บ่อยครั้ง..ที่สิ่งที่ควรจะยิ่งใหญ่..แต่ไม่ยิ่งใหญ่พอเพียง เพราะว่ามองข้ามสิ่งเล็กๆน้อย ๆ เพราะเรื่องเล็กน้อยมากมายที่หลายคนคิดว่าไม่สำคัญนั้น..จริงๆแล้ว..เป็นการสะสมความแข็งแรงของรากฐานงานต่างๆที่ดีต่างหาก
งานที่จะสมบูรณ์ได้ จำเป็นต้องอาศัยการเอาใจใส่รายละเอียดในทุกขั้นตอน เหมือนกับการทำอาหาร เราจำเป็นต้องดูแลทุกๆอย่าง ไม่ว่าจะเป็นการเลือกวัตถุดิบ เครื่องปรุง ขั้นตอนการทำ ภาชนะที่จะใส่หรือแม้แต่การควบคุมความร้อน ถ้ามาแยกทีละจุดๆแล้ว ก็คงเป็นเรื่องเล็กๆ ที่อาจจะไม่สำคัญอะไร แต่ถ้าเรามองข้ามจุดไหนไป จะทำให้จุดเล็กๆนั้นบกพร่องไป ยิ่งมองข้ามไปมาก ก็ยิ่งบกพร่องไปมาก เมื่ออาหารเสร็จแล้ว ก็อาจจะกินได้...แต่จะอร่อยได้อย่างไร..
เช่นเดียวกัน..หากต้องการบ้านสักหลังที่จะใช้เป็นที่มั่นของชีวิต ต้องการที่จะอยู่กับมันตลอดไปแล้วละก็ เราจำเป็นจะต้องตรวจสอบรายละเอียดของวัสดุ อุปกรณ์ทุกอย่างให้ละเอียด เพื่อที่จะได้บ้านที่แข็งแรงให้เราอยู่ได้ตลอดไป..
แม้แต่เรื่องการใช้ชีวิตของเราเอง หากเราจะใช้ชีวิตเพียงเพื่อให้หมดไปวันๆ ไม่ต้องคิดอะไรให้ลึกซึ้ง ไม่ต้องพิจารณาให้ถ้วนถี่ ไม่ต้องการให้มีรายละเอียดอะไรให้ยุ่งยาก เจออะไรก็เผชิญหน้าไป แก้ปัญหาไปวันต่อวัน แต่ชีวิตอย่างนั้น ก็ไม่มีวันจะยิ่งใหญ่ได้...
เพราะชีวิตที่จะยิ่งใหญ่ได้ จะต้องเป็นชีวิตที่ใส่ใจในทุกรายละเอียดของความคิด สามารถเก็บเอาสิ่งเล็กๆน้อยๆ ที่ผ่านมา มาใช้ให้เกิดประโยชน์.. เป็นแง่คิด เป็นบทเรียนได้ การทำอะไรต่างๆในชีวิต จึงไม่ใช่แค่ว่า..ได้ทำแค่นั้น เพราะเมื่อทำแล้วก็ต้องทำให้ดี.. และหากจะให้ดีก็ต้องใส่ใจทุกรายละเอียด...เมื่อใส่ใจทุกรายละเอียดแล้ว..ความเป็นเลิศก็จะตามมา
(จากหนังสือ..All Little Things..เรื่องเล็กๆ ที่ทำให้..หัวใจ..ใหญ่ขึ้น...เขียนโดย..ลูกปัด..ปัทมสุคนธ์ ศรีเชียงขวาง พิมพ์ครั้งที่ ๓ พฤศจิกายน ๒๕๔๗)
ศาลานี้ได้อย่างไรมาครับ ท่าน ผอ.
มีมูลค่าเท่าไหร่ครับ ;)...
ศาลานี้..ได้จาก....
https://www.gotoknow.org/posts/601727
ศาลา..เพื่อ..นักเรียน..อ่านหนังสือ ในห้องสมุดต้องเปิดไฟ พัดลม แต่ศาลาไม่ต้องครับ เตรียมเงินไปห้าหมื่น..คิดว่าได้แค่ หลังเดียว..ปรากฎว่า..ได้ ๒ หลังครับ หลังละ ๒๔,๐๐๐ บาท...สำเร็จรูป แต่ก็พอเพียง พอใช้ ครับ..อาจารย์วัส
ศาลาน่านังมากเลยครับ
นักเรียนจะได้มีที่นั่งอ่านหนังือเพิ่ม
ขอบคุณมากครับ
เช่นนี้นี่เองครับ ท่าน ผอ.
ขอบคุณมากครับ ;)...