ชีวิตลิขิตได้..ด้วยตัวเราเอง
ถ้าคิด..ชีวิตช่วงนี้ก็คงสุดสุดแล้วล่ะ..แต่ก็พยายามทำไปพักไป..ขณะที่พักก็ถามตัวเองว่า...ทำไปทำไมหนักหนา ไม่ได้หยุดหย่อนเลย ต้องหาคำตอบให้ได้..ที่ไม่ใช่คำตอบปลอบใจตัวเอง..ต้องเป็นเรื่องจริงเชิงประจักษ์... จึงจะไม่ทำให้อดสูใจ
สองวัน..ที่เป็นวันหยุด..แต่ไม่ยอมหยุดพักกายใจ..ปล่อยวางไม่ลง ตรงดิ่งเข้าโรงเรียน ไปทำตามแผนงาน เหมือนตามหาฝันของตัวเอง..แผนงานที่ลงมือปฏิบัติ ล้วนเป็นงานนโยบายของต้นสังกัด..แต่ก็ทำได้ไม่มากเท่ากับความต้องการของผู้ที่มานิเทศติดตาม เนื่องจากบริบทของโรงเรียนไม่เอื้อให้ปฏิบัติตามได้หมดทุกเรื่อง คงพอแค่มี และแค่..พอใช้..ก็พอ เช่น..สนามเด็กเล่น และเครื่องเล่นสนาม..
ส่วนหอกระจายข่าว สำเร็จเสร็จสมบูรณ์ สมดังใจหมาย หลังจากชำรุดเสียหายมานานมาก อันนี้คิดเอง อยากทำมาก ..เพื่อเสียงตามสาย กระจายความสัมพันธ์สู่ชุมชน ด้วยข่าวและบทเพลง ผ่านนักเรียน..เป็นผู้นำเสนอ..กิจกรรมการอ่าน..และห้องสมุด..สามารถจุดประกายได้ทันที
พอมีเวลา ผมกับครูนิรุต..ก็เริ่มฤดูการทำนา..ถามครูนิรุตว่า ทำก่อนวันแม่ได้ไหม เกรงว่าช่วงนั้นกิจกรรมมาก อาจจะไม่มีเวลา ครูนิรุตให้คำตอบว่าได้ แต่ต้องระวังเพลี้ย ..วิธีแก้ครูจะใช้สมุนไพร และปลูกดอกดาวเรืองใกล้ๆแปลงนา..เป็นความรู้ใหม่ที่น่าสนใจ ตอนนี้แปลงนาผ่านการไถดะแล้ว วิดน้ำเข้านาจนเต็ม จากนั้นการไถแปรจะตามมา..ในไม่ช้านี้
งานสำคัญ..ฝันเป็นจริง..ที่ผมกับทีมงานเริ่มงานก่อสร้างสนามฟุตซอลได้ ขนาดกว้างใหญ่ เสริมบนสนามวอลเลย์บอลที่มีอยู่เดิม แม้จะต้องทุนสร้างที่ค่อนข้างสูงก็ต้องยอม เพราะประโยชน์อเนกอนันต์
เวลาฝนตกก็สามารถ..เล่นได้ สนามปูนจะไม่เฉอะแฉะ และใช้จัดกิจกรรมนันทนาการได้อย่างหลากหลาย ประสบการณ์ที่ผ่านมา นักกีฬาฟุตซอลของโรงเรียน ไปแข่งขันที่ไหน ไม่เคยได้รับชัยชนะเลย เนื่องจากนักเรียนไม่มีสนามซ้อม ย่อมไม่รู้กฎกติกาและไม่คุ้นชิน..ตอนหลัง..จึงต้องงดที่จะส่งไปแข่งที่กลุ่มโรงเรียน
ต่อไปนี้..ปีการศึกษานี้ นักเรียนมีน้อยก็เล่นได้ จะได้ใช้สนามฟุตซอลได้เต็มที่ เยาวชนในชุมชนก็จะมีสถานที่ออกกำลังกายในกีฬาที่พวกเขาชื่นชอบมาก
ครับ..ตั้งแต่เช้ายันเย็น สองวัน..ในวันหยุด ที่ไม่สามารถหยุดการทำงานของผมได้ เป็นไปตามแผนทุกอย่าง เสร็จทุกเรื่องราวที่ต้องการ วันเปิดเรียน..ก็คงไม่ต้องทำอะไรมาก..ใช้เวลาไปกับการเรียนการสอน..จะดีกว่า
รู้สึกเหนื่อยล้านิดๆ..แข็งใจใส่รองเท้านุ่มๆ ออกเดินวิ่ง ๒ กิโลเมตร รอบสวนลำไย..ได้คิดเยอะเหมือนกันว่า การทำงานไม่เหมือนการออกกำลังกาย ..การทำงานที่โรงเรียนใช้ความคิดตลอด แต่ออกกำลังกาย ไม่ต้องคิด ชีวิตปลอดโปร่งโล่งสบาย เหมือนได้ปล่อยวาง..อย่างนี้นี่เล่า เขาจึงบอกว่า...ชีวิตลิขิตได้..ด้วยตัวเราเอง..จะให้มีเป้าหมายอย่างไร เดินไปในทิศทางใด จะปฏิบัติตัวอย่างไร..อยู่ที่วิธีคิด..จริงๆ
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
๑๔ มิถุนายน ๒๕๕๘
</span></strong>
</span></strong>
</span></strong>
ความเห็น (5)
สู้ๆนะค่ะ ^_^
เริ่มปลูกข้าวแล้วนะครับ
ขอแสดงความยินดีด้วย
ชอบรั่วนี้มากๆๆ สีสรรสวยดีค่ะ
ผมคิดว่าถ้าเรามีผู้ว่าราชการจังหวัดที่มาจากการเลือกตั้งเองก็น่าจะดีนะครับ สิ่งที่ ผอ.ทำๆๆอยู่คงสำเร้จได้ง่ายขึ้น รวมไปถึงบุคลากรผู้สอนที่ดีก็จะเป็นคนในพื้นที่ที่อยากจะเห็นบ้านตัวเองพัฒนาง..เป็นกำลังใจให้ครับ
ทำไป...กำลังใจมีให้ตลอดจ้าาท่านผอ.คนเก่ง
