พ่อมาตามนัด ลูกมาตามสั่ง
เย็นนี้หลังจากเจ้าต้นไม้กลับมาจากเรียนเทควันโด ครอบครัวเราก็อิ่มอร่อยกับอาหารเย็นที่ อ.จัน ซื้อมาจาก "ตลาดใหม่" แถวๆ ที่เจ้าต้นไม้เรียน คาดว่าถ้าเจ้าต้นไม้เรียนไปนานๆ ลูกก็คงจะสูงใหญ่แข็งแรงตามประสานักกีฬา ส่วนพ่อกับแม่ก็คงอ้วนขึ้นเรื่อยๆ ด้วยฤทธิ์ความอร่อยของอาหารในตลาดใหม่ที่ขึ้นชื่อไปเจ็ดฟ้าห้าสมุทร
แต่บันทึกนี้ไม่ได้เกี่ยวกับอาหาร แต่เกี่ยวกับสิ่งที่ผมสังเกตตอนที่เรากินกันอยู่หน้าทีวี
ทีวีที่บ้านนี้ต่อกับเครื่องคอมพิวเตอร์และสิ่งที่บ้านนี้ดูในเวลานั่งกินข้าวเกือบทั้งหมดมาจาก YouTube
รายการที่เจ้าต้นไม้เลือกเปิดดูวันนี้คือการ์ตูนโดเรมอน พอดูหมดตอนเจ้าต้นไม้ก็เดินไปหน้าจอเพื่อเลือกตอนใหม่ เป็นอย่างนี้ไปเรื่อยๆ จนกินข้าวเย็นเสร็จ
ทำให้ผมนึกถึงตัวเองตอนเด็กๆ ที่เวลาจะได้ดูการ์ตูนสักเรื่องหนึ่งนั้นต้องรอเวลาออกอากาศของสถานีโทรทัศน์ เรื่องที่ผมรอคอยมากตอนสมัยประถมคือเรื่องไอ้มดแดง ซึ่งจะฉายตอนวันเสาร์เวลาประมาณแปดแก้วโมงเช้า
สมัยนั้นชุมพรยังไม่มีสถานีโทรทัศน์เอง ต้องรับสัญญาณจากช่องเจ็ดแถวๆ ประจวบคีรีขันธ์ที่ห่างไปหลายร้อยกิโลเมตร พ่อผมก็ลงทุนตั้งเสาทีวีสูงและซื้อทีวีขาวดำเครื่องหนึ่งเพื่อเราจะได้ดูทีวีกัน บ้านผมอยู่ตีนเขาสามแก้วซึ่งถือว่าสูงมากแล้ว แต่เรายังต้องขึ้นเสาทีวีสูงประมาณตึกสามชั้นเพื่อให้รับสัญญาณได้แม้จะไม่ค่อยชัดเท่าไหร่ สัญญาณล้มๆ ลุกๆ ตามประสาสัญญาณอนาลอคในยุคนั้นที่เวลาลมพัดจัดๆ ภาพก็จะล้ม หรือฝนตกหนักๆ ก็จะมีเม็ดฝนมาปรากฎในหน้าจอด้วย และตอนเด็กๆ ผมก็เชื่อว่าเป็นเม็ดฝนจริงๆ อีกต่างหาก
โลกของผมเป็นโลก "มาตามนัด" เรียกเป็นภาษาฝรั่งว่า "On Schedule" ที่ต้องรอเวลาเพื่อจะได้เข้าถึงสื่อต่างๆ และสมัยนั้นก็มีรายการทีวีชื่อ "มาตามนัด" จริงๆ เสียด้วย เป็นรายการที่โด่งดังพอประมาณทีเดียว
ส่วนโลกของเจ้าต้นไม้เป็นโลก "มาตามสั่ง" เรียกเป็นภาษาฝรั่งว่า "On Damand" ที่อยากได้อยากดูอะไรก็สั่งได้ตามต้องการ
ผมไม่ได้บอกว่าโลกแบบไหนดีกว่ากันนะครับ ผมไม่ได้เป็นขิงแก่ที่มองโลกในอดีตดีกว่าโลกปัจจุบันในทุกอย่าง
ถ้าให้ผมเลือก ผมคิดว่าโลก "On Demand" นั้นดีกว่า "On Schedule" อยู่มากทีเดียว โดยเฉพาะส่วนดีของ "On Demand" นั้นมากมายเมื่อประยุกต์ใช้สำหรับด้านการศึกษา แต่ประเทศไทยเรายังดูเหมือนจะใช้ประโยชน์จาก "ความรู้มาตามสั่ง" ไม่ได้เต็มที่ ยิ่งกว่านั้นเรากลับพยายามย้อนยุคจัดการการศึกษาแบบ "ความรู้มาตามนัด" เสียอีกต่างหาก ตามข่าวคราวต่างๆ แล้วก็น่าเป็นห่วงเยาวชนไทย
ส่วนในบ้านของผมเราเลือกที่จะให้เจ้าต้นไม้ได้อยู่ในโลก "On Demand" ของเขาได้อย่างเต็มที่ และคาดหวังว่าจากผู้เสพสื่ออีกไม่นานนักเจ้าต้นไม้น่าจะได้ขยับไปเป็นผู้ผลิตสื่อให้แก่คนอื่นตามวิสัยคนในยุค "On Demand from Many to Many" หรือ "มาตามสั่งจากมวลชนสู่มวลชน" ที่เกิดขึ้นในยุคปัจจุบันนี้
ความเห็น (13)
The infrastructure that supports 'on demand' viewing (unlimited internet connection) is only available to 20% of the world. More people have 'no choice' but to thank for 'free to air' on schedule viewing with repeated brain washing by ads and 'music' bars.
Freedom has costs!
ต้นไม้ในธรรมชาติเติบโตได้...ด้วยดินน้ำ...โดยไม่เลือกว่าจะเป็นชนิดใด..ของดินแลน้ำฉันใด.."ต้นไม้"..ของพ่อแม่สองท่านนี้..คงดูดี..เช่นต้นไม้ทุกต้นที่อยู่มาในโลกนี้..นะเจ้าคะ...
มีใบไม้ที่ถูกหนอนห่อมาฝากเจ้าค่ะ...
ติดตามบันทึกอาจารย์ตลอด แต่นาน ๆ อาจารย์จะเขียนสักที
ชอบที่อาจารย์ไม่ได้เป็นขิงแก่ค่ะ (ล้อเล่นค่ะอาจารย์)
เกตกำลังครุ่นคิดเรื่องการศึกษาของลูกอย่างหนักเลยค่ะอาจารย์ กำลังคิดว่าจะทำเป็นโฮมสคูลดีหรือไม่ อะไรที่เหมาะกับเราที่สุด หวังว่าจะได้มีโอก่าไปนั่งแลกเปลี่ยนกับอาจารย์ ฟังแนวคิดใหม่ ๆ เหมือนสมัยที่เรายังทำงานกันที่แลปค่ะ :)
ที่จริงแล้วผม "เขียน" GotoKnow ตลอดเลยนะครับ แต่เป็นเขียนโปรแกรมครับ สงสัยต้องเขียนบันทึกมากขึ้นแล้วครับ ผมไม่ค่อยได้เขียนจริงๆ ด้วยครับ
น้องต้นไม้โชคดีที่ได้เกิดมาในครอบครัวซึ่งนิยมกินกันพร้อมหน้าอยู่หน้าทีวีกันนะครับ
เพราะจากประสบการณ์ตรงผมเองได้พบว่าครอบครัวที่ทำเช่นนี้มักจะอบอุ่นมากและเชื่อว่า
ทำให้ลูกๆจะกล้าเปิดใจกับผู้ปกครองซึ่งถือว่าเป็นภูมิคุ้มกันโรคทางสังคมที่ดีที่สุด
ส่วนผมเองก็โชคดีที่เกิดทันได้เห็นทีวียุค "On Schedule" ซึ่งเคยได้เห็น
...ตอนที่ฝนตกหนักๆ ...มีเม็ดฝนมาปรากฎในหน้าจอด้วย...
เช่นกันครับ
ไม่ทราบว่าจะจริงหรือเปล่านะครับ ที่เขาพูดกันว่าคนในรุ่น On Schedule นี่จะมีความสามารถในการอดทนรอคอย มากกว่ารุ่น On Demand
ยิ้ม ยิ้ม กับความชอบระหว่างพ่อลูกคู่นี้ จังครับ
..
ต้นไม้เหมือนพ่อมาก.. แต่ต่างกันที่คนละยุคสมัย..
ยีนส์ฉลาดออกลาย..."On Demand from Many to Many" หรือ "มาตามสั่งจากมวลชนสู่มวลชน".....
..
ยังยิ้ม..เลยครับ
ประเด็นนี้ก็น่าคิดครับ มีโอกาสเป็นจริงสูงมากเพราะในชีวิตของเขาไม่ค่อยมีเหตุการณ์ที่ต้องรอคอยครับ แต่ก็น่าจะแก้ไขได้โดยการฝึกเด็กในเรื่องอื่นๆ ให้มีความอดทนครับ
อย่างผมตอนเด็กๆ ถ้าพ่อยังไม่มารับก็ต้องคอย แต่เจ้าต้นไม้ถ้าพ่อมาช้าเขาสะกิดผู้ปกครองคนอื่นให้ช่วยโทรศัพท์หาพ่อให้หน่อยว่าใกล้มาถึงหรือยังครับ
ยังยิ้ม..อยู่เลยครับ
กราบสวัสดีปีใหม่พี่หมอเจ๊และพี่ครูมะเดื่อครับ ผมต้องขอโทษที่พึ่งได้ตอบขอบคุณครับ
เทอมนี้เขาเปลี่ยนเวลาเปิดเทอมมาเปิดเอาตอนปีใหม่ ผมกับ อ.จัน เตรียมกันไม่ทันกว่าจะเข้าที่ก็ผ่านมาถึงสองสัปดาห์ครับ
สวัสดีค่ะอาจารย์ธวัชชัย
ครอบครัวอบอุ่น คุณพ่อเข้าใจลูกและมีวิสัยทัศน์กว้างไกล ชื่นชมนะคะ