ได้อยู่
.
หลวงพี่กิตติ ศิษย์หลวงพ่อทูล ตอนมาชิคาโกสอนผมเสมอๆว่า ยอมแพ้ให้เป็น โดยเฉพาะอย่างยิ่ง คนใกล้ตัว คนข้างกาย ท่านเล่าว่าตอนยังเป็นฆราวาสเวลาขับรถ ท่านจะเลี้ยวซ้าย ภรรยาจะให้เลี้ยวขวา ท่านก็ไม่ยอมเพราะท่านถูก แต่ภรรยาก็คิดว่าเธอถูกเหมือนกัน ทะเลาะกันเป็นประจำ บ้านไม่ได้มีความสุข วันหนึ่งท่านคิดได้ ถ้าภรรยาบอกให้เลี้ยวซ้ายท่านก็เลี้ยวซ้าย ถ้่าภรรยาบอกให้เลี้ยวขวาท่านก็เลี้ยวขวา เพราะตอนนั้น ท่านยอมแพ้เป็น คิดได้ว่าถึงจุดปลายทางช้าหน่อย ก็ยังดีกว่าไปไม่ถึง แล้วคิดถึงแต่ความดีของภรรยาที่หุงข้่าวให้กิน ซักเสื้อผ้าให้ บ้านก็สงบ สงครามคำพูดก็ค่อยๆจางหายไป
แต่ถ้าเราสติอ่อน พอมีคนพูดอะไรมาก็จะต้องตอบทันที ไม่ทันคิด
ผมจำได้ว่าพี่ชายชอบตอบว่า "ได้"
ให้ช่วยอะไรก็ตอบว่า "ได้"
ตอนไปทอดกฐินที่วัดพระอาจารย์ดิ๊ก ขออนุญาติพระอาจารย์เป็นลูกศิษย์เดินลงเขาตามท่านพระอาจารย์บิณฑบาตลงมาตีนเขา
ท่านก็ตอบเป็นภาษาอิสานว่า "ได้อยู่"
ตอนท่านพระอาจารย์แดง รองเจ้าอาวาสวัดป่าบ้านค้อมาโปรดญาติโยมที่ชิคาโก ขออะไรท่านก็ให้ ท่านจะตอบเสมอๆ เป็นภาษาอิสานเหมือนกันว่า "ได้อยู่"
ผมก็เลยติดเป็นนิสัย
เวลาภรรยาใช้ให้ไปทิ้งถังขยะ จะอ้าปากเถียงไปเสียแล้ว แต่พอตอบเธอว่า
"ได้อยู่"
รอยยิ้มมาปรากฏบนใบหน้าของภรรยา
"ดีมาก"
ยอมแพ้ให้เป็น แล้วจะเป็นสุข
ความเห็น (6)
ชอบ..ได้อยู้... แต้ได่หน้อย...อ้ะะ..
(สบายดีนะเจ้าคะ..เมื่อไรจะมาเที่ยวเมืองไทย..ล่ะคะ..ร้อนดี...ที่นี่..)...เจ้าค่ะ..
สวัสดีครับคุณยาย
จะตามลูกสาวเมืองไปไทย มกรา-กุมภา ปีที่กำลังจะถึงนี้ครับ
อยากจะได้เจอะเจอเจ้าค่ะ...ยายธีอยู่..ถึงมีนา..ค่ะ..ปีนี้..(ถ้ามีโอกาศ..จะได้ชักชวน..ไปเที่ยวเยอรมัน..เลยค่ะ..ช่วงนี้..ยังสดวก..ที่จะไปพักกับยายธีได้เลยค่ะ..).....
เราคงต้องติดต่อกันเปิดเผย..เพราะ..อีเมล์มีปัญหา..โทร..ศัพท์..ยังพอได้..หลังไมล์..แต่ก็ยังไม่ทราบจะนานอีกแค่ไหน...ตามไม่ทันเสียแล้ว..(ห้ามโอดโอย..5555..)..ขอบพระคุณ..เจ้าค่ะ..
ขอบคุณบันทึกที่ทำให้คิดได้จากการยอมแพ้เป็น
ได้อยู่...ได้เลยครับ
เป็นคำสอนที่ ยอดเยี่ยมมากๆ เลยนะคะ
จริงด้วย
บางครั้งเราปฏิเสธไปก่อนแล้ว
มาเมืองไทยแจ้งข่าวบ้างนะครับ