ชีวิตที่พอเพียง : ๒๓๔๗. ความสุขจากประสาทหลอน


ผมเขียนบันทึกเรื่องกัญชา ซึ่งเป็นยาหลอนประสาทที่ดี และปลูกได้เอง ไว้ ที่นี่ แต่ผมไม่สนับสนุน การใช้เพื่อหลอนประสาทหาความสุขเทียม ที่เขาประดิษฐ์คำให้ดูดีว่า recreational use ผมสนับสนุนให้ใช้ อย่างจำกัดเพื่อเป็นยา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในผู้ป่วยระยะสุดท้ายของชีวิต เพื่อทุเลาความเจ็บปวดทรมาน ที่เรียกว่าเป็น medicinal use


นสพ. The Wall Street Journal วันที่ ๑๒ มกราคม ๒๕๕๘ หน้า ๑๒ ลงบทความ Press Enter for Ecstasy วิจารณ์หนังสือ Drugs Unlimited : The Web Revolution That's Changing How the World Gets High ผมเข้าไป ดาวน์โหลดตัวอย่างหนังสือมาอ่านจาก Kindle book เขาใช้ชื่อหนังสือว่า Drugs 2.0 ซึ่งส่อนัยยะว่า เป็นยาที่ซื้อขายกันทาง อินเทอร์เน็ต

อ่านบทวิจารณ์ใน นสพ. แล้ว ผมเกิดความรู้สึกว่ามนุษย์เราต่างก็ต้องการความสุข ชีวิตตามปกติ ให้ความสุขไม่ได้ หรือได้ไม่เพียงพอ มนุษย์ก็ไขว่คว้าหาจากทางอื่น และหนึ่งในนั้นคือใช้ยาหรือสารกระตุ้น หรือกดประสาท

การใช้สารกระตุ้นสมองนี้น่าจะใช้กันมานานคู่กับมนุษย์ ในนวนิยายนักสืบ เชอร์ล็อค โฮล์ม ก็สูบโคเคน ในทำนองว่าทำให้สมองได้พัก เมื่อถึงคราวต้องออกสืบสมองก็เฉียบแหลม นั่นคือเมื่อ ๑๐๐ ปีมาเล้ว ในอังกฤษ และยากระตุ้นเป็นสมุนไพร

แต่ตอนนี้เทคโนโลยีก้าวหน้า ความรู้ทางเคมีเกี่ยวกับยากระตุ้นสมองก้าวหน้ามาก สามารถผลิตยา สังเคราะห์ แบบ "สั่งตัด" ได้ สั่งได้เร็วทางอินเทอร์เน็ต และผลิตได้ปริมาณมากอย่างรวดเร็วและลักลอบส่ง ทางอากาศ หนังสือบอกว่าแหล่งผลิตใหญ่อยู่ในจีน

ประเด็นสำคัญคือ ยาเหล่านี้ไม่ผิดกฎหมาย ในกฎหมายไม่ได้ระบุว่ายาที่ผลิตนั้นผิดกฎหมาย เพราะตัวที่ผิดกฎหมายมีลักษณะทางเคมีอีกอย่างหนึ่ง ตัวที่ผลิตนี้คล้ายแต่ไม่เหมือน ที่เรียกว่าเป็น derivative สามารถเลี่ยงกฎหมายได้ จะเห็นว่าพัฒนาการทางกฎหมาย ไม่ทันพัฒนาการทางเทคโนโลยี

นี่คือธุรกิจสนองความต้องการความสุขสุดขีดของมนุษย์ ที่มูลค่ามหาศาล แต่เมื่อพิจารณาที่ตัวบุคคล ผมเชื่อว่าเราสามารถฝึกตัวเองให้มีความสุขได้โดยไม่ต้องพึ่งยาหรือสารเคมี เป็นความสุขราคาถูก และเมื่อฝึกดีแล้ว ก็เป็นความสุขที่ได้มาโดยง่าย และไม่มีโทษ เป็นความสุขที่ไม่ต้องการการปรุงแต่ง

ส่วนความสุขจากยา มีทั้งคุณและโทษ และเส้นแบ่งจากคุณสู่โทษมันอ่อนแอ ถลำไปสู่การเสพที่ เป็นโทษได้ง่าย คือติด ซึ่งหมายความว่าต้องใช้ยาเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จึงจะได้ผล แล้วก็ตกเป็นทาสของยา และทาสของผู้ค้ายา ด้วยเหตุนี้แหละยาเสพติดจึงแพง

ความสุขไร้ยาเป็นสุขแท้ ความสุขจากประสาทหลอนเป็นสุขเทียม

ผมเขียนบันทึกเรื่องกัญชา ซึ่งเป็นยาหลอนประสาทที่ดี และปลูกได้เอง ไว้ ที่นี่ แต่ผมไม่สนับสนุน การใช้เพื่อหลอนประสาทหาความสุขเทียม ที่เขาประดิษฐ์คำให้ดูดีว่า recreational use ผมสนับสนุนให้ใช้ อย่างจำกัดเพื่อเป็นยา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในผู้ป่วยระยะสุดท้ายของชีวิต เพื่อทุเลาความเจ็บปวดทรมาน ที่เรียกว่าเป็น medicinal use



วิจารณ์ พานิช

๑๓ ม.ค. ๕๘

โรงแรมเซนทารา หาดใหญ่


หมายเลขบันทึก: 585718เขียนเมื่อ 10 กุมภาพันธ์ 2015 16:45 น. ()แก้ไขเมื่อ 10 กุมภาพันธ์ 2015 16:46 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

...ประสาทหลอน...จุดเริ่มต้นของโรตจิต...น่ากลัวนะคะ

หาความสุขจากยา นักธุรกิจบาปพวกนี้พยายามทำให้มันถูกกฎหมาย เพื่อเงินในกระเป๋าตัวเอง

ถ้าคนรุ่นต่อไปหาความสุขง่ายๆ ไม่เป็นต้องพึ่งยากันหมดแล้วจะเป็นอย่างไร

แค่ยาเสพติดซื้อง่ายอย่างบุหรี่นี่ก็สร้างทั้งภาระงานให้สาธารณสุข และภาระงบประมาณของประเทศมหาศาล

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท