เรื่องเล่าของ "ฟ้าคราม" ตอน คู่เหมือน

๗ พฤศจิกายน ๒๕๕๘...เราสองคน "ฟ้าคราม + ย่าบุษ" ก็ออกมาทำงานที่มหาวิทยาลัย

กันเช่นเคย...ย่าบุษ ไม่มีวันหยุดเสาร์ - อาทิตย์...สิ่งที่ต้องอยู่ใกล้ ๆ กับหนูฟ้าคราม นั่นคือ

เข้าไปรับหนูจากพ่อเพรียง - แม่อ้อม แล้วก็พากันมาทำงานเช่นเคย...ย่าสังเกตว่า

สัปดาห์นี้ "ฟ้าคราม" ช่างพูด เป็นผู้ใหญ่มากขึ้น ช่างถาม แต่หนูจะคุยเฉพาะกับคนคุ้นเคย

เท่านั้น..หนูจะรู้ว่า ใครรักหนู หนูก็จะสนิทกับคน ๆ นั้น แต่กว่าจะคุ้นเคยได้ ก็นานพอควร

เหมือนกับหนูเลือกคนมากกว่า...ย่ามองดูรูปหนูกับย่า...เหมือนฟ้าช่างส่งหนูมาเกิดเสียจริง ๆ

ว่า เราสองคน เหมือนกับ "คู่เหมือนกัน" ใคร ๆ ก็บอกว่า เราเหมือนกัน เรียกว่า เป็นคู่เหมือน คริ ๆ ๆ

แม้แต่การชอบ ก็ชอบคล้าย ๆ กัน เช่น ชอบฟังบทสวดมนต์ หนูก็จะชอบฟังเหมือน ๆ กันกับย่า

...

ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ

บุษยมาศ แสงเงิน

๗ พฤศจิกายน ๒๕๕๘

แบบนี้เขาเรียกว่า "ประจบ" นะคร้าาาา "ฟ้าคราม" แม่อ้อมบอกว่า "จะอ้อนอะไรย่าละคร้าาาา...อิอิ...

มีบางอารมณ์ เธอก็งอนย่าบุษเป็นเหมือนกันนา อิอิ...หากย่าบุษขัดใจเธอ คริ ๆ ๆ...

ฟังบทสวดมนต์เจ้าแม่กวนอิม ฟังไปฟังมา ก็หลับไปเลยคร่าาา...

[ต้นโมกข์]

คู่แฝดมากกว่าครับ

[นงนาท สนธิสุวรรณ]

ย่า-หลาน คู่บุญกันจริงๆค่ะ....

[บุษยมาศ]

ขอบคุณค่ะ อาจารย์ต้น

[บุษยมาศ]

ขอบคุณค่ะ พี่นงนาท