พญ. นวพร ตันศิริ : บ้านของดวง

บ้านของดวง

สังคมชนบท มีผู้ป่วยทั้งที่ยอมรับความตายได้เป็นอย่างดี อาจเพราะวางใจได้เมื่อถึงวัยชรา หรือแม้วัยจะยังพร้อมที่จะทำการงาน แต่ด้วยเห็นผู้คนรอบข้างค่อยๆ จากไป ทำให้วางใจยอมรับความตายได้ และก็มีคนส่วนหนึ่งที่ยังไม่สามารถยอมรับความตายที่ใกล้จะมาถึง มักเป็นเพราะหน้าที่หรือภาระที่ยังเป็นห่วงกังวล การรู้ตัวล่วงหน้าและวางแผนก่อนตาย นับว่าเป็นการช่วยให้ปล่อยวางได้ดี

ดวงเป็นคนไข้ที่ทำให้ข้าพเจ้าเห็นการวางแผน เตรียมตัวเมื่อถึงวันนั้นได้ชัดเจน วันที่ข้าพเจ้าบอกถึงผลของการให้ยาเคมีบำบัดขนาดสูง ไม่ช่วยให้มะเร็งเม็ดเลือดขาวลดลงไปได้เลย ดวงร้องไห้กับข้าพเจ้าด้วยความเสียใจ ด้วยความสนิทคุ้นเคย เพราะได้ดูแลรักษากันมานานพอสมควร ข้าพเจ้าจึงแนะนำให้ไตร่ตรองในสิ่งที่เธอสามารถทำให้ครอบครัวก่อนที่จะจากไป รวมทั้งการวางแผนว่าจะจากไปเช่นไร

ข้าพเจ้าทราบข่าวการซ่อมแซมบ้านให้พ่อและแม่หลังจากโดนน้ำท่วม ดวงมาเล่าให้ฟังเสมอเมื่อข้าพเจ้าให้นอนพักรับการให้เลือดเป็นระยะ จนวันหนึ่งดวงมาด้วยอาการมองไม่เห็น และตรวจพบสาเหตุว่ามาจากเลือดออกในจอประสาทตา ดวงตัดสินใจที่จะกลับบ้าน

วันรุ่งขึ้นข้าพเจ้าและทีมพยาบาลได้ไปเยี่ยมดวงที่บ้าน จึงได้เห็นบ้านที่เธอตั้งใจทำเป็นสิ่งสุดท้ายให้พ่อและแม่ บ้านที่ซ่อมแซมให้ครอบครัวอยู่อาศัย พ่อแม่พี่น้องที่อยู่รายล้อม ช่วยกันดูแลให้ความอบอุ่น ข้าพเจ้าได้นำสวดมนต์ที่นั่นเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่ดวงจะเสียชีวิต

เป็นวันที่ข้าพเจ้ากลับโรงพยาบาลด้วยใจที่อาลัยคนไข้คนหนึ่งที่ดูแลกันมานาน แต่ส่วนหนึ่งก็รับรู้ถึงความภาคภูมิใจ ที่เธอได้มีโอกาสทำบางสิ่งด้วยความรัก ความผูกพันที่มีกับครอบครัว ก่อนจะลาจากกัน

พญ. นวพร ตันศิริ

โรงพยาบาลอุตรดิตถ์

[แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช]

ดีใจกับดวงที่ได้มีโอกาสทำสิ่งที่ดีก่อนจากไป

และจากไปท่ามกลางญาติพี่น้องค่ะ