การเรียนการสอนรายวิชาการพัฒนานิสิต เมื่อวันที่ 30 มิถุนายน 2558 และวันที่ 1 กรกฎาคม 2558 เป็นประเด็นการเรียนรู้เกี่ยวกับแนวคิดของการจัดโครงการเพื่อการพัฒนานิสิต หรือหลักคิดของการจัดกิจกรรมการเรียนรู้คู่บริการกับชุมชน ซึ่งผู้สอนคือ ดร.มลฤดี เชาวรัตน์
ดร.มลฤดี เชาวรัตน์ ปัจจุบันสังกัดคณะเทคโนโลยี ดำรงตำแหน่งรองคณบดี เป็นคณะกรรมการบริหารโครงการหนึ่งหลักสูตรหนึ่งชุมชนของมหาวิทยาลัยมหาสารคาม อดีตคือผู้นำนิสิต –
การเรียนการสอนในวันดังกล่าว ยังคงดำเนินการตามขนบ หรือครรลองเดิมๆ เหมือนเช่นทุกครั้ง นับตั้งแต่การแจกใบงาน ตรวจทานการแต่งกาย เปิดวีดีทัศน์ให้นิสิตได้ดู-ได้เรียนรู้ รวมถึงการนำเสนอผลการเรียนรู้ในชั่วโมงที่ผ่านมาของนิสิต ทั้งปวงนั้นจะบริหารจัดการโดยทีมกระบวนกร และนิสิตควบคู่กันไป
การเรียนการสอนในเรื่องดังกล่าวนี้ เป็นการเตรียมความพร้อมให้นิสิตได้มีความรู้เกี่ยวกับแนวทางของการจัดกิจกรรมเรียนรู้ร่วมกับชุมชน หรือเรียกเป็นวาทกรรมง่ายๆ คือ “ลงชุมชน” นั่นเอง
การลงชุมชนในมิติรายวิชาการพัฒนานิสิต หมายถึงการลงไปจัดโครงการเพื่อการพัฒนานิสิตบนฐานคิดของการ “เรียนรู้คู่บริการ” ซึ่งการเรียนรู้คู่บริการ คือ กิจกรรม หรือกระบวนการที่เกิดจากการบูรณาการโจทย์อันเป็นความต้องการของนิสิตกับชุมชนเข้าด้วยกันเป็นหัวใจหลัก ส่วน “ชุมชน” ในที่นี่ก็เป็นได้ทั้งภายในมหาวิทยาลัย และภายนอกมหาวิทยาลัย
ด้วยเหตุนี้การลงชุมชนในรายวิชาพัฒนานิสิต จึงสัมพันธ์กับการจัดการเรียนรู้ที่ใช้ชุมชนเป็นชั้นเรียน – ใช้ผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง และเน้นการเรียนรู้เป็นทีมผ่านกิจกรรม เป็นหัวใจหลัก
เช่นเดียวกับการบรรยายในชั้นเรียนของวันนี้ ก็มุ่งเน้นสู่ประเด็นหลักคิดสำคัญๆ 9 ประการ คือ
ทั้ง 9 ประการ/ประเด็น เป็นหลักคิดพื้นฐานจากหลักคิดของ “คนทำค่าย” ที่ผมได้สั่งสมและขีดๆ เขียนๆ ไว้เมื่อหลายปีก่อน จนที่สุดก็นำมาผนึกเป็นส่วนหนึ่งในประเด็นการเรียนรู้ของรายการวิชาพัฒนานิสิต โดยให้ความสำคัญกับประเด็นต่างๆ เป็นต้นว่า
หรือกระทั่งประเด็นอื่นๆ เช่น การเชื่อมโยงให้เห็นการเรียนรู้แบบไม่แยกส่วน เป็นการเรียนรู้แบบบูรณาการผ่านวาทกรรมสำคัญๆ เช่น คลังปัญญาชุมชน (ชุมชนคือห้องเรียนที่เต็มไปด้วยความรู้และขุมทรัพย์หลากมิติที่นิสิตต้องสืบค้นให้เจอ)
หรืออย่าแยกส่วนการเรียนรู้ที่หมายถึงการมุ่งให้นิสิตได้ตระหนักความเชื่อมโยงอันเป็นหนึ่งเดียวของชุมชนที่ประกอบด้วยโครงสร้างสำคัญๆ คือ “บวร” –บ้าน-วัด-โรงเรียน (ราชการ)
นี่คือส่วนหนึ่งของประเด็นการจัดการเรียนรู้ในรายวิชาพัฒนานิสิตที่ว่าด้วยแนวคิดของการจัดโครงการเพื่อการพัฒนานิสิต หรือหลักคิดของการจัดกิจกรรมการเรียนรู้คู่บริการกับชุมชน เป็นการปูพรม หรือติดอาวุธทางปัญญาให้กับนิสิตก่อนลงสู่ชุมชน มิใช่ปล่อยลงชุมชนแบบไม่มีหลักคิด-ไม่มีเครื่องมือ กรีดกรายในชุมชนอย่างน่าหดหู่ใจ หรือไม่มีทักษะในการเรียนรู้นั่นเอง
เพราะเชื่อว่า การให้กรอบแนวคิดเบื้องต้นเช่นนี้ เป็นเสมือนการเตรียมเสบียงอาหารการกินให้นิสิตได้เดินทางไกลเพื่อเรียนรู้ชีวิตดีๆ นั่นเอง และเป็นการเรียนรู้ผ่านการลงมือทำร่วมกันอย่างเป็นทีม ทั้งนิสิตกับนิสิตและนิสิตกับชุมชน โดยเชื่อว่า "การลงมือทำ" ไม่ได้ก่อเกิดแต่เพียงทักษะชีวิตเท่านั้น หากแต่เป็นกระบวนการบ่มเพาะความเป็นเยาวชนจิตอาสาให้แก่นิสิตไปในตัว
ด้วยเหตุนี้ การเรียนรู้ที่มุ่งสู่การลงมือทำจริงในรายวิชาพัฒนานิสิต จึงเป็นหลักคิดที่เชื่อว่า การลงมือทำ คือบ่อเกิดแห่งปัญญา (ปัญญาปฏิบัติ)
ทั้งปวงอยู่ที่นิสิต-ผู้เรียนเองนั่นแหละว่าจะ "ใส่ใจ" ต่อการเรียนรู้แค่ไหน !
ภาพ : ทีมกระบวนกรวิชาการพัฒนานิสิต
ไม่มีความเห็น