บ่นปนกลอน : แบบว่า...มั่ว ๆ
มองดู ผู้คน รอบรอบข้าง
เดินบ้าง นั่งบ้าง ดูขวักไขว่
พลางคิด เขามา ทำอะไร
ทำไม ดูวุ่นวาย เหลือคณา
ทุกชีวิต ทุกวัน แข่งขันหนัก
แม้อย่ากผ่อน อยากพัก ยากนักหนา
ที่หนักหรือ คือแข่ง กับเวลา
ที่ไม่เคย รอท่า กับใครใคร
ดอกไม้ ผลิบาน ณ ลานกว้าง
แลสล้าง งามลออ ล้อลมไหว
ดอกไม้ มิเคย บานเพื่อใคร
แต่ผลิบาน เพื่อให้ ทุกทุกคน
ดวงจิต คิดดี ที่เปิดกว้าง
เปิดรับ แสงสว่าง ทุกแห่งหน
ส่องไล่ ความมืด ในกมล
ผ่านพ้น ความเขลา เบาปัญญา
จิตที่ มีธรรม นำจิตมั่น
แม้เวลา ผ่านผัน ไปดังว่า
จะกี่วัน กี่เดือน กี่เวลา
ก็มีแสง แห่งธรรมา พานำทาง
อกุศล ผลกรรม ครอบงำจิต
หากหยุดคิด ทำใจ ปล่อยให้ว่าง
คิดถึงเหตุ ถึงผลไว้ ปล่อยใจวาง
กุศลสร้าง เสริมต่อ ก่อกรรมดี
เกือบเที่ยงคืน แล้วหนอ ขอนอนแล้ว
เสียงไก่แว่่ว จึงรู้สึก ดึกแล้วนี่
กลอนมั่วมั่ว ก็ต้อง จบเสียที
ณ ราตรี จงสุขใจ ในนิทรา
คุณมะเดื่อ
ลูกบิดติดรีโมท
๒๐/๐๗/๕๘
ความเห็น (6)
เพราะดี ครับ เอาอีก
ไม่มั่ว มีหัวใจ ให้ข้อคิด
เป็นจิต มีตา จับมาสาน
เป็นมุมมอง ส่องเทียบ เปรียบชีวัน
ที่แข่งขัน ตามตัณหา รักษาตน
พี่ครูแต่งเก่งนะเนี่
อ้าวบ้างบนอาจารย์เงาะมาด้วยครับ
สวัสดีจ้ะคุณ วันปีย์ 
ขอบคุณที่มาให้กำลังใจกันจ้ะ
คุณมะเดื่อก็บ่นไปตามประสาคนชราน่ะแหละจ้ะ ขอบคุณนะจ๊ะ
สวัสดีจ้ะท่านอาจารย์ ส. 
จะไม่มั่วได้ไงล่ะจ๊ะ
คุณมะเดื่อคิดอะไรได้ก็บ่นไปตามเรื่องตามราว แบบมั่ว ๆ
น่ะแหละจ้ะ ขอบคุณที่มาให้กำลังใจกันนะจ๊ะ
หวัดดีน้องอาจารย์ขจิต 
" อาจารย์เงาะ คือ คุณวันปีย์" หรือเปล่าจ๊ะ
เพิ่งได้ทักทายกันจ้ะ คิดถึงน้องอาจารย์ขจิตนะ เสียดายที่วันที่ ๘ สิงหา
น้องไม่ได้ไปบ้านหนองผือด้วยกันนะ