พัฒนาการโมเดลนับลูกดิ้น


จากการที่เห็นว่าคุณแม่ที่ตั้งครรภ์ทั้งหลายทำไม ไม่นับลูกดิ้นนะ ทั้งๆที่พยาบาลมีการสอนมาตลอด เลยเป็นที่มาของการคิดสื่อการสอนที่อยากให้คุณแม่เห็นภาพลูกน้อยในพุงคุณแม่ ว่าเค้าอยู่กันกับสายสะดือที่ยาวๆ แล้วโอกาสที่ดิ้นไปดิ้นมา แล้วเกิดสายสะดือมัดกันเป็นปม (ภาพที่ 2) เจ้าตัวเล็กที่ยังใช้สายสะดือรับส่งอาหารและออกซิเจนจากคุณแม่กจะมีปัญหาตามมาได้

ก็เลยเกิดสื่อการสอน "นับลูกดิ้น" ขึ้นมาในครั้งแรก จากตุ๊กตาของลูกสาวที่ไม่เล่นแล้ว แล้วให้คุณยายเย็บสะดือกับรกให้ (ภาพที่ 1 ตัวครีม ผมตั้ง)

พอนำมาสอนก็พบว่าคุณพ่อคุณแม่หลายคน จะตาโต แล้วนึกภาพได้ว่าทำไมพยาบาลถึงย้ำเรื่องนับลูกดิ้น ว่า มันสำคัญต่อชีวิตลูก

เลยมาผลิต version 2 ออกมา (ภาพที่ 1 ตัวชมพู) ก็ได้จากตุ๊กตาตามตลาดนัดที่ขายของแถมจากบริษัทจำหน่ายผ้าอ้อมสำเร็จรูป แมมมีโพโค


พอมาปีนี้มีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ทั้งกับจังหวัด และกรมอนามัย จึงมีผู้สนใจจะนำไปใช้บ้าง เลยหาแหล่งผลิตตุ๊กตาจนพบเป็น version 3 (ภาพที่ 3 สาวน้อย) เลยพามาแนะนำตัวค่ะ ใครสนใจผลิตเองได้นะคะ ไม่สงวนลิขสิทธิ์ เอาไว้สอนคุณแม่ เพื่อช่วยลดการสูญเสียทารกในครรภ์โดยไม่คาดคิดค่ะ

หมายเลขบันทึก: 596830เขียนเมื่อ 29 ตุลาคม 2015 14:30 น. ()แก้ไขเมื่อ 29 ตุลาคม 2015 14:30 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท