๑๓๓.บทกวีจำเป็น : ไม่เป็นไร


บันทึกที่ ๑๓๓ บทกวีจำเป็น : ไม่เป็นไร


บางเวลา อยู่ท่ามกลาง ของปัญหา

ในอุรา ว้าวุ่น จนสับสน

ลองนึกคิด จิตมืด ให้กังวล

เหมือนอับจน สิ้นคิด นั่งซึมเซา

อยู่เงียบเงียบ คนเดียว ฟังเพลงชอบ

เหมือนยกกรอบ ออกจากตัว ดูว่างเปล่า

จิตสำนึก รู้สึก หนักบางเบา

เคยเปลี่ยวเหงา สดชื่น "ไม่เป็นไร"

เปลี่ยนจากคำ "ไม่เข้าใจ" ให้แง่คิด

มาบอกจิต "ไม่เป็นไร" สร้างสดใส

เพิ่มพลัง แข็งแกร่ง ให้กับใจ

พร้อมก้าวไป สู้ปัญหา กล้าฝ่าฟัน

ทุกปัญหา มีทางออก หากใจพร้อม

มิยินยอม อุปสรรค มากางกั้น

ชัยชนะ มีเกินครึ่ง ถ้ามุ่งมั่น

แม้ทางตัน ผ่านพ้นได้ "ไม่เป็นไร"

(อร วรรณดา ๖ พ.ค.๕๘)


หมายเลขบันทึก: 589810เขียนเมื่อ 6 พฤษภาคม 2015 15:02 น. ()แก้ไขเมื่อ 18 มกราคม 2016 00:14 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

ขอบคุณค่ะ คุณวินัย เจริญเฉลิมศักดิ์

ขอบคุณค่ะ ผอ.ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

ขอบคุณค่ะ คุณแสงแห่งความดี

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท