ไวรัสตับอักเสบซี รักษาให้หายขาดได้อย่างไร 3 : โชคดีและโชคร้าย
นพ.บรรพต นาครำไพ คือแพทย์ที่ผู้เขียนต้องขออนุญาตนำชื่อมาบันทึกไว้เพื่อเป็นเกียรติ เพื่อเป็นการขอบคุณ ที่เป็นแพทย์คนแรกของรพ.เอกชนแห่งนี้ที่ทำการวินิจฉัยโดยการเจาะเลือด เพิ่มจากการวัดความดัน การตรวจคลื่นหัวใจ อย่างที่ผ่านมา
หมอจำผู้เขียนได้จากการที่มารพ.บ่อยๆ ผลของเลือดในสัปดาห์ต่อมาได้รับทั้งข่าวดีและข่าวร้าย ข่าวดีคือ ไม่เป็นไธรอยด์ ไม่มีเชื้อHIV แต่หมอสงสัยว่าทำไมถึงตับอักเสบ หมอให้ผู้เขียนเจาะเลือดเพิ่มอีกรอบเพื่อดูว่าทำไมตับถึงอักเสบ
ชั่วโมงกว่าๆผลเลือดออกมา หมอเรียกเข้าพบอีกครั้ง พร้อมบอกข่าวร้ายคือ ตับผู้เขียนติดเชื้อไวรัสตับอักเสบซี และหมอก็โอนประวัติในการนัดพบแพทย์ครั้งต่อไปกับแพทย์เฉพาะทาง ซึ่งนัดเจาะเลือดทุกเดือน
"โชคดีนะที่รู้สาเหตุเสียที แต่ก็โชคร้ายที่เป็นไวรัสตับอักเสบซี..."หมอพูด
แต่ในการนัดแต่ละเดือนไม่มีความก้าวหน้าในการรักษา ยังไม่ได้ใช้ยาในการรักษาที่แท้จริง...
ทำไมผู้เขียนถึงรู้ว่าหมอไม่ได้ทำการรักษาด้วยยา ก็ต้องขอขอบคุณGoogle ที่เป็นแหล่งให้ความรู้นอกเหนือจากที่เราเทียวไปให้หมอเจาะเลือดทุกๆเดือน ทำให้รู้ว่าคนที่เป็นโรคนี้มีคนดังหลายคน อาทิดาราหญิงอาวุโส 2 ท่าน คือ คุณตั๊ก มยุรา ธนบุตร คุณปิยะมาศ โมนยะกุล ในเน็ตบอกทั้ง 2 ท่านต้องต่อสู้กับโรคร้ายทั้งด้านการรักษาที่ต้องสู้กับผลข้างเคียงทั้งต้องสูญเงินร่วมครึ่งล้าน
พอรู้ว่าต้องใช้เงินจำนวนมากขนาดนั้นผู้เขียนเองเกิดความท้อแท้ขึ้นมาทันทีเพราะไม่รู้จะไปหาเงินมาจากไหน ประกันสังคมก็เบิกไม่ได้ ลูกก็กำลังเรียนอยู่ บ้านก็เพิ่งจะเริ่มผ่อนธนาคารและหากไม่รักษาก็มีอย่างเดียวคือรอความตายที่กำลังคืบคลานเข้ามาช้า
ถ้าตาย ลูกเมียจะอยู่อย่างไร คงต้องลำบากมาก คิดแล้วทำให้ใจหนึ่งฮึดสู้ขึ้นมาว่า เราจะปล่อยให้ตัวเองตายไม่ได้ และเราจะเก็บเรื่องนี้ไว้คนเดียวไม่ได้ เราจะเก็บเรื่องนี้ไว้เพียงครอบครัวเราเองก็ไม่ได้เช่นเดียวกัน
อันดับแรกบอกคนในครอบครัวให้รับรู้ เพื่อเป็นที่ปรึกษาหารือ และให้กำลังใจเพื่อะต่อสุ้ต่อไป
อันดับต่อไปบอกหัวหน้างาน เพื่อที่จะให้เขารู้ว่าเราจะทุ่มเทงานหนักอย่างเดิมไม่ได้แล้วนะ และหวังเป็นอย่างยิ่งว่าเจ้านายระดับสูงขึ้นไปจะเข้าใจเช่นกัน
อันดับต่อไปอีกก็บอกเพื่อนๆร่วมงานที่ใกล้ชิดให้รับรู้เช่นกัน เพราะเราทำงานร่วมกับพวกเขาเต็มที่ไม่ได้ พวกเขาคงจะเข้าใจว่าเราไม่เอาเปรียบพวกเขาหากจะเลิกงานเร็ว
ที่สำคัญที่สุด...
บอกตัวเองว่า เราจะต้องสู้กับโรคร้ายนี้ให้ถึงที่สุด
...................
7 พฤษภาคม 2558
พ.แจ่มจำรัส
ความเห็น (6)
สวัสดีคุณพิชัย เมื่อเย็นวาน คุณมะเดื่อกลับจากระยอง
ช่วงผ่านย่านโรงงานแถวสมุทรปราการ ตั้งใจจะโทร.หา
เพราะอยากแวะทักทาย แต่เพราะ...มีเพื่อน ๆ ของพ่อบ้าน
ขอโดยสารรถกลับด้วย ๒ คน ประกอบกับเย็นมากแล้ว
จึงไม่สะดวกจ้ะ ตั้งใจไว้แล้วว่า สักวันจะต้องแวะทักทาย
คุณพิชัยให้ได้ .... ระลึกถึงเสมอจ้ะ
...เป็นหนึ่งกำลังใจค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ ...สู้ๆๆ ค่ะ
-ขอบคุณทั้ง 2 ท่านครับ ตอนนี้ผมหายแล้วครับ ตามที่หมอคนล่าสุดได้ฟันธง ไม่ตรวจหาค่าของไวรัสแบ้วครับ
เป็นกำลังใจค่ะ