เรื่องราวที่ผ่านการแชร์ ในโลกโซเชียล


เพราะชีวิต มีมากกว่าที่เราเห็น

ฉันมักได้รับโอกาสในการแบ่งปันกำลังใจ ให้รู้จักเดินไปข้างหน้า

แม้จะท้อ หรือรู้สึกหมดไฟในการจะทำสิ่งต่างๆ

ผ่านการอบรม ผ่านการให้ข้อคิดจากครู

และผ่านจากโลกโซเชียล ที่ทุกคนชอบท่องไปในเวลาต่างๆ

ฉันรู้สึกดี ที่ในโลกนี้ยังไม่หมดพลังแห่งแสงความหวัง

เพราะบางครั้ง แค่เราได้อ่านเรื่องบางเรื่อง ก็ทำให้เรารู้สึกว่า

เราไม่ได้ด้อยไปกว่าใคร และเราสามารถทำอะไรได้มากกว่าที่จะจัดความแคบ

ทางความสามารถ และความคิดให้แก่ตนเอง

วันนี้ฉันมีกำลังใจดีๆ มาฝาก จากเรื่องราวของผู้ชายคนหนึ่ง

คนที่ถึงแม้จะมีรองเท้าสวยมากแค่ไหน วางอยู่ตรงหน้า

ก็ไม่สามารถที่จะสวมใส่มันได้


เขาเกิดที่หมู่บ้านห่างไกลแห่งหนึ่งในซานตง
3 ขวบ พ่อติดพนัน ขายหมดทุกอย่างในบ้าน
6 ขวบ พ่อแม่เลิกกัน ทิ้งเขาไว้กับปู่ที่อายุมาก
8 ขวบ เพราะไม่มีเงินจ่ายค่าเทอม ป 1 เรียนแค่ 2 เดือน ก็ออกตะเวนขอทานกับปู่ไปทั่วทุกแห่ง
13 ขวบ เขาตกจากรถไฟ เพื่อรักษาชีวิต จึงต้องตัดขาทั้ง 2 ข้าง
คุณมักจะบ่นว่าตัวเองโชคร้าย ?
หลังเหตุการณ์นี้ เขานอนอยู่บนเตียง 4 เดือน เขาบอกตัวเองว่าเขาต้องมีชีวิตอยู่เหมือนคน เขาจึงหนีปู่ไป เป็นขอทานไร้ขาน้อย ๆ อดข้าว ทนหนาว ถูกรังแก ถูกหัวหน้าขอทานเจ้าถิ่นหิ้วขึ้นมาซ้อมอย่างทารุณ เขาก็ผ่านมันมาได้ เขาบอกว่า มีชีวิตอยู่ได้ เป็นความสุขอย่างหนึ่ง
อายุ 18 เขาคิดได้ว่า ต้องมีวิชาอะไรสักอย่างเพื่อเลี้ยงตัว จะเป็นขอทานไปตลอดชีวิตไม่ได้ เขาจึงหัดใช้มือเดินแทนเท้า ขายหนังสือพิมพ์ ขัดร้องเท้า เก็บของเก่าขาย เขาทำอาชีพหลายอย่าง แต่ไม่ยอมเป็นขอทานอีก "การยืนขึ้นมา ไม่ใช่ท่าทางของการเดิน แต่เป็นมุมที่คุณมองชีวิต"
ต่อมา เขาเป็นนักร้องพเนจร อ่านไม่ออก ไม่รู้โน๊ต ไม่รู้หลักของดนตรี เขาใช้วิธีท่องจำ จนเป็นนักร้องพเนจรที่มีชื่อเสียง ตอนนี้ เขาไปมาแล้ว 700 เมือง เขาบอกว่า นี่เป็นอาชีพที่มีความสุขที่สุด เพราะเขาได้เที่ยวไปทั่วกับสถานที่ท่องเที่ยวที่ชื่อดังและสวยงาม
คุณทุ่มเทให้กับสิ่งที่คุณชอบเท่าไหร่ ?
เขาชอบเดินเขา จากอายุ 18 เขาไปภูเขาดัง ๆ มาแล้ว 90 กว่าแห่ง ไท้ซันแห่งเดียว เขาไปมา 13 ครั้ง ปี 2012 เขาใช้ 2 มือ ขึ้นไปยังเขาสูง 5 แห่งในจีน ที่ความสูง 8498 เมตร เป็นคนแรกที่ใช้มือขึ้นเขา
คุณ ไปมากี่เขา ?
ตอนอายุ 19 เขาเร่ร่อนไปถึงเจียงซี เสียงเพลงของเขาได้ทำให้ผู้หญิงที่หน้าตาดีคนหนึ่งติดใจ เธอบอกว่า ไม่มีพ่อแม่ ไม่มีบ้านและรถ ไม่มีเงินไม่มีงาน ไม่มีขาก็ไม่เป็นไร ขอเพียงแค่มีใจที่รักเธอก็พอ แล้วเธอและเขาก็เร่ร่อนไปด้วยกันทุกแห่ง
หลังจากที่อยู่ด้วยกัน 11 ปี พวกเขาได้แต่งงาน ซื้อบ้าน รถ และยังมีลูกสาวน่ารักอีก 2 คน
รูปที่เขาถือไมค์บนเวที ถ่ายเมื่อปี 2008 เขาแสดงเพื่อการกุศล เพื่อหาทุนให้ "รร แห่งความหวัง" แห่งหนึ่ง ถ่ายโดยอาสาสมัครคนหนึ่ง คนถ่ายบอกว่า เขาเป็นคนที่สูงใหญ่ที่สุดในโลก ตอนแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ที่มณฑลเสฉวน (ซื่อชวน) เขาขี่รถ 3 ล้อ 8 วัน 8 คืนเพื่อไปที่เกิดภัย แสดงเพื่อการกุศล 37 รอบ และบริจาคเงินทั้งหมดที่เขามีอยู่ 35000 หยวน ตั้งแต่ 2003 ถึงวันนี้ เขาแสดงเพื่อการกุศลแล้ว 100 กว่ารอบ บริจาคเงินแล้ว 5 แสนกว่าหยวน มีคนถามเขาว่า ชีวิตพเนจรลำบากจะตาย ทำไมเขาถึงมีหัวใจที่เมตตาเช่นนี้ เชาบอกว่า ตอนเขาเป็นขอทาน ถ้าไม่มีคนใจบุญเมตตา ให้เงินเขาไปกินข้าว เขาคงตายไปนานแล้ว
คุณทำเพื่อคนที่ต้องการความช่วยเหลือไปมากน้อยแค่ไหน ?
ปี 2013 เขาไปพูดที่รายการ "ซุปเปอร์นักพูด" สิ่งที่เขาพูดทำให้ดาราดังหลายคน ซาบซึ้ง มีคนหนึ่งถึงขนาดคุกเข่าลงไปเพื่อสวมกอดเขา
เขาชื่อว่า เฉินโจว เขาบอกว่า
"อย่าไปบ่นว่าร้องเท้าตัวเองไม่สวย ในโ
ลกนี้ยังมีคนไม่มีขา"


ขอให้มีกำลังใจกับทุกๆวันนะค่ะ ^^


ที่มา https://www.facebook.com/metaibc.ibrain

หมายเลขบันทึก: 588555เขียนเมื่อ 6 เมษายน 2015 22:17 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 เมษายน 2015 22:18 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

การให้กำลังใจ อาจจะดีกว่า การรับแต่ฝ่ายเดียว

บันทึกนี้ยอดเยี่ยมครับ ;)...

เป็นกำลังใจที่ดีเลยครับ

น่ายกย่อง

ขอบคุณมากๆครับ

ขอบคุณค่ะครู Ongkuleemarn

นี่คือการให้ ที่ผ่านจากการให้อีกทีค่ะ ขอบคุณค่ะ

ขอบคุณค่ะครู ขจิต ฝอยทอง

ขอให้เป็นส่วนเล็กๆ ของการเป็นกำลังใจแก่ครู เมื่อยามท้อนะค่ะ

ขอบคุณค่ะ บุญญฤทธิ์ ผอนวล


อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท