ศิลปะจากมะพร้าวแห้ง ๒


การเรียนรู้ด้วยตนเอง เป็นการเรียนรู้ตลอดชีวิต เรียนรู้ได้หลากหลายวิชาที่เราพอใจ


หลังจากเสร็จสิ้นการตัดสินการประกวดโครงงานอาชีพตอนเที่ยงเศษ ๆ

ของวันนี้แล้ว คุณมะเดื่อก็ขอโดยสารรถของน้องครูที่เป็นกรรมการ

ด้วยกันออกมาจากโรงเรียนบ้านคลองวาฬ (ที่ใช้เป็นสนามประกวดฯ)

มาลงที่หน้าที่ว่าการอำเภอเมือง ฯ ซึ่งกำลังมีงานจำหน่ายผลิตภัณฑ์

สินค้าชุมชน (โอทอป) และตั้งใจว่าจะเดินดูงานสักพักแล้วค่อย

นั่งรถตู้ที่คิวรถข้าง ๆ อำเภอกลับบ้าน



และที่สำคัญก็คือ หาโอกาสพูดคุยกับเจ้าของผลงาน

" ศิลปะแกะสลักมะพร้าวแห้ง" อย่างที่ตั้งใจไว้



นี่แหละ " คนเก่ง" " วสันต์ หอมสนิท" หรือ " น้อย"

ผู้เป็นเจ้าของผลงาน มะพร้าวแห้งแปลงร่าง ที่ประณิตสวยงาม

คุณมะเดื่อ ได้ขออนุญาตคุณน้อยให้นำภาพและผลงาน

มาเผยแพร่ในบันทึกนี้พร้อมกับการสนทนาเล็ก ๆ น้อย ๆ

เป็นที่เรียบร้อยแล้วจ้ะ



คุณมะเดื่อถามคุณน้อยว่า ได้ไปเรียนงานนี้จากใครที่ไหนมาก่อน

หรือไม่ คุณน้อยตอบว่า ไม่ได้เรียน แต่ไปเห็นงานที่มีผู้ทำไว้ก่อน

บ้างแล้ว จึงนำมาลองฝึกหัดเอาเอง ประกอบกับใจรักจึงนำมา

พัฒนาและปรับปรุงผลงานเรื่อย ๆ



ผลงานอันงดงามด้วยความคิดสร้างสรรค์ดัดแปลงไปเรื่อย ๆ

สนนราคาหลักร้อย ซึ่่งดูแล้วเทียบไม่ได้กับความคิด ความ

ตั้งใจ และการทุ่มเทของคุณน้อยที่บรรจงสลักเสลาเกลากลึง

จนมะพร้าวแห้ง ๆ ผลหนึ่ง กลับกลายเป็นรูปสัตว์ที่สวยงามนี้

จากจุดเริ่มเพียงคัตเตอร์เพียงเล่มเดียว ก็คิดค้นเครื่องมือขึ้นใช้

สำหรับเขียนเป็นลวดลาย อีกทั้งสีสันที่สดใส และเป็นสีธรรมชาติ



คุณน้อยบอกว่า มีสถานศึกษาหลายแห่งมาติดต่อไปสอนเด็ก ๆ

แต่คุณน้อยก็ไม่ได้รับสอน เพราะชอบที่จะออกร้านขายต้นไม้

ขายงานฝีมือไปเรื่อย ๆ มากกว่า คุณมะเดื่อจึงบอกว่า..."อย่างไร

ก็แล้วแต่...งานฝีมือแบบนี้ต้องหาผู้สืบทอดไว้ด้วยนะ เพราะใน

วันข้างหน้าเมื่อเราไม่อยู่แล้ว...งานนี้มันก็จะหายไปกับเราด้วย...

แต่...คุณมะเดื่อ " ่ลืมแนะนำ" ให้คุณน้อยไป "จดลิขสิทธิ์" งานไว้

.. ไม่เป็นไร..พรุ่งนี้บ่าย ๆ จะแวะไปอีกครั้ง..คงไม่ลืมแนะนำ...



คุณน้อยฝากเบอร์โทร.ไว้ที่คุณมะเดื่อด้วย

หากมิตรรักแฟนเพลงท่านใดอยากจะพูดคุย

กับคุณน้อย ก็ติดต่อผ่านมาทางคุณมะเดื่อ

ได้เลยนะจ๊ะ



คุยกับคุณน้อยสักครู่ ดูท้องฟ้า เห็นเมฆมืดครึ้ม จึงเปลี่ยนใจโทร

หาพ่อบ้านให้ไปรับดีกว่า เพราะหากไปรถตู้ก็ต้องลงรถที่สี่แยกกุยบุรี

เจอฝนแน่ ๆ พ่อบ้านก็ตกลงไปรับ คุณมะเดื่อจึงใช้เวลาช่วงที่รอรถ

เดินชมสินค้าในงานไปเรื่อย ๆ ก็มีที่น่าสนใจอยู่หลายร้าน



พรุ่งนี้ คุณมะเดื่อต้องไปเป็นกรรมการตัดสินการประกวด ฯ

อีก ๕ รายการ เป็นการประกวดของเด็กพิเศษเรียนร่วม

เป็นครั้งแรกที่ได้รับหน้าที่นี้ในการตัดสินงานของเด็กพิเศษ

ร่วมกับครูจากศูนย์การศึกษาพิเศษ ฯ อีก ๒ ท่านจ้ะ

แล้วจะนำภาพมาให้ชมกันในโอกาสต่อไปนะจ๊ะ



หมายเลขบันทึก: 595915เขียนเมื่อ 6 ตุลาคม 2015 23:17 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 ตุลาคม 2015 23:20 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

ครูมะเดื่อ...เป็นเหยี่ยวข่าวได้ฉมังมากเลยครับ

..

เวลาสัมภาษณ์เนี่ย!!.

มีใครเขินใครบ้างมั้ยครับ

..

ส่งยิ้มนะครับ

หวัดดีจ้ะคุณแสง ขอบคุณที่ชมจ้ะ

คุณมะเดื่ออยากส่งเสริมและสนับสนุนคนที่

มีความรู้ ความสามารถ และความพยายาม

มีความคิดที่จำทำงานอาชีพอย่างสุจริต

ใช้ทั้งความคิดและสติปัญญาจ้ะ

เป็นการพูดคุย ไถ่ถามกับแบบธรรมดาจ้ะ

ไม่ได้เป็นการเป็นงานอะไร บรรยากาศจึงเป็นแบบ

ซำบาย...ซำบาย...ไม่เคอะเขินทั้งคนถาม

และคนตอบจ้าาา ขอบคุณสำหรับ

กำลังใจจ้าา

ขอบคุณจ้าาคุณแสง ที่นี้ล่ะ เขิน...(คนแก่เขิน)

ฝันดี ราตรีสวัสดิ์จ้าาคุณแสง

ฝีมือของเด็กพิเศษนี้สวยพิเศษจริงๆค่ะ...

หวัดดีจ้ะพี่ใหญ่ ในบันทึกนี้ ไม่ใช่ผลงานเด็กพิเศษนะจ๊ะ

เป็นผลงานของ คุณน้อย ภูมิปัญญาไทยคนเก่ง ที่น่าภูมิใจ

ของ คนเมืองสามอ่าวจ้าา ขอบคุณสำหรับกำลังใจจ้ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท