"ซึ้งกาลเวลา"
Credit : www.girlsallaround.com
นั่งทบทวน หวนถึง ซึ้งอดีต
ที่ชีวิต จิตใจ ได้สะสม
กาลโลก คือรกราก หมักโคลนตม
ที่ทับถม อมอุ้มจิต คิดทัศนา
ก้อนกายกลาย ใหญ่โต โชว์กาลกก
วันเดือนปก แปรปรับ ขยับขา
กลายเป็นกาล ข้ามพ้น กลเวลา
เป็นวษา อายุ เพราะอยู่นาน
ชนเกิดใหม่ ได้เฮ เซย์แฮปปี้
เห็นกระพี้ จนปรีดา พาสุขสันต์
พ่อแม่แก่ ก่อนลูก จึงผูกพัน
กลายเป็นฐาน การยึดติด นิตยา
มรดก ที่พกพัน เป็นลานหลัก
ที่มีรัก สลักไว้ ในพงษา
เชื้อมีชีพ ชนชาติ ไม่ขาดคา
เหมือนหญ้าคา ฆ่าไม่ตาย เพราะไหลยาว
ชนอีกชาติ เห็นขาด ตัดให้สิ้น
ไม่มายิน อยู่อยาก ให้ยากเถา
มุมมองทัศน์ ชัดแจ้ง สำแดงเชาว์
ไม่มัวเขลา เศร้าทุกข์ ให้ลูกลืม
เมื่อผ่านกาล ผ่านกล จึงล้นลึก
มันตกผลึก นึกตรอง มองไม่ทึ่ม
เห็นห้องแท้ แพข้าม สายน้ำยืม
พบน้ำดื่ม ธรรมธาร ในกาลตน
เมื่อหวนหัน วันเดือน ที่เคลื่อนคล้อย
ตอนเด็กน้อย คอยกาล ให้ผ่านพ้น
สุขสนุก ทุกข์ไม่ซึ้ง ถึงกมล
ไม่รู้กล กาลเกิด ประเสริฐ-ดี
เมื่อได้รู้ อยู่กับโลก มีโศก-สุข
จึงรู้ทุกข์ รู้ธรรม กรรมวิถี
กินนอนเที่ยว เกี่ยวสนุก ทุกๆปี
ทั้งโชคดี โชคร้าย ในโลกธรรม
ทั้งรักโลภ โกรธเกลียด เฉียดวิกฤติ
รู้ผลพิษ โลกชน คนเหยียบหยาม
รู้ผลแข่ง แรงสู้ หมู่ชนทราม
รู้ผลธรรม นำวิถี ชีวีตรง
เห็นผลลัพล์ กับผลฝัน อันไร้เขต
เป็นตัวเหตุ ให้หา พาอุปสงค์
อยากไม่สุด หยุดไม่สิ้น บินทางตรง
จึงไหลหลง ในพงป่า ปัญญาตัน
สำรวจครบ ทบทวน หวนกาลก่อน
เป็นครูสอน ให้ถอนถอด ปลอดอาสัญ
บรรจบจรด กำหนดรู้ อยู่นิรันดร์
รู้จักวัน เดือนปี ย่อมมีคุณ
เพราะทุกคน มีผลปลาย ที่สายแก่
เหมือนมีแพ พาไป หายสาบสูญ
มรดก ที่พกพา ผลาบุญ
คือต้นทุน หนุนจิต มิตรวิญญาณเอย
--------------๑๓/๑๒/๕๘------------
ความเห็น (1)
"คือต้นทุน หนุนจิต มิตรวิญญาณ"
คอยเจือจานจุนเจือที่เหลือขาด
นิ่ง คิด ทบทวนชีวิตอย่าประมาท
บุญอย่าขาด ทำสักหาบ บาปเพียงสะพาย....