รู้ตัวว่า...แก่ ... ก็สองวันมานี่แหละ !!
ฤดูก่าลแห่ง กีฬา ก็เป็นอันว่า การเรียน ต้อง " เพลา ๆ " ไปตามระเบียบ
ครูที่ " ไร้ฝีมือ" อย่างคุณมะเดื่อ ก็ไม่มีหน้าที่อะไรในเรื่อง " กีฬา"
เด็ก ป.๔ ป.๕ ป.๖ เป็นเด็กโต ก็ต้องเป็นนักกีฬาของโรงเรียนมากมายหลายคน
เหลือเด็กชั้นละ สิบกว่าคนบ้าง ไม่ถึงบ้าง ป.๔ เหลือมากกว่าชั้นอื่น ๆ
เด็ก ป.๔ จะมีเด็กผู้ชายมากกว่าผู้หญิง และขึ้นชื่อว่า
" สุดซน " และ " เกเร" สุด ๆ
สองวันมานี้ คุณมะเดื่อ ต้องเดินเข้า เดินออก ป.๔ ป.๕ ป.๖ เพราะ ครูคนอื่น ๆ
เขา " มีฝืมือ" จึงต้องไปทำหน้าที่ต่าง ๆ คุณมะเดื่อจะให้งาน ป.๕ ป.๖
แล้วก็มาประจำที่ ป.๔ สอนโดยทบทวนความรู้ เพราะสอนเดินหน้าไม่ได้ เนื่องจาก
เด็ก ๆ อยู่ไม่ครบชั้น
เหลือครูผู้สอนอยู่โรงเรียนไม่กี่คน เด็ก ๆ ป.๑ ป.๒ ป.๓
จะเหลือเกือบครบชั้น จะมีหัวโจกประจำขั้นหลายคน ที่จะวุุ่นอยู่ในชั้น
ครูก็จะเอามาฝากคุณมะเดื่อ เพื่อปราบพยศ
ช่วงนี้ก็จะเป็นอย่างนี้แทบทุกวัน
บ่ายวันนี้ คุณมะเดื่อต้องให้เด็ก ๆ ออกไปทำกิจกรรมนอกห้องเรียน
เพราะ................." หมดแรงเดิน"................
อยากจะปูเสื่อนอน "เหมือนท่าน ผอ.ชยันต์..คนเก่ง" (ขออนุญาตพาดพิง)
แต่ก็จนปัญญา ปล่อยเด็กทำกิจรรมนอกห้องเรียน แล้ว ไปนั่งพัก (หอบ) ที่
ห้องสมุด (สิ้นชีวิต) ..... รู้ตัวว่าแก่ ก็....ตอนนี้เอง.... พรุุ่งนี้อีกวันที่ต้องเจอสภาพ
แบบนี้ ..... เวรอาหารกลางวันของคุณมะเดื่อด้วย..เฮ้อ....!!
..เป็นครู ... ต้องสู้...ต้องอดทน.....ถึงมีสิทธิ์บ่น....ก็ต้อง...บ่น..เบา ๆ จ้าาา
ความเห็น (17)
เป็น ผอ.เมื่อไรก็คงเลิกบ่น อ่ะ..ครับ อิ..อิ..
อย่าเพิ่งท้อ ดูถูกตนเองว่าแก่ กำลังใจให้
ติดตามบันทึกของคุณมะเดื่อตลอดค่ะ เรื่องราวของคุณมะเดื่อคล้ายคลึงกับพี่นางฟ้าอย่างไม่น่าเชื่อ ทั้งสถานการณ์และสถานที่ ที่ โรงเรียนพี่นางฟ้้าก็กำลังโหมเรื่องกีฬาอย่างหนัก ความหวัง(ของผู้นำ)คือความเป็นเลิศเรื่องหน้าตา พี่นางฟ้าก็อยู่โยงอย่างว่าแหละ เด็กที่เก่งมันก็เก่งเสียทุกเรื่อง ส่วนไอ้คนที่เหลือก็ไม่ได้เรื่องไปเสียทุกเรื่องเช่นกัน....บ่ายๆอย่างนี้ ยิ่งแล้วใหญ่ ถึงกับความดันขึ้นกันเลยทีเดียว แต่เอาเถอะ ก็ต้องทนสู้กันไปเน๊อะ เหนื่อยก็พัก ว่างๆ อาจได้มีโอกาสได้ไปเมืองสามอ่าวกันบ้างละ เป็นกำลังใจให้ค่ะ และก็ต้องรบกวนขอกำลังใจบ้างนะคะ// นางฟ้า 23 กค.58
สู้ๆๆๆๆๆๆๆ..แก่รึไม่..อยู่ที่ ...ใจ...อ้ะะะะะ
มีดอกไม่มาฝากเป็นกำลังใจ จ้ะะ
เหมือนผมเลยครับ เรื่องกีฬานี้ไม่ต้องพูดถึง ทำไม่เป็นเหมือนคนอื่นๆ 555+
นี่ขนาดบ่นเบาๆนะครับ เนี่ย 555
สวัสดีจ้ะท่านวันปีย์ 
ชาตินี้คงไม่มีตำแหน่ง ผอ. นำหน้าชื่อของ
คุณมะเดื่องหรอกจ้าา เพราะ ไม่เคยคิดจะเป็น ผอ.จ้ะ หากจะเป็น
ผอ. คงเป็นไปตั้งแต่ ๒๐ ปีที่แล้วมาล่ะจ้าา ดังนั้น..ก็คงต้อง " บ่น "
จนกว่าจะเกษียณน่ะแหละ ๕๕๕๕๕๕๕
หวัดดีจ้าาคุณหมอแดง 
ดีใจจัง ที่คุณหมอกลับมาเขียนบันทึ
และมาทักทายกันอีก ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะจ๊ะ คุณหมอสบายดีนะ
หวัดดีจ้ะพี่นางฟ้า 
จ้ะ..คงจะสถานการณ์ใกล้เคียงกัน แต่...สำหรับค
โรงเรียนคุณมะเดื่อน่ะมัน....กรณีพิเศษ...สุด ๆ ล่ะจ้าา เอาไว้พบปะกัน
แล้วค่อยคุยกันนะจ๊ะ รอต้อนรับทุกวันจ้าาา
สวัสดีจ้ะพี่ใหญ่
ขอบคุณมากมายสำหรับกำลังใจนะจ๊ะ
ขอบคุณมาก ๆ จ้ะ
หวัดดีจ้ะยายธีที่รัก 
ขอบคุณสำหรับกำลังใจและดอกไม้งาม ๆ นะจ๊ะ
เอาเป็นว่า สู้ไป...ถอยไป...จะได้ไหมจ๊ะ
หวัดดีจ้ะอาจารย์ต้น 
คุณมะเดื่อเล่นกีฬาไม่เป็นเลยสักอย่าง
แม้แต่หมากเก็บ ก็เล่นสู้เพื่อน ๆ ไม่ได้เลยจ้าา อิ อิ อิ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจจ้าา
หวัดดีจ้าาคุณพิชัย 
ใช่จ้าา...บ่นเบา ๆๆๆ อิ อิ อิ
ขอบคุณที่มาให้กำลังใจจ้าาา
ร้อยตรีประยงค์ ธรรมมะธะโร
ดีใจจังเลยครับที่ครู ยังมีกำลังใจที่ดีเยี่ยม มองตาเด็กนักเรียนนะครับ จะเห็นแววตาที่บริสุทธิ์ พลังใจจะเกิดขึ้นทันทีครับ เป็นกำลังใจให้นะครับ.
สวีัสดีจ้ะท่านอาจารย์ประยงค์ ดีใจจังที่ท่านอาจารย์ได้กลับมาบ้านโกทูโนอีกครั้ง
ท่านสบายดีนะจ๊ะ ได้พัผ่อนอย่างจริงจังแล้ว ยังระลึกถึงท่านเสมอนะจ๊ะ
หวังว่าคงได้อ่านบันทึกของท่านอีก ขอบคุณที่มาทักทายเยี่ยมเยียนกันนะจ๊ะ
