..... กาพย์ห่อโคลง ..... เห่ ชมนก ชมไม้ .....

..... โคลงสี่สุภาพ .....

๐๐๐ กางเขนดงก่งร้อง .......................ประชัน

กาเหว่าร้องเรียกกัน ............................กึกก้อง

นกเขาเล่าขับขัน ...............................บนกิ่ง...ยางนา

เป็ดป่าถลาร้อง ..................................พวกพ้องลงบึง

............................................................................

.....กาพย์ยานี ๑๑ .....

๐๐ กางเขนดงก่งร้อง ..........................ท่วงทำนองมาประชัน

กาเหว่าร้องเรียกกัน .............................ดังกึกก้องคล่องบรรเลง

๐๐ นกเขาเล่าขับขัน ...........................เสียงดังลั่นกระชั้นเพลง

เป็ดป่าบินมาเอง .................................เร่งสู่หนองลองจับปลา

๐๐ นกเอี้ยงเลี้ยงควายเฒ่า ...................เป็นเรื่องเล่าในตำรา

มันเกาะและเสาะหา .............................ตัวแมลงแหล่งหลังควาย

๐๐ นกยางร่างสีขาว ............................คอมันยาวดูคมคาย

กินปลาและหอยลาย ...........................อยู่เป็นกลุ่มลุ่มท้องนา

๐๐ อีลุ้มนกคุ่มสี ..................................บินเร็วรี่หนีใครมา

แหงนหน้ามองท้องฟ้า ..........................เหยี่ยวตัวใหญ่ไล่จิกตี

๐๐ นกคุ่มบินหลบหลีก .........................เหยี่ยวกางปีกจิกทันที

สงสารนกคุ่มสี ....................................จบชีวีเพราะเหยี่ยวพลัน

๐๐ ต้นไทรใหญ่สาขา ...........................ฝูงนกกาอาศัยกัน

กินลูกของไทรนั้น ................................เป็นอาหารอันโอชา

๐๐ มะม่วงลูกร่วงหล่น ...........................สุกคาต้นจนเน่าคา

มะดันเปรี้ยวจริงหวา .............................เก็บลูกมาต้มปลาทู

๐๐ ชมพู่ดูชุ่มฉ่ำ ...................................ลูกแดงคล้ำอมชมพู

ลำไยขึ้นเคียงคู่ ....................................มะขามอยู่ดูงามตา

๐๐ ต้นไม้ทั้งน้อยใหญ่ ............................ที่อาศัยฝูงนกกา

ต้องช่วยกันรักษา ...................................อย่าโค่นป่า..อย่าทำลาย

ผู้ประพันธ์ : วันปีย์

.......... กาพย์ห่อโคลง ตามปกติจะเป็นการนำเอา กาพย์ยานี ๑๑ มาแต่งสลับกับ

โคลงสี่สุภาพ โดยจะต้องมีความหมายเดียวกัน หรือจะใช้ฉันท์ ในรูปแบบต่างๆ

มาแต่งสลับกับโคลง ก็ไม่ผิดกติกาใดๆ ครับ

[ส.รตนภักดิ์]

(เป็น) นักคิดนักเขียน เพียรอักษร

สื่อสารเป็นบทกลอน สะท้อนจิต

ตามองเห็นวรรคตอน ร้อยคำ ตามเห็น

เป็นปราชญ์ศิลป์ผลิต ถักถ้อยร้อยคำคม