อนวันเริ่มงานพวกเราก็ได้ปรึกษาคุณครูเพื่อหากิจกรรมสำหรับในวันงาน จึงได้ข้อสรุปออกมาว่าเราจะแบ่งซุ้มเป็นสองส่วน

-ส่วนแรกจะเป็นซุ้มกิจกรรมทางวิชาการ ซึ่งตัวดิฉันและเพื่อนๆทุกคนเองก็ได้มีส่วนในการจัดทำซุ้มนี้ด้วยกัน พวกเราวางแผนไว้ว่าจะจัดทำเป็นซุ้มเกี่ยวกับป่าโคกหนองคองที่พวกเราได้เข้าไปศึกษานี้ โดยทำเป็นเกมเกมนี้ก็คือเกม "สอยดาว" นั่นเอง โดยพวกเราได้นำข้อมูลเกี่ยวกับต้นไม้ชนิดต่างๆมาติดไว้รอบๆซุ้มกิจกรรมของเรา ไม่ว่าจะเป็นชื่อของต้นไม้ ชื่อวิทยาศาสตร์ ลักษณะ ประโยชน์ของต้นไม้แต่ละชนิด เพื่อให้น้องๆได้ค้นหาคำตอบกัน และไม่ลืมที่จะนำภาพกิจกรรมต่างๆที่ได้ดำเนินงานมาแสดงให้ผู้ที่สนใจได้ชมอีกด้วย

นอกจากจะ เป็นเกมถามตอบปัญหาเกี่ยวกับต้นไม่แต่ละชนิดแล้ว พวกเราก็มีการมอบของรางวัลให้กับน้องๆที่ตอบคำถามได้ถูกต้องอีกด้วย ซึ่งในกิจกรรมนี้ได้รับการตอบรับอย่างดีไม่ว่าจะเป็นจากตัวน้องๆเองหรือแม้แต่พี่ๆด้วย พวกเราที่ได้จัดทำซุ้มกิจกรรมนี้เองก็ถึงกับหายเหนื่อยเลยทีเดียว

-ส่วนที่สองจะเป็นส่วนขายของและลานดนตรี โดยที่มีชื่อกิจกรรมว่า "ลานดนตรีระดมทุนสู่ค่ายจิตอาสา" ในซุ้มนี้ก็คึกคักไม่แพ้กัน เพราะเราได้รับความร่วมมือกับน้องๆซึ่งมีวงตนตรีเป็นของตัวเองมาแสดงในลานดนตรีนี้ด้วย เป็นการแสดงโดยใช้เครื่องดนตรีพื้นบ้านของภา๕ตะวนออกเฉียงเหนือเรา ไม่ว่าจะเป็นพิณ แคน และอื่นๆอีกมากมาย ทำให้บรรยากาศในช่วงเช้าเต็มไปด้วยความสนุกสนาน

ในด้านการขายของเพื่อนๆทุกคนต่างก็ขยันกันมากๆ รีบมาเตรียมของกันแต่เช้า พวกเราขายตั้งแต่ลูกชิ้น ขนมจีน ส้มตำ และชมพู่จากสวนของเพื่อน แต่ที่ได้รับความสนใจมากที่สุดเห็นจะเป็นส้มตำ ที่มีคนมาต่อแถวซื้อยาวเลยทีเดียว

ทั้งนี้ท้งการทำซุ้มกิจกรรม การขายของและลานดนตรีในครั้งนี้ก็เพื่อที่จะต่อยอดทุนดำเนินกิจกรรมของกลุ่มเรา เพื่อใช้ในการจัดทำค่ายต่างๆต่องไป

ในการเข้าร่วมกิจกรรมเปิดโลกวิชาการในครั้งนี้ทำให้ดิฉันได้รู้ว่าการทำงานเป็นกลุ่มนั้น เรื่องของความสามัคคีเป็นเรื่องที่มีความสำคัญเป็นอย่างมาก เพราะถ้าเราทำงานเป็นกลุ่มแล้วเราเอาแต่คิดว่าความคิดของเราถูกต้องแล้วไม่ยอมรับฟังความคิดเห็นของคนอื่น ย่อมทำให้งานของเรานั้นไม่ออกมาเป็นแบบที่เราและทุกคนต้องการแน่นอน หรืออาจจะพังลงโดยที่เราเองก็ต้องมาเสียใจเองทีหลัง ดังนั้นเรื่องความสามัคคีกันก็ยังเป็นเรื่องที่สำคัญที่สุดในการทำงานเป็นกลุ่ม

เรื่องนี้เองก็ทำให้ดิฉันเกิดความเปลี่ยนแปลงในตัวเองมากมาย เพราะในการดำเนินกิจกรรมในครั้งนี้จำเป็นที่จะต้องใช้ความใจเย็น และต้องคิดให้รอบคอบกว่าเดิมมากในการที่จะทำอะไรสักอย่าง ซึ่งดิฉันก็คิดว่าตัวเองทำได้ดีกว่าเดิมมาก นอกจากนี้ยังเป็นเรื่องของการควบคุมอารมณ์ของตัวเองไม่ให้แสดงออกมามากเกินไป เช่น ตอนที่ทำงานมากๆก็พยายามที่จะไม่แสดงออกมาว่าเราเหนื่อยแค่ไหน เพราะถ้าทำอย่างนั้นแล้วนอกจาเราจะยิ่งไม่มีความสุขแล้ว ยังทำให้คนอื่นลำบากใจอีกด้วย นอกจากจะพยาามไม่แสดงออกอย่างนี้แล้วยังทำให้ดิฉันรู้จักควบคุมตัวเองเกี่ยวกับการไม่ระบายอารมณ์ใส่เพือ่นด้วยเช่นกัน

[อ.ต๋อย]

เข้ามาติดตามครับ เพิ่งจะรู้จริง ๆ ว่า มีนักเรียนรู้เกิดขึ้นนานแล้วในกลุ่มฮักนะเชียงยืน .... เขียนเรื่อย ๆ นะครับ จะติดตามต่อไปครับ