คุณค่าของชีวิต (๙๖)
บันทึกที่ ๙๖ คุณค่าของชีวิต
........เมื่อเข้าใจ ชีวิต ด้วยปัญญา
สร้างคุณค่า ตัวตน ให้คนเห็น
ด้วยสร้างเสริม คุณความดี อย่างที่เป็น
แสนร่มเย็น เมื่อจิต คิดเมตตา
........คุณค่าคน มิใช่อยู่ ที่มั่งมี
แต่อยู่ที่ ดวงจิตใฝ่ กรุณา
คอยเอื้อเฟื้อ เจือจุน คนด้อยกว่า
แล้วนำพา สู่สุข ชี้ทางธรรม
........บันทึกนี้ ผู้เขียนตั้งใจเขียนขึ้นเพื่อใช้เตือนสติตนให้เข้าใจ รู้คุณค่าของชีวิต ใช้ชีวิตด้วยความระมัดระวังไม่ประมาท คิดก่อนทำหรือพิจารณาไตร่ตรองให้รอบคอบก่อนลงมือ อย่างที่พูดกันว่า"ใช้ปัญญา นำพาชีวิต" การที่เราได้เกิดเป็นมนุษย์ถือว่าประเสริฐที่สุดแล้ว ฉะนั้นจึงควรใช้ชีวิตให้มีคุณค่าต่อตัวเอง ครอบครัว และสังคม
........การที่เราอยู่ร่วมกันในสังคมนั้นเราต้องสร้างตนให้มีคุณค่าโดยเฉพาะเพื่อส่วนรวม ผู้ที่มีโอกาสหรือพอจะมีโอกาสทางด้านต่างๆ ได้ให้ช่วยเหลือผู้ที่ขาดโอกาสหรือด้อยกว่าด้วยความกรุณาปรานี เอื้อเฟือเผื่อแผ่แบ่งปันซึ่งกันและกัน ก็เชื่อได้ว่าสังคมจะอยู่อย่างเป็นสุข ผู้ที่ให้ให้ด้วยใจบริสุทธิ์ ผู้ที่รับก็มิใช่จะรอรับเพียงอย่างเดียว ต้องหัดช่วยเหลือตนเองด้วย ผลที่จะเกิด "สุขทั้งผู้ให้และผู้รับ" จะสุขยิ่งขึ้นถ้าผู้รับนำไปเป็นแนวทางในการดำเนินชีวิตที่มีคุณค่าเพิ่มขี้น และร่วมปลูกฝังคุณธรรมให้เกิดในตัวเด็กๆซึ่งจะเป็นอนาคตของชาติต่อไป
อร วรรณดา ๒๗ -๐๓ -๕๘
ความเห็น (19)
ชอบมากเลยนะค่ะจะบันทึกเกี่ยวกับเรื่องนี้พอดีขอกลอนอ้างอิงนะค่ะคุณอร วรรณดา
สาธุๆครับ
ได้อ่านกลอนและได้ธรรมะด้วย
_สวัสดีครับ..
_มาบ่มเพาะ...สติ...
_ขอบคุณครับ
ขอบคุณแนวคิดการครองชีวิตอย่างมีคุณค่าเช่นนี้ค่ะ
ด้วยความยินดีค่ะ คุณวิราวรรณ 
ขอบคุณค่ะ ดร.ขจิต 
ขอบคุณค่ะ คุณเพชรน้ำหนึ่ง 
ขอบคุณค่ะ อาจารย์นงนาท 
ขอบคุณสำหรับข้อคิดธรรมะเตือนสติจ้ะคุณอร
สวัสดีค่ะคุณอร
ขอบคุณบันทึกดีดีที่ชี้ทางสว่างให้นะคะ
มาอีกรอบ
ลืมถามว่าในภาพ
ที่ไหนครับ
มีรูปปั้นเกจิอาจารย์หลายรูปเลย
ขอบคุณค่ะ คุณครูมะเดื่อ 
ขอบคุณค่ะ คุณยาย 
ตกผลึกจากการอ่านธรรมะค่ะ
ที่วัดภูหล่น อ.ศรีเมืองใหม่ จ.อุบลราชธานี ค่ะ
เป็นวัดปฐมสมถวิปัสสนากัมมัฏฐานของหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต ค่ะ
ดูข้อมูลเพิ่มเติมที่ https://www.gotoknow.org/posts/570651
วัดใกล้กัน วัดป่ากุดเม็ก วัดที่หลวงปู่เสาร์ กันตสีโล ได้ธุดงค์มาปักกลด หลวงปู่มั้น ขณะที่เป็นฆราวาสได้มาอุปฐากหลวงปู่เสาร์ https://www.gotoknow.org/posts/571111
อ่านแล้วคิดว่าเข้าใจ..แต่..ขาดการปฎิบัติ...คงใกล้เกลือกินด่าง..อย่า
..ที่เห็น..เนอะ...สวัสดีค่ะ.คุณอร...เขียนเก่งจังอ่านแล้วซึ้งมากๆ...ชอบค่ะ..(เคยไปพบพระองค์หนึ่ง..ท่านถามว่าทำอะไรโยม...ตอบว่าอ่านหนังสือ..ท่านพุทธทาสค่ะท่าน...หลายปีต่อมา..ไปพบท่านอีก..ท่าน ก็ถามว่า..อ่านไปถึงไหนแล้วโยม...ปฏิบัติ..บ้างรึเปล่า...อิอิ..)....
ขอบคุณค่ะ คุณยาย 
เป็นการเขียนตกผลึกจากการอ่านหนังสือธรรมมะ
ธรรมะช่วยให้เข้าใจชีวิตมากขึ้น....
ขอบคุณค่ะ อาจารย์ ดร.ขจิต ที่ส่งโมเดลมาให้
จะนำไปใช้ให้เกิดประโยชน์กับเด็กๆต่อไปค่ะ
ขอบคุณค่ะ คุณวินัย เจริญเฉลิมศักดิ์ 
ที่เข้ามาอ่านให้กำลังใจค่ะ