.....จากเรื่องพ่อเล่า ... กรุงเทพฯ .....
... เสียงระฆังดังเก๊ง..เก๊ง เร่งกระชั้น
ตัวของฉันยังอ่อนป้อนนมอยู่
พ่อจะคอยฟูมฟักรักอุ้มชู
พาไปดูรถรางบ้างตอนเย็น
...เมื่อเป็นเด็กเล็กรี่วิ่งตีล้อ
ยางรถมอเตอร์ไซค์ใช่ของเล่น
หนทางยังว่างมากจากที่เป็น
ไม่เหมือนเช่นปัจจุบันมันติดยาว
... เรื่องพ่อเล่าเก่าแก่แต่ครั้งก่อน
ซึ่งถึงตอนยังหนุ่มกรุ้มกริ่มสาว
บ้านเมืองเงียบเรียบร้อยน้อยเรื่องราว
เหตุอื้อฉาวไม่มีดีส่วนรวม
... ปีสองสี่แปดห้าน้ำมามาก
พัดไหลหลากจากบ้านนอกบางกอกท่วม
ราชดำเนินเพลินสบายพายเรืออ่วม
ผู้คนร่วมของแพงต้องแย่งกัน
...ถัดสองปีมีสงครามตามทุกที่
เมืองไทยมีญี่ปุ่นบุกรุกน่าหวั่น
บ้านเมืองพังยับย่อยถอยหลังพลัน
ประชานั้นอดอยากจนยากตาม
... ต่างผลัดกันรุกรบไม่จบสิ้น
ใช้เครื่องบินบอมบ์ใส่ในสยาม
คนล้มตายวายวอดตลอดคาม
ไฟไหม้ลามตามถิ่นเครื่องบินไป
... จนจบลงสงครามลงนามสงบ
บ้านเมืองพบแต่สุขสนุกได้
กลับคืนเดิมเติมฝันบ้านเมืองใหม่
เดินก้าวไล่ทันโลกพ้นโศกตรม
... ศิวิไลซ์จึงหาพาบ้านเมือง
ส่งรุ่งเรืองสุขีไม่มีขม
เรื่องเก่าก่อนตอนพ่อเล่าเค้านานนม
สุขระทม ผสมเส ปนเปดี
ผู้ประพันธ์ : วันปีย์
ความเห็น (2)
มีดอกผกากรองมาฝากค่ะ..บานอยู่ในสวนสารธารณะ ในกระถางไม้ประดับในเยอรมัน..ราคาแพงทีเดียว..แต่บ้านเรา..คงโดนน้ำท่วม..ตายหมด ดังที่เห็นในรูป.น้ำที่ท่วมกรุงท่วมบ้านนอก..เมืองไทย.นะเจ้าคะ...
ขอบคุณ คุณยายธีครับ ดอกผกากรองนี่สำหรับคนกรุงจะรู้สึกว่าชอบมาก พวกที่ขายต้นไม้ประดับก็เอาใส่กระถางขายนับเงินกันเพลินไป แต่สำหรับตามบ้านนอกแทบจะเป็นวัชพืชเลยก็ว่าได้ ขึ้นและโตเร็วมาก รากหยั่งลึก ถอนก็ลำบาก แต่ดอกก็ดูสวยดีนะ กอเดียวสารพัดสี ชอบเหมือนกัน ครับผม