เยี่ยมคุณแม่เพื่อนชาวสวิส...


ผมรู้จัก "โดโด้" ชาวสวิส เมื่อสามปีก่อน ด้วยเหตุการณ์การทำหัตถกรรมเย็บแผล เพราะมีดบาดขณะปลูกต้นไม้

เพื่อน ๆ ที่ทำงานเห็นชาวต่างชาติ ต่างหวาดกลัว จึงเรียกหาผมให้ช่วยดูแลผู้ไข้คนนี้ให้

ผมไม่เก่งภาษาพูดมากมาย ภาษามือพอไหว จึงไปเจรจา และรักษาพยาบาล

เลยรู้จักกันเรื่อย ๆ นับแต่นั้นมา...


โดโด้มาอยู่เมื่องไทยเกือบสิบปี เจ็ดปีก่อนจะอยู่หัวหินเป็นหลัก

และได้ภรรยาคนไทยชาวจังหวัดหนึ่งในอีสาน แต่เลิกกันได้สามปี

"ผมถูกเขาหลอกเอาเงินเกือบหมดตัว" โดโด้บ่นให้ผมฟัง

แล้วก็มาเจอภรรยาคนใหม่เป็นคนในพื้นที่ของผมเอง


เมื่อปลายเดือนเมษายน คุณแม่โดโด้ อายุเก้าสิบสองปีป่วย เข้าโรพยาบาล

ด้วยโรคสมองฝ่อในผู้สูงอายุ

"เป็นความผิดปกติของสมอง โดยเฉพาะด้านความจำที่เสื่อมลงไปทีละน้อย มีการเสื่อมของเซลล์สมอง มีจำนวนเซลล์น้อยลง สาเหตุที่แท้จริงยังไม่ทราบ แต่พบได้บ่อยในผู้สูงอายุประมาณ 75 ปีขึ้นไป สภาวะเลือดไปเลี้ยงสมองน้อย ก็เป็นสาเหตุหนึ่งของโรคสมองฝ่อ ในคนสูงอายุที่มีอาการนี้ อาจเกิดจากการอุดตันของเส้นเลือดที่ไปเลี้ยงสมองหลายๆ เส้น เกิดการตายของเซลล์สมองหลายๆ ตำแหน่ง ขนาดไม่ใหญ่ถึงกับทำให้คนสูงอายุนั้นเป็นอัมพาต " http://home.kku.ac.th/jsompe/UsableWeb/healthy.htm...


ผ่านมาสองสัปดาห์ คุณแม่จึงมีแผลกดทับ จึงอยากให้ผมไปดูแล

ผมจึงชวนเพื่อน ๆ ไปเยี่ยมบ้าน นำชุดทำแผล น้ำยา เพื่อสอนภรรยาโดโด้ให้ดูแลต่อ

มีเตียงลมแล้ว จึงให้โดโด้ไปเอาเตียงที่ปรับได้ที่พวกผมมี ประหยัดไม่ต้องซื้อแต่ต้องส่งคืน


โดโด้พาไปเยี่ยมรอบ ๆ บ้าน ห้องนอน ห้องน้ำ สวน ๆ แต่ที่ผมชอบตอนดูหนังฝรั่ง และโที่บ้านโดโด้มี คือ ห้องอุปกรณ์เครื่องงานช่าง

อวดโชว์งานประดิษฐ์ที่นำของใช้ชาวอีสานมาทำโคมไฟอย่างสวยมากและสร้างสรรค์มาก


โดโด้เล่าถึงความประทับใจระหว่างแม่

"พ่อตายตอนเด็ก ๆ อยู่ดอนโดกับแม่ แม่เป็นเพื่อนมาตลอด ตอนเด็ก ๆ แม่ปั่นให้ผมนั่ง ถีบจักรยานเพื่อพาผมไปตกปลา ไกลมากยี่สิบกิโลเมตร เพราะผมอยากไป

ผมติดแม่ เมืองไทยสวย แม่ขายคอนโด เพื่อมาอยู่กับผมที่เมืองไทย

ผมจูบหอมแม่ทุกวัน ชอบยี้ผมแม่..."

ทำเกือบผมปลื้มปริมเกือบน้ำตาร่วง...


### 15-5-58

ปล. โดโด้ให้ภรรยาซื้อที่ดินให้สี่สิบไร่ ขุดน้ำบาดาล ปลูกป่าให้ผืนดินไทย โดโด้โชว์ภาพสวยต้นสักสูงเท่าเอวโดโด้แล้ว ผมถามโดโด้จะได้เห็นต้นไม้ตอนโต ๆ ไหม? เขายิ้ม ตอบว่า "ไม่สำคัญ ผมมีความสุขตอนปลูกแล้ว" ผมเลยบอกโดโด้ว่า ผมปิังแวปพอดี จะเขียนสารคดีส่งเข้าประกวด "ฝรั่งปลูกป่าให้เมืองไทย" ( https://www.gotoknow.org/posts/590302) เผื่อได้เงินไปช่วยเหลือคนในชุมชน ขอโดโด้เป็นหนึ่งในนั้น และเก็บข้อมูลนะ....



หมายเลขบันทึก: 590853เขียนเมื่อ 7 มิถุนายน 2015 09:26 น. ()แก้ไขเมื่อ 7 มิถุนายน 2015 09:32 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

เอาช่วยคุณแม่ของคุณโดโดด้วยนะครับ

ชอบคำพูดนี้จังค่ะ

ผมมีความสุขที่ผมปลูกแล้ว โดยเราไม่รู้ว่าภายภาคหน้าจะเป็นอย่างไร

  • แม่กับลูก ความรัก น่าจะที่สุดแล้วนะครับ..
  • ขอบคุณเรื่องราวดีๆนี้ครับ

ขอบคุณเรื่อวเล่าดีดี .... อ่านแล้วเพลินค่ะ..

เอาลูกจัน มาฝากค่ะ

ขอเป็นกำลังใจให้โดโด้และครอบครัวด้วยครับ

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท