"การบริหารและการจัดการเกี่ยวกับคนนั้น จุดสำคัญที่สุดก็คือการทิ้งให้คนซึ่งอยู่บนพื้นฐานอันเป็นธรรมชาติได้ดำรงชีวิตและทำงานร่วมกันอย่างมีความสุข
ฉันเคยเขียนบทความเรื่องหนึ่งเอาไว้ในอดีตโดยให้ชื่อว่า "ฅน" ซึ่งอยู่กันเป็นชุมชนบนพื้นฐานความหลากหลายอย่างปราศจากเงื่อนไขใดๆทั้งสิ้น โดยไม่ต้องใช้กฎระเบียบเข้าไปกำหนดให้ขาดอิสรภาพ ถ้าผู้บริหารมีความชาญฉลาดย่อมเห็นคุณค่าของสภาพดังกล่าวได้ว่าควรจะเป็นครูสอนธรรมะให้กับตนเอง เพราะฉะนั้นการศึกษาธรรมะจึงไม่ใช่มุ่งเข้าไปศึกษาในวัดแบบทิศทางเดียว เพราะถ้าขาดการยอมรับถึงสัจธรรมที่บ่งชี้ให้รู้ได้ว่าธรรมชาติของคนในชุมชนท้องถิ่นที่อยู่บนพื้นฐานอย่างอิสระนั้น ถ้าผู้บริหารสามารถปฏิบัติงานร่วมกับสภาวะดังกล่าวแล้วได้อย่างมีความสุข ย่อมเชื่อได้ว่าผู้บริหารที่มีคุณสมบัติดังกล่าวย่อมได้รับการยอมรับนับถืออย่างปราศจากเงื่อนไขใดๆทั้งสิ้น..."
จากบทความ "คนกับการบริหารและการจัดการ" ๒๑ พฤษภาคม ๒๕๕๑
ไม่มีความเห็น