ตู้เย็น..
กิจกรรมการเรียนการสอนแต่ละวันนั้น เข้มและข้น บางทีสงสารตัวเองสงสารนักเรียน แก้ไขด้วยบทเพลง หนังสั้น เกม สลับสับเปลี่ยนกันไป พับกระดาษวาดรูป คงพอทำให้นักเรียนรู้สึกผ่อนคลายแต่คงไม่ลืมงานวิชาการ อดเป็นห่วงวิชาที่ตนเองรับผิดชอบไม่ได้ว่าจะออกหัวหรือออกก้อย
ไม่ได้เข้าชมสวนมาหลายวัน รู้สึกคิดถึงต้นไม้ที่ปลูกไว้ คิดถึงน้องกล้วย สาวข่า สาวตะไคร้ มะนาวกระถาง ระบบน้ำในสวนนั้นวางระบบไว้ค่อนข้างดี สายยางพร้อมเปิดใช้ได้เลย เดินรดน้ำไป สำรวจต้นไม้ทุกต้น ดูจะโตวันโตคืน กล้วยเริ่มให้ผลผลิตบ้างแล้ว ข่า ตะไคร้ก็สวยงาม มะกรูด มะนาวแข็งแรงดี มะเขือพวงลูกดก กะเพราขึ้นเองมากมาย วันนี้มีอุปกรณ์ประกอบอาหารแบบไม่ต้องเสียตังค์ เพราะวันนี้ในสวนของผมเริ่มให้ผลผลิตแล้วหลังจากลงมือปลูกและเฝ้าดูแล เปรียบเหมือนตู้เย็น ตู้เย็นที่ไม่ต้องใช้ไฟฟ้าแต่สามารถให้ผลผลิตได้ตามต้องการ
เดินเก็บผัก เก็บผลผลิตภายในสวนเพลิน ดูเวลาแล้วเข้าสวนเกือบ ๒ ชั่วโมง ได้มะกรูด กะเพรา ตะไคร้ มะเขือพวง มื้อเย็นจะทำเมนูอะไรดีนะ แต่ลืมไปว่าอีกสวนยังเหลือพริกที่ยังไม่ได้รดน้ำ ผักชี หอมและกระเทียมอีกด้วย ออกจากสวนนี้ก่อนเดี๋ยวจะค่ำมืด
นี่เป็นความสุขเล็กๆน้อยๆ ของครูน้อยๆ หลังจากการเลิกงาน ถือโอกาสมาดูแลตู้เย็นที่มีชีวิต ตามวิถีชีวิตของความพอเพียง
ผักหวานป่า
</span>
ความเห็น (3)
-สวัสดีครับ...
-ตามมาชื่นชมสาวตะไคร้ สาวข่า ฯลฯ
-น่าชื่นชมกับผลผลิตจากไร่นะครับ..
-วันก่อนบ้านไร่ของผมก็มีแขกมาเยี่ยม....เก็บผักกันสนุกเลยเหมือนกันครับ 555
ที่บ้านคุณมะเดื่อก็มีตู้เย็นนะ
แต่หน้าแล้งเปลืองน้ำหน่อย
ระลึกถึงน้องครูรุตเสมอจ้ะ
