การอยู่กับตัวเอง แตกต่างกับการอยู่คนเดียว ตรงที่การอยู่คนเดียวไม่มีเป้าหมาย ไม่รู้จะทำอะไร เป็นอะไรที่เราไม่มีทางเลือก มันคือ "ความเหงา" แต่การอยู่กับตัวเอง คือการได้คิด ได้ไตร่ตรอง ได้พักใจหรือได้ทำอะไรตามที่ใจมันอยากทำ เพราะนั่นหมายถึงเราเลือกที่จะอยู่กับตัวเอง และมันก็คือ "ความสุข" คะ
จริงๆ แล้วมนุษย์เรา จะมี 2 โลก คือโลกภายนอก กับโลกภายใน โลกภายนอกคือโลกที่เราสัมผัสได้ด้วยประสาทสัมผัสทั้ง 5 ซึ่งดูเหมือนจะกว้างใหญ่มากมาย เป็นโลกที่เราใช้ชีวิตอยู่ทุกวัน ตั้งแต่ตื่นนอน ไปทำงาน จนกระทั่งหลับ วนเวียนอยู่กับทรัพย์สมบัติ เงิินทอง เกียรติยศ ชื่อเสียง ซึ่งเราจะใช้ชีวิตตั้งแต่เกิด จนกระทั่งตาย แน่นอนมันคือความวุ่นวายอย่างไม่รู้จบ
โลกภายในคือโลกแห่งจิตวิญญาน โลกแห่งจินตนาการ โลกของตัวเราเอง มนุษย์ส่วนใหญ่ มักจะละเลยโลกภายในของตัวเอง การสร้างโลกภายใน ไม่ใช่สร้างกันง่ายๆ ต้องใช้เวลาบ่มเพาะ การสร้างโลกภายในของเราให้น่าอยู่ ให้สวยงาม ต้องใช้สิ่งที่เรียกว่า "ปัญญา" คนบางคนโลกภายในเวิ้งว้าง แห้งแล้งเหมือนทะเลทราย และดูน่ากลัว หรืออาจจะเป็นเหมือนป่ารกร้างที่ขาดการดูแล ทำให้ไม่น่าอยู่ เลยไม่สามารถอยู่กับโลกภายในของตัวเองได้
ทันทีที่เราอยู่กับตัวเองนั่นหมายถึง เราเข้ามาอยู่กับโลกภายในของเรานั่นเอง ซึ่งถ้าหากเราปล่อยให้โลกภายในของเรา รกร้างว่างเปล่า ละเลย ไม่ได้รับการดูแล ไม่เคยให้ความสำคัญ ไม่เคยถูกสร้างมาเลยทั้งชีวิต ไฉนเลยจะอยู่ได้
คนเราหากโลกภายในของเราสวยงามน่าอยู่ สุข และสงบ นั่นหมายถึงเรามีที่พักผ่อนใจที่ดีที่สุดของเรานั่นเอง เราจะสามารถอยู่บนโลกแห่งความวุ่นวายนี้ได้โดยไม่ต้องยึดติดกับอะไร หรือยึดติดกับใคร เราสามารถอยู่ได้ด้วยตัวเอง ซึ่งเมื่อเราเจอความวุ่นวายจากโลกภายนอก ขอแค่เราปล่อยวาง และกลับสู่โลกภายใน ทุกอย่างก็จะหายเหนื่อยเป็นปลดทิ้ง ความเครียด ความทุกข์ ก็จะกลายเป็นความสงบสุข นี่แหละที่เค้าเรียกว่า ความสุขมันอยู่ที่ใจเราไงคะ
แต่หากเมื่อใดที่เราไม่มีโลกภายใน โลกภายในของเราไม่น่าอยู่ หรือไม่เคยถูกสร้าง ก็เท่ากับเราไม่มีที่พักใจ เราจึงจำเป็นต้องยึดติดกับโลกภายนอก และเราต้องพึ่งโลกภายนอกอยู่ตลอดเวลา ไม่ว่าจะวุ่นวายแค่ไหนก็จำเป็นต้องอยู่ มันเลยเกิดเป็นความเครียด เกิดเป็นความทุกข์ ซึ่งหากเราไม่สามารถอยู่กับตัวเอง หรืออยู่กับโลกภายในที่รกร้างว่างเปล่าได้ เลยจำเป็นต้องอยู่คนเดียว มันเลยกลายเป็น "ความเหงา" ที่น่ากลัวในที่สุดคะ
หากเรายิ่งทำให้โลกภายในของเรากว้างใหญ่ และน่าอยู่แค่ไหน นั่นหมายถึงเราจะความสุขอย่างยั่งยืนทั้งโลกนี้และโลกหน้านั่นเอง
* โดดเดี่ยว แสนเปล่าเปลี่ยว ทุกข์โศกเศร้า พ่ายแพ้
พระองค์ ทรงเฝ้า อุ้มชู ดูแล
รักเรา ทรงพลี พระชนม์ เพื่อไถ่ โทษา
เหล่าข้าฯ ขอ ขอบพระคุณ
ขอบคุณมากนะครับ