กาพย์แก้วกวีกานต์ (๑๓๓) เฟนเดอร์


"แสนเศร้า เจ้าสูญเสีย

ใจละเหี่ย ละห้อยหา

เฟนเดอร์ มาจากลา

แม้เป็นหมา ก็ผูกพัน

รอเรา จนมืดค่ำ

ดุจจะพร่ำ อำลากัน

ทอดร่าง ลงนอนพลัน

หายใจสั้น จนสิ้นใจ"

22/3/58

เรือนสุภาภรณ์ เมืองตาก

หมายเลขบันทึก: 588561เขียนเมื่อ 7 เมษายน 2015 00:03 น. ()แก้ไขเมื่อ 7 เมษายน 2015 00:03 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท