บทกวี : ไอโฟนหกกับมือเหี่ยว
ไอโฟนหกของลูกกับมือเหี่ยวของพ่อ
...ถึงคราลูกเรียกพ่อขอช่วยหน่อย
ภาษาด้อยต้องส่งครูดูข้องขัด
ให้ตรวจทานทวนเหมาะสมความคมชัด
ไอโฟนจัดเมล์ส่งตรงตามเกณฑ์
...ขยับแว่นสายตามองหนังสือ
ต้องยื่นมือออกไกลให้มองเห็น
ภาษาอังกฤษยังหย่อนอ่อนลำเค็ญ
ให้พ่อเป็นคนแปลแย่ยักยัน
...มือไม้พ่อดูสั่นมันยิ่งเสี่ยง
มองคอเอียงไปมาพาขบขัน
ลูกช่วยถือกลัวหล่นของสำคัญ
จับไม่มั่นห่วงของแพงแสลงใจ
...อย่าให้ไอโฟนหกต้องตกหล่น
พ่อเป็นคนอดออมยอมซื้อให้
ผลการสอบมอบตามสัญญาใจ
พ่อหวังไว้คงเกิดก่อต่อการเรียน
...มือพ่อสั่นเพราะแก่แลดูเหี่ยว
ลูกคนเดียวเชี่ยวชาญหัดอ่านเขียน
เติบโตมาเห็นค่าความพากเพียร
ใกล้เกษียณมือเหี่ยวพ่อไม่ท้อใจ.
......................
รักลูก
16 กรกฎาคม 2558
ขอบคุณภาพประกอบจาก Google
ความเห็น (3)
แต่งได้ไพเราะมากครับ
ชั่งแต่งได้นะพี่..อารมณ์ศิลปินจริงๆ ขอชมครับ
โอ๋-อโณ
ขจิต ฝอยทอง
วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--
Pojana Yeamnaiyana Ed.D.
ส.รตนภักดิ์
..... ขอบคุณทุกท่านครับ
เบื้องหลังบทกวี ...
กลับจากทำงาน 2 ทุ่มแล้ว
กำลังรดน้ำต้นไม้อยู่ ลูกสาวเรียกด่วน
ให้ไปช่วยดู Wording เมล์ ที่จะส่งไปให้อาจารย์
ต้องละงานรดต้นไม้เลยล่ะ...
....อารมณ์ประมาณว่าลูกห่วงสิ่งของมากกว่า หรือเปล่า....