หนังสือเก่า : ประวัติการสร้างพระพุทธรูปหยกใหญ่ที่สุดในโลก
ผู้เขียนพบหนังสือเก่เล่มหนึ่งวางอยู่ในตู้หนังสือที่ทำงาน ชื่อประวัติการสร้างพระพุทธรูปหยกที่ใหญ่ที่สุดในโลก
เรียบเรียงโดย เปลวเทียน
พิมพ์ครั้งแรก พฤศจิกายน 2535 จัดพิมพ์และเผยแพร่โดย ห.จ.ก. โรงพิมพ์เอเซีย
รูปเล่มตัวหนังสือแบบเก่าเก็บจนออกสีเหลือง จัดรูปเล่มแบบให้อ่านต่อหน้านั้นหน้านี้ย้อนไปมา แบบหนังสือนิตยสารเก่าๆ ให้ความรู้สึกย้อนยุคน่าบันทึกเก็บไว้นัก
ประวัติการสร้างพระกับประวัติของวัดน่าจะมีผู้รู้จากการเผยแพร่อย่างมากมายทางสื่อต่างๆด้วยเพราะวัดธรรมมงคลเป็นวัดที่มีชื่อเสียงผู้คนทั่วไปรับทราบรับรู้กันโดยทั่วๆไปอยู่แล้ว ผู้เขียนจึงจะนำเพียงประวัติย่อๆของหลวงพ่อวิริยังค์ ผู้สร้างวัดมาบันทึกในช่วงแรกที่ท่านออกปฏิบัติกรรมมัฏฐาน
ท่านหลวงพ่อวิริยังค์ ได้เขียนในบางส่วนประวัติของท่านเป็นตอนๆ ชื่อ ใต้สามัญสำนึก พ.ศ. ๒๔๗๗
ตอน เริ่มต้นฝึกออกธุดงค์(ของ พระวิริยังค์) พระญาณวิริยาจารย์
หลวงพ่อวิริยังค์ได้พบกับอาจารย์กงมา จิรปุญโญ เมื่อตอนเป็นสามเณร ที่วัดสว่างอารมณ์ ต.ลาดบัวขาว อ.สีคิ้ว จ.นครราชสีมา อาจารย์กงมาได้จัดสร้างวัดและแนะนำสั่งสอนธรรมแก่อุบาสกอุบาสิกาในละแวกนั้นจนประชาชนเกิดศรัทธา และสร้างวัดได้สำเร็จ
ท่านกวดขันการปฏิบัติอย่างเข้มแข็ง โดยให้ฉันมื้อเดียว ฉันในบาตร บิณบาตรไม่ให้ขาด ทำวัตรเช้า เย็น บำเพ็ญกัมมัฏฐานภาวนา ทั้งนั่งสมาะิและเดินจงกรม ถึงเวลาหน้าแล้งท่านจะพาศิษย์ออกเที่ยวธุดงค์ ใน พ.ศ. ๒๔๗๘ ท่านประกาศว่า...ถ้าใครไม่กลัวตายไปธุดงค์กับเรา...
หลวงพ่อวิริยังค์ได้สมัครไปกับท่านพร้อมทั้งพระ ๑ รูป ชื่อพระสังฆ์ สามเณร ๒ รูป สามเณรเที่ยง สามเณรวิริยังค์ รวม ๕ รูป ออกเดินธุดงค์เข้าดงพญาเย็น ผ่านไป ๕ วัน ไม่พบบ้านคน ไม่ได้ฉันอาหาร ฉันแต่น้ำเท่านั้น ท่านอาจารย์กงมาได้ให้กำลังใจว่า ...เรารักความเพียร รักธรรมชาติมากกว่าชีวิต หลวงพ่อวิริยังคืตอนนั้นอายุ ๑๔ ปีเท่านั้น รู้สึกหิวจนตัวเบา ต้งพยายามทำจิตให้แน่วแน่ ไม่พูดคุยกับใคร ก้มหน้าก้มตากำหนดจิตมิให้ออกนอกให้ได้ เพราะจิตออกไปเวลาใดจะเกิดทุกขเวทนาขณะนั้น
เวลาหยุดพักนอนท่านอาจารย์กงมาก็ให้ปักกลดให้ห่าง เอาเพียงกู่กันได้ยิน โดยอยู่กันคนละลูกภูเขา เพื่อหยั่งถึงความจริงใจของลูกศิษย์ แต่พอตกกลางคืนความกลัวก็เข้ามาจนเสียวไปทั้งตัว จนอยากเข้าไปนอนใกล้ๆอาจารย์ที่สุดแต่ก็ไม่กล้า เป็นเหตูให้เกิดมรณานุสสติอยู่ตลอดเวลา จนทำให้เกิดผลทางใจขึ้นอย่างยิ่ง
อาจารย์กงมาสอนธรรมะโจร
หลวงพ่อวิริยังค์เล่าต่อไปว่าช่วงที่อยู่หางดงพญาเย็นนั้น อาจารย์กงมาได้พาพักอยู่กับโจรประมาณ ๒๐ คน ได้อธิบายธรรมต่างๆให้โจรฟัง แต่พวกมันก็หาได้เคารพอาจารย์แต่อย่างใด เอาปลายดาบปักลงดิน กลัวว่าจะโดนเหมือนอาจารย์กงมาที่เล่าให้ฟังว่า เคยโดนโจรจับพระเอาหัวชนกัน พระที่ไม่มีคู่ให้ชนกับคันนา จนพระโมโหคว้าปืนยิงโจรตาย
แต่อาจารย์ก็อธิบายธรรมไปเรื่อยๆ หลวงพ่อจำได้ท่อนหนึ่งว่า "พวกเธอเอ๋ย แม้พวกเธอจะมาหาทรัพย์ ตลอดถึงการผิดศีลของพวกเธอนั้นนา ก็เพื่อเลี้ยงชีวิตนี้เท่านั้น แต่ชีวิตนี้ก็ไม่ใช่ของพวกเะอ มันจะสิ้นกันไม่รู้วันไหน เป็นเช่นนี้ทุกคน พวกเธอฆ่าเขา ถึงจะไม่ฆ่าเขาก้ตาย อย่างเรานี้จะตายเมื่อไหร่ก็ไม่อนาทรร้อนใจ เพราะความดีเราทำมามากแล้ว"
หัวหน้าโจรชื่อนายอุง กราดเข้ามาหาอาจารย์ขอฝากตัวเป็นลูกศิษย์ และบวชเป็นตาผ้าขาวติดตามท่านไป
....................
ความเห็น (4)
สวัสดียามดึกจ้ะ
มาทักทายก่อนนอน
ราตรีสวัสดิืจ้าา
ขอบคุณคุณมะเดื่อครับ
คุณมะเดื่อให้ภาพประกอบมาเข้ากับเรื่องบันทึกเลยนะครับ
รออ่านอีกครับ
ทึ่งเรื่องหลวงพ่อมากๆ
ขอบคุณครับ