ผมจำไม่ได้เลยครับ สารภาพตรงๆ ว่าจำไม่ได้ว่า "วิชาการพัฒนานิสิต" เริ่มกันปีไหน (555)
รู้แต่เพียงว่าผมถูกเรียนเชิญไปช่วยร่างวิชาของหมวดศึกษาทั่วไป มหาวิทยาลัยมหาสารคาม ซึ่งน่าจะอยู่ในช่วงปี 2553 ตอนนั้นผมเสนอวิชาไป 3 วิชา เป็นการมองในหน้าตักตัวเอง วิชาที่นำเสนอไปจึงหนีไม่พ้นวิชาในระบบและกลไกของกิจกรรมนิสิต ผ่านประเด็นสำคัญๆ เช่น
แต่ทั้งปวงนั้น ผมก็พยายามเน้นว่า ทุกๆ วิชา หรือวิชาใดวิชาหนึ่งควรมีประเด็นการเรียนรู้ "ตัวตน" (อัตลักษณ์นิสิต และอัตลักษณ์มหาวิทยาลัยฯ) ด้วย เพราะสิ่งเหล่านี้ จะช่วยให้นิสิตได้ "เรียนรู้ตัวเอง"
ใช่ครับ-ร่างเสร็จก็หายเงียบไป ช่วงที่ไปยกร่างตอนนั้น ผมได้รับไฟเขียวเต็มที่จากรองอธิการบดีฝ่ายพัฒนานิสิต (ผศ.ดร.ทวีศิลป์ สืบวัฒนะ)
ใช่ครับ-ร่างเสร็จก็หายเงียบไป มาโผล่อีกทีประมาณ 2544 เป็นช่วงที่ ผศ.ดร.สุจิน บุตรดีสุวรรณ เข้ามารับตำแหน่งรองอธิการบดีฝ่ายพัฒนานิสิต และผมก็ได้รับมอบหมายให้กลับไปสานงานสานฝันวิชานี้
เวทีที่จังหวัดมุกดาหาร เมื่อปี 2544 ทำให้ผมได้พบปะพูดคุยกับอาจารย์หลายท่านที่สนใจจะเข้ามาสอนในรายวิชาพัฒนานิสิต...และนั่นคือจุดกำเนิดอย่างเป็นทางการ และรูปธรรม
แน่นอนครับ - ในรายวิชานี้ ผมใช้กระบวนการในเวทีวิทยากรที่ผมหลงรักมาใช้ขับเคลื่อนการสอน....
นี่คือ ความรู้สึกจากเสียงไม่กี่เสียง...
คลิปวิชาพัฒนานิสิต : ความสุขเล็กๆ ของการเรียนรู้
นี่คือบรรยากาศการเรียนรู้โดยสังเปข
คลิปบรรยากาศการเรียนรู้วิชาพัฒนานิสิต
สวัสดีครับ คุณมะเดื่อ
ขอบพระคุณที่แวะมาให้กำลังใจครับ
ภาพเด็กๆ น่ารักจังครับ ทำงานกันแบบได้พึ่งพากัน
ได้สบตากัน... ได้ถามทักกัน
สอนให้เด็กๆ ได้รับรู้ว่า เราล้วนไม่ได้อยู่คนเดียว...และเราก็ไม่สมควรให้ใครต้องอยู่คนเดียว
ชื่นชมครับ