ขยะที่รัก หลักสูตรเพื่อสิ่งแวดล้อม
กองขยะมหึมาในพื้นที่ 14 ไร่ ในเขตเทศบาลที่ถูกล้อมรอบด้วยสายน้ำที่พร้อมจะชะลงสู่ทะเลที่น่าอนาจแท้
ที่นำพาสารพิษ สารปนเปื้อนลงสู่แหล่งน้ำที่ส่งผลให้สะสมสู่ชีวิตในสายน้ำและท้องทะเล ส่งผลให้คนในชุมชนตายแบบผ่อนส่ง ครูจึงเป็นสาเหตุเปิดวิชา ขยะที่รัก เพื่อหาแนวรวมในการพิทักษ์สิ่งแวดล้อม มาตลอดชีวิต
คิด ๆ ก็มีท้อบ้างกองขยะใหญ่โตขึ้นทุกวัน ความหวังเหมือนจะสูญสลาย เพราะทุกภาคส่วน
มองว่าไม่ใช่เรื่องที่ต้องเข้าไปเกี่ยวข้อง...ถึงเวลาแล้วหรือยังที่จะต้องสร้างจิตสำนึกกันตั้งแต่เกิด
เพื่อคุณภาพชีวิตที่ดีของประชาชนจึงเขียนหลักสูตร แบบเพ้อฝัน แต่ได้ผลมากที่สุดกับนักเรียนที่ผ่านการสอน
</span>
ความคิดของทุก คนจะเปลี่ยนไป เมื่อได้สัมผัสกับขยะกองใหญ่ขนาดเท่ากับภูเขาหลาย ๆ ลูก
เปิดประตูสู่โลกกว้างใช้สิ่งรอบข้างเป็นครู เรียนรู้ เพื่อที่จะยอมรับ และปรับเปลี่ยนพฤติกรรม
ความสุข ความปรารถนา อยากให้ทุกคนเห็นคุณค่าของสิ่งแวดล้อม
</a>
ความเห็น (11)
-สวัสดีครับ
-ตามมาให้กำลังใจฅนรักษ์โลกครับ
-เป็นกำลังใจให้นะคร้าบ...
-ด้วยความระลึกถึงครับ..
อยากจะให้เปลี่ยนมุมมองว่า..ขยะ..นั้น..น่าเกลียดน่าชังขนาดไหน...เราๆยอมรับขยะให้มามีจิตวิญญาณร่วมเสียแล้วหรือ..จึงเป็นขยะที่รัก..กิ๊กที่รักที่มีบทบาท.สำคัญจนสังคมไม่ยอมพูดถึงปัญหานี้กันเลย...นะ
มาให้กำลังใจคะ..ในเมืองฮัมบอรกมีกองขยะสูงเป็นภูเขามีขยะสารพิษต่างๆตั้งแต่ก่อนสงคราม..หลังสงคราม..เพิ่มพูนปัญหาต่อสิ่งแวดล้อม..คนที่อยู่ข้างกองขยะได้รับพิษจากน้ำ..ก็แก้ปัญหากันไปหลายรอบ.
เสียเงินมากมายมหาศาล..เจ้าค่ะ...อยากให้คุณครูไปดูวิธีการณ์แล้วมาเล่าให้เด็ก..ได้รู้ว่าขยะคืออะไร..ในเมืองฝรั่ง..5...
ดีใจมากมายที่เห็นบันทึกของครูหยินในโกทูโนอีกครั้ง
คิดถึงมากมายจ้ะ ปีใหม่นี้ไปไหนกันจ๊ะ
ขอขอบคุณน้องเพชน้ำหนึ่งที่ให้กำลังใจพี่มาตลอดครับ
และขอบคุณยายธีในความคิดเห็นปัญหา ตัวเล็กอยา่งหนูไม่รู้ว่าจะหาทางออกอย่างไรดี แต่รู้ว่าการให้ความรู้แล้วทำให้นักเรียน ชุมชนยอมปรับเปลี่ยนพฤติกรรม แต่พลังมันน้อยเหลือเกินค่
ขอบคุณค่ะครูมะเดื่อ คิดถึงโกทูโนและคนโกทูโนเสมอ เข้ามาโพสหลายครั้งมักจะเจอปัญหา ไม่สำเร็จ มักมีอุปสรรคในการเข้าถึงบ่อย จึงพักไปบ้าง ประกอบกับงานเยอะจริง ๆค่ะ ถึงอย่างก็คิดถึงทุกคนค่ะ
ยังกระโดดขึ้น อิ อิ มีแซว ๆ นักเรียนตั้งใจเรียนรู้ ทัศนคติและพฤติกรรมดี ๆ ติดตัวไปแน่นอนค่ะ
* ขอบคุณข้อคิดดีๆมีให้เห็นเสมอที่บันทึกของน้อง
* พี่ขออวยพรให้มีความสุขตลอดปีใหม่ที่จะมาถึงนี้ค่ะ
พี่ครูหายไปนานเลยครับ
ได้อ่านเรื่องขยะแล้วระมัดระวังการทิ้งของตลอด
ได้เรียนรู้ด้วย
คิดถึงๆๆครับ
ดีจังเลย เป็นเรื่องที่ดีค่ะ
ขอบคุณค่ะคุณหมิธิรัมพา พี่ใหญ่ น้องขจิต และคุณหมอเปิ้ลที่ยังไม่ลืมกัน ครูหยินคิดถึงเสมอ หลายครั้งที่เข้าไปบันทึกแล้วเจออุปสรรคไม่ประสบความสำเร็จทำให้ชะงักไป ประกอบกับเวลาไม่มีมากนัก แต่ยังรักและคิดถึงมิตรภาพ gotoknow เสมอค่ะ
