ความซนของทอฟฟี่ แย่งกระดาษที่ทำเป็นที่ฟาดตีตัวเองไปกัดเสียกระจุยกระจายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ตามมาด้วยเสียงดุว่าของแม่บ้าน แม้คนที่จะเก็บกวาดคือตัวของพ่อบ้าน(ฮา)...เหตุการณ์ประจำวันที่ทำให้บ้านไม่เงียบจนเกินไป เมื่ออยู่กันเพียงสองคน ขณะที่ลูกสาวโอปอไม่ค่อยจะกลับบ้านเมื่อขึ้นปีสามในปีนี้
ผู้เขียนเคยคิดว่าเป็นเรื่องที่ดีมากที่ได้ตัดสินใจนำเจ้าทอฟฟี่มาเลี้ยง มีคนบอกว่าหาเรื่องใส่ตัวเหมือนหาเหาใส่หัวที่นำหมามาเลี้ยงเมื่อครั้งแรกที่นำเจ้าทอฟฟี่เข้าบ้าน และก็บอกกลับไปว่าคนเลี้ยงคือลูกสาว แต่เมื่อลูกต้องไปเรียนไกลบ้าน ซึ่งต้องอยู่หอที่นั่น จึงจำเป็นที่ผู้เขียนต้องเลี้ยงเอง
ผู้เขียนเลิกงานดึก แม่บ้านก็มีเจ้าทอฟฟี่นี่ล่ะที่มาให้บ่นให้ด่าให้ว่ากล่าวเหมือนชวนทะเลาะกันอยู่ตลอดเวลา เพราะเดี๋ยวก็คาบบอลมาวางที่ตักชวนเล่นบ้าง คาบกระดาษมากัดเล่นบ้าง หรืออ้อนจะกินของกินด้วยการตะกุยตะกายแข้งขาจนเป็นรอยข่วน
และจะดีใจสุดๆเมื่อผู้เขียนกลับไปถึงบ้าน ทอฟฟี่จะคึกคักขึ้นมากกว่าอยู่กับแม่บ้าน พร้อมกับความซนที่เกินพอดีขึ้นมาอีก
เรื่องราวเหล่านี้...
จริงหรือทุกสิ่งอย่างมีการวางแผนเอาไว้...
หรือทุกสิ่งอย่างเกิดขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจ
ปราชญ์ท่านบอกว่าทุกสิ่งมันเป็นไปของมันโดยไม่ใช่เรื่องบังเอิญ
...ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นมาและตั้งอยู่ จะต้องอาศัยเหตุและปัจจัยมาปรุงแต่งหรือสร้างขึ้นมาทั้งสิ้น...
พระพทุธเจ้าทรงสอนว่า...
กฎอิทัปปัจจยตา(หัวใจปฏิจจสมุปบาท)
อิมัสมิง สติ อิทัง โหติ
เมื่อสิ่งนี้มี สิ่งนี้ย่อมมี
อิมัสสุปปาทา อิทัง อุปปัชชติ
เพราะความเกิดขึ้นแห่งสิ่งนี้ สิ่งนี้จึงเกิดขึ้น
อิมัสสมิง อสติ อิทัง น โหติ
เมื่อสิ่งนี้ไม่มี สิ่งนี้ย่อมไม่มี
อิมัสสะ นิโรธา อิทัง นิรุชฉะติ
เพราะความดับไปแห่งสิ่งนี้ สิ่งนี้จึงดับไป
(พระไตรปิฎกไทย ฉบับบหลวง สุตตันตปิฎก ยุททกนิกาย มหามิทเทส ๒๙/๔๑๘/๘๖๕)
ท๊อปฟี่หาเพื่อนเล่นครับ
555
I think it is a dog's way of getting back at the thing (the rolled up paper) that hurts.
Dogs understand punishment well or better than some people ;-)
ไม่ใช่เรื่องบังเอิญจริงๆ...กับข่าวหมาคาบเด็กทารกแรกเกิด ในโซเชียลมีเดีย ของโลกมนุษย์ที่บอกตัวเองว่าประเสริฐ
บังเอิญ หัวข้อโดนใจจึงได้เข้ามาอ่านนี่แหละครับ :-)
ขอบคุณครับท่าน dejavu
ไม่บังเอิญมาอ่านนะครับท่าน 555
หายเหงาได้นะคะ
กลับถึงบ้านได้เล่นกับเขาก็ไม่เหงานะคะ