Vancouver เมืองในฝันที่ไม่เคยกล้าฝันว่าจะได้ไปเยือน ตอนที่๗ "ไปเช็คอินที่ Capilano Suspension Bridge กันค่ะ"
ลืมไปเลยว่ายังเขียนบันทึกค้างไว้ ไปเที่ยวกันต่อเลยนะคะ วันนี้ขอลุยๆนิดนึงค่ะ (นิดเดียวจริงๆค่ะ แค่นี้ก็ขาสั่นไปหมดแว้วววว) ต่อจากบันทึกนี้ค่ะVancouver เมืองในฝันที่ไม่เคยกล้าฝันว่าจะได้ไปเยือน ตอนที่๖ "นั่ง SeaBus ข้ามไปเดินเล่นที่ North Vancouver"
จริงๆคือจากการศึกษาข้อมูล Review ทริปก่อนเดินทาง พบว่า ที่ Capilano Suspension Bridge เป็นอีกแห่งที่เมือ่ไปเยือนแวนคูเวอร์ เราไม่ควรพลาดค่ะ แม้ว่าจากการรีวิวจะพบว่าเป็นสถานที่ที่ต้องสมบุกสมบันซักหน่อย แต่ต้องไปค่ะ อิอิ
โชคดีมากโรงแรมที่เราพักเป็นหนึ่งในจุดที่ free shuttle จอดรับ-ส่ง นักท่องเที่ยวด้วยค่ะ
บนรถมีนักท่องเที่ยวไม่กี่คน เพราะกว่าเราจะไปก็รถเกือบเที่ยวสุดท้ายแล้วค่ะ สอบถามจนท.ที่โรงแรม เค้าบอกว่าถ้าเราออกตอนนี้ก็สามารถนั่ง Free Shuttle เที่ยวสุดท้ายกลับมาโรงแรมได้ทัน เราเลยตัดสินใจไปค่ะ
เส้นทางไป Capilano Bridge ต้องข้าม LionBridge
สะพานข้ามไปฝั่ง North Vancouver ค่ะ ถ้าพอจะจำได้ บันทึก Vancouver เมืองในฝันที่ไม่เคยกล้าฝันว่าจะได้ไปเยือน ตอนที่๖ "นั่ง SeaBus ข้ามไปเดินเล่นที่ North Vancouver" เราข้ามไปโดยนั่ง SeaBus แต่ครั้งนี้เราข้ามไปโดย Free Shuttle ใช้เวลานานกว่า SeaBus นิดหน่อย แต่พนักงานขับรถบรรยายแนะนำสถานที่สำคัญที่รถผ่านตลอดทางค่ะ ก็ได้บรรยากาศที่แตกต่างกันไปอีกแบบ
ถึงแว้วววววววววว.....^^
ซื้อตั๋ว (ราคาแพงมากกกกกกกก คนละ 100ดอล) เดาเอาว่าคงรวมค่ารถฟรีไปด้วยแล้วชิมิคะ
ลุยกันเลยค่ะ Go! Go! Go!
เดี๋ยวกลับมาเล่าต่อนะคะ
ที่นี่ค่ะเป้าหมายเรา สะพานแขวนคาพิลาโน (Capilano Suspension Bridge)เป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่เก่าแก่มากที่สุดของเมืองแวนคูเวอร์ ความยาว 450 ฟุตและสูง 230 ฟุตเหนือแม่น้ำคาพิลาโน่ (Capilano River) เป็นเส้นทางเชื่อมต่อไปสู่ป่าสนทางชายฝั่งตะวันตก
คนเยอะมากๆๆๆๆๆๆๆ
กว่าจะได้รูปที่คนน้อยๆ เราต้องเสี่ยงชีวิตอยู่บนสะพานแขวนนานพอควรเลยค่ะ อิอิ
เดืนไปถ่ายรูปไป อิอิ
ผจญภัยบนบ้านต้นไม้ (Treetops Adventure) ซึ่งระหว่างต้นไม้มีสะพานแขวนขนาดเล็กเป็นเส้นทางชมป่าที่เชื่อมต่อตามจุดต่างๆ รวมทั้งสิ้นเจ็ดแห่งที่ความสูงกว่า 100 ฟุตเหนือป่าเขียวชอุ่ม
ตรงจุดนี้มีแต่กรง ป้าย และตุ๊กตาในกรง ดีนะที่พนักงานสาวสวยที่อยู่ประจำกรงนี้เค้ารีบบอกว่าข้างในกรงคือตุ๊กตา เหอๆๆ
เดินกันจนเหนื่อย ถ่ายรูปกันจนหมดแรง (รึเปล่า...อิอิ)
ตรงนี้มีฉาก เสื้อผ้า หมวก และอื่นๆ ไว้ให้แต่งตัว ถ่ายรูป (ทุกอย่างฟรีค่ะ แต่คิวยาวมาก เราเลยเดินไปข้ามสะพาน ปีนต้นไม้กันก่อน แล้ววนกลับมาใหม่ก่อนกลับจึงได้ถ่ายภาพ อิอิ)
ในที่สุดเราก็ทำได้ค่ะ หุหุหุ มีใบประกาศให้ด้วย
และเราก็ไม่ลืมว่าจะต้องทำเวลากลับออกมาให้ทัน Free Shuttle Bus เที่ยวสุดท้าย ทันเวลาพอดิบพอดีค่ะ
ดึกแล้วพรุ่งนี้ค่อยมาเล่าต่อในบันทึกต่อไปละกันนะคะ ฝันดีค่ะทุกๆท่าน
ความเห็น (5)
เหมือนสองศรีพี่น้องตะลุยแคนาดาอย่างไรไม่รู้ 555
ชอบใจท่าแต่ละท่าทากน้องหนึ่ง
ทำไปได้ 555
ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะคุณแสงแห่งความดี
ขอบคุณค่ะอ.ขจิต 555 ท่าทุกท่าไม่มีลิขสิทธิ์นะคะ 555