..... หิ่งห้อย .....
... แสงกระพริบริบหรี่ีสีสุกใส
เป็นนวลใยกลุ่มก้อนตอนมืดค่ำ
เกาะบนต้นลำพูอยู่ประจำ
ดิ่งดุ่มนำ อัมพวา มองหาเรือน
... ริมท้องร่องสองฟากต้นจากขึ้น
ดูทะมินรกทึมครึ้มดั่งเหมือน
ไพรพนาน่าเที่ยวท่องลำคลองเยือน
หากมีเพื่อนรู้ใจรีบไคลคลา
... เมื่อแดดร่มลมหยุดจุดที่อยู่
เตรียมตัวดูหิ่งห้อยลอยเวหา
เจ้าตัวน้อยคล้อยเคลื่อนเกลื่อนหนาตา
รอเวลาดึกสงัดจึงลัดไป
... เห็นถนัดชัดเหลือเมื่อมืดมิด
จำต้องปิดไฟพรางเมื่อย่างใกล้
สวยดั่งดาวพราวระยิบกระพริบไกล
ค่อยค่อยไหลเรือล่องลำคลองคู
... อันหิ่งห้อยที่ลอยพริบริบหรี่แสง
สิ่งแสดงความสมบูรณ์เพิ่มพูนสู่
ธรรมชาติสะอาดหนุนสมดุลย์พรู
ทั้งช่วยสู้กำจัดล่าพาหะภัย
... เป็นตัว ' ห้ำ ' ทำลายเชื่้อสายหอย
เชอรี่ลอยกัดต้นข้าวชาวนาให้
มากประโยชน์โทษไม่มีดีเหลือใจ
หิ่งห้อยไร้ ลำพูหมด กำสรดทรวง
ผู้ประพันธ์ : วันปีย์
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น