ที่ตรงนี้
มีอ้อมกอดของภูเขา
ที่หล่อหลอมจิตใจเรา
ขัดเกลา เยียวยาใจ
ที่นี่ ที่มีรัก
ตระหนัก ถึงการให้
ที่นี่ที่หัวใจ
เปี่ยมห่วงใย เอื้ออาทร
กลับบ้าน
ภาพวันวาน ได้คืนย้อน
ฉากชีวิตอีกหนึ่งตอน
ที่สะท้อนถึงตัวตน
วัยเด็ก ที่คลุกฝุ่น
ความอบอุ่นที่มากล้น
ผ่านลำบาก ความยากจน
ผ่านพ้น ผ่านเวลา
อ้อมกอดของภูเขา
โอบรัดเรา เติมคุณค่า
ที่นี่ มีมนตรา
กลับมา ด้วยรู้คุณ
สำนึกรักบ้านเกิด
ที่ก่อเกิดความอบอุ่น
มีรัก มีเจือจุน
มีสมดุล สงบเย็น
ภาพถ่ายท้องนาสวยมากๆ
ชอบใจข้อความด้วยครับ
สบายดีไหมครับ
อุ่นใจครับ ;)...
รู้สึกดีจังเลยค่ะ
งามมากครับถ้อยคำ
บ้านเกิด..รึคะ..สวยจัง..อบอุ่นอ้อมกอดภูขา..
ซึ้งมากค่ะ
อ่านแล้วอยากร้องไห้
คิดถึงบรรยากาศ
อยากกลับไปเยี่ยมอีกสักครั้ง
คิดถึงอ้อมกอดขุนเขา คิดถึงอุ้มนะ...
ขอบคุณค่ะอาจารย์ ดร.ขจิต
ภาพจากภูเขารอบๆหมู่บ้านค่ะ
สบายดีค่ะอาจารย์
..................
ขอบคุณค่ะอาจารย์Wasawat Deemarn
.................
ขอบคุณค่ะคุณ for far
ขอบคุณที่ติดตามอ่านบันทึกด้วยค่ะ
...................
ขอบคุณค่ะคุณแสงแห่งความดี
จากใจค่ะ คิดถึงบ้านเกิด
....................
ขอบคุณค่ะพี่แก้ว
....................
ขอบคุณค่ะอาจารย์อร วรรณดา
......................
ขอบคุณค่ะคุณครูมะเดื่อ
ดอกไม่สวยมากค่ะ
........................
ขอบคุณค่ะคุณยายธี
บ้านเกิดค่ะ เป็นหมู่บ้านที่มีภูเขาล้อมรอบ
ที่อ.วาริชภูมิ จ.สกลนครค่ะ
.......................
ขอบคุณค่ะพี่นาถ
คิดถึงเช่นกันค่ะ
สบายดีนะคะ
..................
ขอบคุณดอกไม้จากทุกๆท่านค่ะ