ข่าวนี้ ประกอบกับตัวผู้ถูกกล่าวหาเป็นถึงอดีตอธิการบดี และเป็นอดีตอธิการบดีที่ถูกสภา ลงมติ ให้ออกเพราะมีพฤติกรรมทุจริตแก้เกรดให้แก่ลูกของตน ดังข่าวนี้
ที่น่าตกใจคือประชาคมมหาวิทยาลัยเสนอคนเช่นนี้เป็นผู้บริหารสูงสุดได้อย่างไร และสภามหาวิทยาลัย แต่งตั้งคนที่มีอุปนิสัยเช่นนี้เป็นอธิการบดีได้อย่างไร คิดแล้วเสียวสันหลัง เพราะผมเป็นกรรมการสภา มหาวิทยาลัยอยู่หลายแห่ง
เหตุการณ์นี้เตือนสติผมว่า ที่ผมไม่ผลีผลามรับเกียรติที่บางสถาบันมาหยิบยื่นให้ (เรียกว่าเชิญ) น่าจะเป็น Risk Management ที่ถูกต้องแล้ว
ที่เป็นห่วงคือ สถาบันอุดมศึกษา จะมีการจัดการความเสี่ยงไม่ให้คนเลวขึ้นมาเป็นใหญ่ได้อย่างไร และเมื่ออ่านประวัติคนที่มีเรื่องฉาวโฉ่ พบว่าเรียนจบจากสถาบันใด สถาบันนั้นน่าจะได้เอามา reflect ว่าเหตุการณ์เฉพาะกรณีนี้ เป็นระฆังเตือนให้สถาบันต้องปรับปรุงตนเองในเรื่องการเรียนการสอนอย่างไรบ้าง เพื่อเป็น Risk Management ให้ได้ชื่อว่าสถาบันไม่ได้ปล่อยปละละเลยเรื่องการสร้างคนดี หลงเอาแต่สร้าง คนเก่ง
วิจารณ์ พานิช
๒๕ ก.พ. ๕๘
เป็นเรื่องน่าเป็นห่วงมากครับ
ผู้บริหารแถวผมก็มีครับ